سیل آرام‌آرام به سوسنگرد می‌رسد

زهرا رفیعی ـ خبرنگار اعزامی به مناطق سیل‌زده خوزستان


اهالی روستای هوفل غربی قبول نمی‌کنند که سیل در آستانه ورود به خانه‌هایشان است، اما برای جا‌به‌جایی وسایل و دام‌هایشان رضایت داده‌اند. باران یک‌ریز می‌بارد. در روستای هوفل غربی چند کامیون خاک برای روستاییان آورده‌اند و مردم محلی زیر باران شدید کیسه‌ها را پر از خاک می‌کنند تا سیل‌بند بسازند و بتوانند جلوی ورود آب و سیل را بگیرند، ولی مسئله این است که سطح آب به‌شدت بالا آمده است.
حد‌فاصل روستای هوفل غربی تا روستای بعدی که کاملا زیر آب رفته، مدرسه و زمین بازی کودکان قرار دارد که کاملا زیر آب رفته. به هر سو چشم می‌گردانید، تا کیلومترها آب می‌بینید ولی اهالی روستای هوفل غربی که حالا در کنار این دریای سیل قرار گرفته‌اند، هنوز به‌راحتی قبول نمی‌کنند که روستایشان را ترک کنند.
در روستای هوفل غربی از روبه‌روی مسجد روستا، بولدوزرها خاک‌ها را از زمین برمی‌دارند و بار کامیون‌ها می‌کنند تا به‌عنوان سد در مقابل سیل عمل کند. ستوان یکم محمد آشناگر از سپاهیان حاضر در منطقه می‌گوید: اینکه مردم همه جا‌به‌جایی‌ها را به دقیقه نود واگذاشته‌اند، بسیار مشکل‌آفرین شده، کار بسیار است و سیل همچنان بالا می‌آید. او ادامه می‌دهد: در پادگان‌ها نمی‌توان دام برد و مردم که همه دارایی‌شان دام‌هایشان است، بدون آنها جایی نمی‌روند.
او به آن سوی دریای ایجاد‌شده از سیل اشاره کرده و می‌گوید: در تپه‌های‌الله‌اکبر مردم زیر باران شدید بدون چادر مانده‌اند.
در مسیر روستای هوفل علی‌آباد اهالی یک خانه دام‌هایشان را که شامل چند رأس گاو شیرده است، با طناب می‌کشند تا از خانه و روستا دور کنند. پسر خانواده می‌گوید: از دیروز منتظر ماشین هستیم. آخر دیدیم کسی سراغمان نمی‌آید خودمان راهی جای امن هستیم. او می‌گوید: خیلی از اهالی روستا هنوز منتظر ماشین هستند چون دام‌هایشان بیشتر از این تعداد است.
در انتهای جاده اصلی روستاهای این منطقه سیل‌بند راه را بند آورده است، ولی پیرزنی در این نقطه ایستاده و اصرار دارد که به روستای زیر‌آب‌رفته‌اش هوفل (علی‌آباد) برود ولی اطرافیانش تلاش می‌کنند او را از نظرش منصرف کنند اما او اصرار دارد که برای آوردن دام و وسایل خانه‌اش به آن طرف این دریا برود. به عربی می‌گوید: «‌دلم برای خانه‌ام می‌سوزد، چیزی ندارم ولی می‌خواهم به آنجا بروم.»



