هزار آفرین هم کم است

همیشه هم اینطور نیست که ستاره‌های فوتبال، جماعتی از خودراضی و پرحاشیه باشند که امیدی به بهبود اخلاق و رفتارشان نرود. وقتی آدم به یکی مثل علیرضا بیرانوند نگاه می‌کند و وضعیت امروز او را با 4 سال پیش قیاس می‌کند، می‌فهمد که اگر خمیرمایه آدمیزاد درست باشد، می‌شود به بهتر‌شدن حال و روزش امید بست. آیا این علیرضایی که امروز کم مصاحبه می‌کند و درست و سنجیده حرف می‌زند، قابل مقایسه است با آن گلری که زمانی با علیرضا منصوریان شاخ به شاخ شد و برایش کامنت «بای‌بای» فرستاد؟ ببینید که او امروز در حادثه سیل لرستان چه می‌کند و چطور دل‌ها را می‌برد. هزار آفرین هم برای چنین پسری کم است؛ نه به‌خاطر اینکه 4 تا توپ گرفت و بالا رفت، بلکه بیشتر به این دلیل که آداب بالانشینی را یاد گرفت و فهمید که وقتی یک ملت نگاهش می‌کنند، چطور باید رفتار کند.