نگاه
اگر مصوبه برج باغ لغو نمی‌شد
علی اعطا/ سخنگوی شورای شهر تهران
اهالی رسانه خوب است هر تصمیم شورا را زیر تیغ نقد ببرند. حق دارند. اما به گمانم میثاق مشترک همه ما اهالی رسانه این باید باشد که حداقل در مسائل کارشناسی و تخصصی - نمی‌گویم مسائل سیاسی - اگر نیمی از واقعیت را می‌گوییم و نکته‌ای به مخاطب منتقل می‌کنیم؛ به‌گونه‌ای عمل کنیم تا نیم دیگر واقعیت از نگاه مخاطب پنهان نماند.
اگر شورا در اسفند96، مصوبه برج‌باغ را ملغی نمی‌کرد، در همین سال97، حداقل 600 برج‌باغ روی زمین سبز می‌شد. این انتخاب شورای پنجم بود که ساخت‌وساز در باغ‌های پایتخت را متوقف کند و متوقف کرد. بعد از اسفند97، چند پرونده برج‌باغ تشکیل شد؟ چند پروانه صادر شد؟ شهرداری به چند پرونده جدید، مجوز برج‌باغ داد؟
واقعیت این است که این 62پرونده‌ای که موضوع جلسه صد و سی‌ام شورا بود و شورا اجازه صدور مجوز در آنها را صادر کرد، همه مواردی مربوط به قبل از لغو مصوبه برج‌باغ بوده‌اند. هر فردی که کوچک‌ترین شناختی نسبت به صدور پروانه ساختمانی دارد، می‌داند این فرایند زمانبر است. اینطور نیست که امروز درخواست پروانه بدهیم و فردا پروانه بگیریم. گاهی از تشکیل پرونده تا صدور پروانه، یک سال و در مواردی 2 سال یا بیشتر طول می‌کشد.
از میان تعداد انبوهی از پرونده‌های جاری برج‌باغ در زمان لغو مصوبه، جمع‌بندی شورا این بود که صرفا آن دسته از پرونده‌هایی که تا قبل از لغو مصوبه برج‌باغ، تمام مراحل را به‌صورت سیستمی گذرانده‌اند و تمام عوارض صدور پروانه را پرداخت کرده‌اند، دارای حقوق مکتسبه هستند. اتفاقا شورا در این ایام محل انتقاد و اعتراض بود، که چرا به آن دسته از پرونده‌هایی که بعضا تا 90درصد عوارض را پرداخت کرده‌اند، اجازه نداده است. دیگر اینکه در تمامی پرونده‌هایی که مبنای عمل در آنها، توافقات شفاهی و غیرشفاف بوده و به‌صورت غیرسیستمی عمل شده است، شورا اجازه صدور پروانه ساختمانی نداده است.
این 62پرونده موضوع جلسه صدوسی‌ام، بدون استثنا، پرونده‌هایی بودند که پیش از لغو مصوبه برج‌باغ، فرایند صدور پروانه را به‌صورت سیستمی طی کرده و تمام عوارض را پرداخت کرده بودند و صاحب حق مکتسبه‌ای بودند که شورا نمی‌توانست نادیده بگیرد.
