از زراعت تا مهاجرت

آزاده امینی|  زنجان - خبرنگار :


شاید این چنین به نظر برسد که بیکاری بیشتر در شهرها خودنمایی می‌کند، ولی واقعیت این است که در حال حاضر روستاییان نیز با این معضل دست به گریبان هستند. 
دیگر مانند گذشته جوانان روستایی در کنار خانواده به کشاورزی و دامداری مشغول نیستند و خیلی از آنها از حالت زندگی سنتی خارج شده‌اند. تا مدت‌ها پیش پسران دوشادوش پدرانشان به کاشت و برداشت محصول مشغول بودند و هر آنچه را به دست می‌آوردند بین هم تقسیم می‌کردند، اما در عصر کنونی همه چیز شکل جدیدی به خود گرفته است. 

حتی زمین‌های کشاورزی که روزگاری پر از محصول بود، اینک به واسطه کاهش سفره‌های آب‌های زیرزمینی و خشکسالی مثل گذشته پرمحصول نیست و جوانان روستایی را وامی‌دارد که برای یافتن کار به شهر بیایند. در این میان آنان که توانسته‌اند به تحصیل ادامه دهند موقعیت دیگری یافته‌اند، اما تعداد زیادی نیز قید درس را زده‌اند و به کارگری ساختمان و نانوایی مشغولند. روستای دابانلو از توابع شهرستان خدابنده نیز از این قاعده مستثنی نیست. بیشتر جوانان دابانلو برای این‌که بتوانند در عصر ماشینی به رفاه برسند، در سال‌های گذشته راهی شهر شده‌اند و در مشاغلی مانند کارگری ساختمان و معماری تجربی به فعالیت مشغولند.


 کاهش آب کشاورزی

دهیار دابانلو می‌گوید: جوانان روستا که مهاجرت کرده‌اند بیشتر در قزوین، زنجان و تهران کار می‌کنند. با این وجود با توجه به وضعیت اقتصادی فعلی، از درآمدهایشان راضی نیستند، اما نمی‌توانند به روستا بازگردند و مجبورند در همان شغل بمانند.عبدالله اکبرپور می‌افزاید: اگر به روستا بازگردند نیز به دلیل کاهش آب کشاورزی نمی‌توانند مانند گذشته به کشاورزی بپردازند، پس در شهر می‌مانند؛ هر چند جدیدا مهاجری از دابانلو به شهر نداشته‌ایم.


ایجاد کارگاه‌های تولیدی

دهیار روستا با بیان این‌که آب کشاورزی روستا قبلا از طریق آب‌های سطحی و چشمه‌ها تامین می‌شد، اظهار می‌کند: با توجه به خشکسالی‌های اخیر با بحران آب روبه‌رو هستیم و به نظر می‌رسد باید برای اشتغالزایی به کشاورزی متکی نباشیم و با ایجاد شرکت و کارگاه‌های تولیدی راه جدیدی را انتخاب کنیم. اکبرپور به وجود یک رودخانه در مسیر دابانلو اشاره می‌کند و می‌گوید: رودخانه‌ای در مسیر دابانلو به سمت سجاس وجود دارد که اگر مهار شود، می‌تواند بخش زیادی از مشکل بی‌آبی را در این روستا حل کند.وی جمعیت روستا را 705 نفر می‌داند و ادامه می‌دهد: گندم و جو مهم‌ترین محصولات دابانلو است و خوشبختانه امسال میزان برداشت محصولات نیز خوب بوده است.


وضعیت تحصیل 

دانش‌آموزان دابانلویی برای این‌که درس بخوانند می‌توانند در مقطع راهنمایی و ابتدایی در محل زندگی‌شان درس بخوانند، اما برای ادامه تحصیل باید به بولامجی یا سجاس بروند.
دهیار دابانلو در این زمینه می‌گوید: تعداد دانشجویان روستا 45 نفر است که بیشتر آنها تحصیلات حوزوی دارند و در قم ساکن هستند. تعدادی نیز در رشته‌های پزشکی، افسری و پرستاری تحصیل کرده‌اند و اکنون شاغل هستند.وی می‌افزاید: تشکیل تعاونی‌ها نیز در روستا راه به جایی نمی‌برد، چراکه نیاز به سرمایه و اخذ تسهیلات دارد و با توجه به سختگیری‌هایی که در این راه وجود دارد نمی‌توان به این کار امید بست.


طرح هادی

طرح هادی به‌جامانده از دولت دهم است، طرحی که به واسطه آن کوچه‌ها و معابر روستایی جدول‌کشی و آسفالت شد و هزینه‌هایی بر دوش دولت گذاشت. این طرح تا چند سال پیش در دابانلو اجرا نشده بود و به گفته اکبرپور به‌تازگی آغاز شده است. وی در این مورد می‌گوید: در حال حاضر پیاده‌روسازی معابر و آسفالت انجام شده است. دهیاری و بنیاد مسکن به صورت مشارکتی اقدام به این کار کرده‌اند، اما اعتباراتی که به دهیاری برای این کار تخصیص پیدا می‌کند ناکافی است.

از ویژگی‌های روستای دابانلو فرشبافی زنان است. زنان روستایی پشت دارهای قالی می‌نشینند و گره می‌زنند تا با فروش فرش درآمدی برای خانواده کسب کنند. اکبرپور می‌گوید: خیلی کم پیش می‌آید که آقایان در کنار خانم‌ها فرش ببافند. اما در فرشبافی این دلال است که همواره به سود می‌رسد و قالیبافان سود چندانی در این راه نمی‌کنند.


سن ازدواج

وی ادامه می‌دهد: دختران روستا در 16سالگی ازدواج می‌کنند و پسران نیز با توجه به این‌که باید شغلی برای خود بیابند و به درآمد کافی برسند، در 26 سالگی تشکیل خانواده می‌دهند. پیش‌تر سن ازدواج در روستا پایین‌تر بود، اما با تغییر شرایط زندگی همه چیز شکل جدیدی یافته است.از مسائلی که در روستاها خودنمایی می‌کند، نبود امکانات رفاهی و تفریحی است. جز چند روستای بزرگ بیشتر این مناطق از داشتن وسایل تفریحی محروم هستند. دهیار دابانلو در این مورد می‌گوید: تنها کاری که در این خصوص توانسته‌ایم انجام دهیم آماده کردن زمین خاکی فوتبال برای پسران است تا آنها بتوانند در ساعاتی از روز سرگرم شوند.


جاذبه‌های گردشگری

از جمله ویژگی‌های روستای دابانلو داشتن جاذبه‌های تاریخی و طبیعی است. دهیار این روستا در این مورد می‌گوید: حمام قدیمی به‌جامانده از دوران قاجار در روستا وجود دارد که می‌تواند جاذبه گردشگری معرفی شود، اما نیاز به مرمت و بازسازی دارد. چندین بار این موضوع به میراث فرهنگی بازگو شده است، اما تا به حال بازخورد مثبتی در این خصوص دریافت نکرده‌ایم.اکبرپور سپس به آبشار روستا اشاره می‌کند و می‌افزاید: آبشار زیبایی به نام باش بولاغ داریم که می‌تواند به عنوان جاذبه گردشگری به مردم معرفی ‌شود.