او در پاسخ به اینکه چرا خانه‌اش را بعد از هشدارها خالی نکرده است؟ می‌گوید: 25سال پیش هم اینجا سیل آمد و تمام زمین‌های اطراف پر آب شد ولی به خانه‌هایمان آسیب نرسید، فکر می‌کردم که این سیل هم عبور می‌کند.
عضو شورای روستای هوفل غربی می‌گوید: «‌هم دولت سهل‌انگاری کرده و هم مردم.»
ابراهیم بنگانی به همراه عموزاده‌هایش از روستای زیر‌آب‌رفته هوفل بنگان پیاده از راه می‌رسند. او می‌گوید: تعدادی از مردان در روستا برای محافظت باقی مانده‌اند تا نگهبانی دهند. کلی وسایل خانه و دام آنجا مانده ولی چادر و غذا نداریم و قایق هم نیست که بخشی از وسایل را به این سمت منتقل کند. علاوه بر این روستا، روستاهای سیدحمد، سیدناصر و عصافره و ابوالفروش زیر آب رفته است. امیدواریم که به ما قایق بدهند تا زن و بچه‌های این روستاها را خالی کنیم. خیلی از اهالی خود را به دل کوه زده و امیدوارند نیروهای امدادی با بالگردها برای نجات به سراغشان بیایند. او در پاسخ به اینکه چرا مردم به کمپ‌های استقرار سیل‌زده‌ها نمی‌روند، گفت: مردم ترجیح می‌دهند یا به بیابان بروند یا به خانه فامیلی در شهر مراجعه کنند. برایشان ماندن در کمپ بدون دام‌هایشان خیلی سخت است. تا چشم کار می‌کند، آب است، کرت‌هایی که با سیل‌بندها ایجاد شده، سراسر پر آبند. چیزی از گندمزارهای این حوالی دیگر معلوم نیست، حتی خوشه‌های طلایی که در انتظار گندم بودند‌ هم زیر آب رفته.
صدای گاوهای اهالی از دور‌دست شنیده می‌شود. برخی از آنها ترجیح دادند که دام‌هایشان را در روستا نگه دارند. آنها با این تصور که سیل‌بند دوام می‌آورد، این کار را می‌کنند اما حالا چاره‌ای جز خروج از منطقه نیست. راهی دیگر برایشان باقی نمانده و تنها امیدشان این است که نفربرهای سپاه برای حمل دام‌هایشان بیاید.
حیاط خانه‌های روستای هوفل بنگان پر آب است و حالا مکان خوبی برای شنای مرغابی‌های اهلی ایجاد شده، سگی آن سوتر روی یک تکه چوب ایستاده و زوزه می‌کشد و از سرما می‌لرزد. خانه‌ها کم‌کم در حال غرق‌شدن هستند. اوضاع برای گاومیش‌ها الان ایده‌آل است اما اگر آب بالا بیاید، جان آنها هم به خطر می‌افتد.
قایقی می‌آید و سگ را نجات می‌دهد، مردمان اینجا با این حیوانات زندگی می‌کنند و مهربانند.
مردی میانسال کنار کپه آجر‌های زیر‌آب‌رفته خانه‌اش ایستاده و فریاد می‌زند از من فیلم بگیرید و به مسئولان نشان دهید که اوضاع ما چطور است، همه اینها تقصیر آنهاست.
حیوانات اهالی این روستا در گوشه حیاط‌ها در مرتفع‌ترین قسمت بسته شده‌اند و با بالا آمدن آب از سمت جاده پشت روستا جایی که سیل‌بند صبح دیروز شکست شد، جانشان بیشتر به خطر افتاده است و باید هر‌چه زودتر به محلی امن منتقل شوند. جوانی از اهالی این روستا سوراخ ایجاد‌شده در قایقش را با یک مشت گل می‌پوشاند تا به آن طرف روستا برای سر‌زدن به خانه‌اش برسد. روی دستش به عربی خالکوبی کرده که «اینجا آخرشه» و اشاره می‌کند به سیلابی که راه به خانه‌اش باز کرده و می‌گوید:‌ واقعا اینجا آخر دنیاست. کنار در حیاط یک خانه در روستا زنی روی قایق ایستاده ‌و به پسرش که روی پشت بام است، می‌گوید: چیزی را از زیر کیسه‌ها بردارد و به او بدهد.
زندگی روی سیل‌بندهایی که کار ساخت آن از روزها پیش آغاز شده و با بالا آمدن آب به ارتفاع آنها اضافه شده، ادامه دارد. این سیل‌بند بین رود و روستا ایجاد شده است؛ جایی که مردم فکر می‌کردند سیلاب از آنجا وارد روستا شود اما سیل‌بندی که اهالی پشت روستا احداث کرده بودند، صبح روز گذشته شکست و آب با تمام توان وارد روستا شد. ارتفاع آب هم‌اکنون به دوو‌نیم متر می‌رسد. رسول کعبی، رئیس شورای‌ روستای علی‌آباد (هوفل) می‌گوید: «این روستا 190خانوار دارد. اهالی نمی‌دانند که برای استقرار به کجا مراجعه کنند. این آب حداقل 3ماه طول می‌کشد تا خشک شود و در این 3‌ماه ما نمی‌توانیم مزاحم فامیل‌هایمان در شهر شویم. باید بتوانیم جایی را اجاره کنیم. او می‌گوید: در 100سال اخیر هیچ‌یک از اهالی روستا چنین سیلی را به‌خاطر نمی‌آورند. برج 4مسئولان به ما می‌گفتند که خشکسالی است و نباید کشاورزی کنیم، حال چه شده که سیل خانه‌هایمان را برده، به‌نظر ما سهل‌انگاری شده است.»
نفر‌بر سپاه در سیلاب به سوی روستاهای در آب فرو‌رفته، می‌تازد، برای اهالی غذا آورده و می‌خواهد که آنها را به‌جای امن منتقل کند ولی آنچه در این روزها مشاهده شد، نشان می‌دهد که مردم حاضر نیستند خانه‌هایشان را ترک کنند.
سیل‌بند در روستای سبهانیه که گزارش آن روز‌گذشته در همشهری منتشر شد، شکسته و آب دارد روستا را پر‌می‌کند؛ همان جایی که تا روز گذشته اهالی حاضر نبودند تخلیه‌اش کنند. روستاهای در مسیر اما در آستانه تخلیه هستند. اهالی این منطقه در حال اسباب‌کشی دسته‌جمعی‌اند. هر‌جا را نگاه می‌کنید، وانتی را می‌بینید که اثاثیه اهالی روستا را حمل می‌کند. بخشی از این وانت‌ها مربوط به خیرین سوسنگرد است و بخشی مربوط به نیروهای سپاه.
با بالا آمدن آب و توفان بهاری که روز گذشته منطقه را در‌نوردید، مردم به این باور رسیده‌اند که این سیل‌بندها دیگر توان مقاومت ندارند و تکاپوی مردم در شهر سوسنگرد برای رسیدن سیلاب حالا بیشتر شده است؛ این شهر حالا خود را برای یک اتفاق مهم آماده می‌کند؛ سیل کم‌کم به سوسنگرد می‌رسد.




راه‌اندازی کانال مالی صلیب‌سرخ برای کمک به سیل‌زدگان در ایران

پیگیری‌های روزنامه همشهری، به راه‌اندازی یک کانال مالی ویژه از سوی فدراسیون بین‌المللی صلیب سرخ و هلال‌احمر (IFRC) برای کمک به سیل‌زدگان در ایران منجر شد.
در پی درخواست کمک 5میلیون و 100 هزار دلاری جمعیت هلال‌احمر جمهوری اسلامی ایران از فدراسیون بین‌المللی صلیب سرخ و هلال‌احمر (IFRC)، فراخوان اضطراری
 (emergency appeal) برای کمک به ایران از سوی این فدراسیون صادر و روی وب‌سایت این نهاد منتشر شد. طبق اطلاعات منتشر شده در این فراخوان، مبلغ 5میلیون و 100هزار دلار برای حمایت از 150هزار نفر در مناطق سیل‌زده ایران طی مدت 9‌ماه درنظر گرفته شده است. به‌رغم انتشار فراخوان کمک اضطراری، امکان کمک به‌صورت آنلاین (online donation) برای این فراخوان از سوی فدراسیون بین‌المللی صلیب سرخ و هلال‌احمر درنظر گرفته نشد.
روزنامه همشهری طی مکاتبه با متیو کوچرین، مدیر بخش رسانه‌ای فدراسیون بین‌المللی صلیب سرخ و هلال‌احمر و سپس بخش جمع‌‌آوری کمک‌های نقدی این فدراسیون، ضرورت راه‌اندازی صفحه آنلاین برای پرداخت کمک‌های نقدی به ایران را با توجه به تحریم‌های آمریکا یادآوری کرد.
پیگیری همشهری در نهایت با موافقت مسئولان فدراسیون بین‌المللی روبه‌رو شد و اکنون امکان ارسال کمک‌های مالی از طریق وب‌سایت فدراسیون فراهم شده است.
پیش از این، صلیب سرخ آلمان نیز با راه‌اندازی یک کانال مالی، امکان ارسال کمک‌های نقدی به هلال‌احمر ایران را فراهم کرده است. تحریم‌های آمریکا مانع ارسال کمک‌های نقدی خارجی به جمعیت هلال‌احمر ایران شده است.