مهاجرت معکوس با ‌«پسر دلفینی ‌»

گروه 24‌

  در برنامه این هفته «کات» تلویزیون همشهری، کارگردان انیمیشن «پسر دلفینی2» مهمان مسعود فراستی بود و درباره این انیمیشن صحبت کرد.‌به گزارش همشهری آنلاین، دومین قسمت از انیمیشن «پسر دلفینی» ساخته محمد خیراندیش از سوم اسفند‌ماه سال گذشته روی پرده رفته و تا به حال بیشتر از 31میلیارد تومان فروش داشته است. این انیمیشن با سرمایه‌گذاری ۵۰درصدی شرکت‌های خارجی ساخته شده و به ‌گفته تهیه‌کننده، قرار است نسبت به فصل اول اکران‌های خارجی بیشتری در سینماهای کشورهای مختلف و همچنین پلتفرم‌ها داشته باشد.‌در قصه قسمت دوم این انیمیشن شاهد یک سفر دریایی هستیم که طی آن شخصیت‌های جدیدی اضافه می‌شوند و شخصیت قهرمانان تغییر می‌کند. محمد خیراندیش در گفت‌وگو با مسعود فراستی توضیحات بیشتری درباره این انیمیشن داده است.

مسعود فراستی: شبیه انیمیشن‌هایی که دوست دارم
   «پسر دلفینی» من را یاد انیمیشن‌هایی انداخت که دوست دارم. رنگ فیلم و اندازه قاب‌ها به‌نظرم خوب بود.
   چیزی که از انیمیشن‌های ایرانی در یادم است انیمیشن‌های کانون پرورش فکری بود که اساسا روشنفکری بود و بعد هم دیگر به تعطیلی کشیده شد. با اینکه «پسر دلفینی» را کامل ندیده‌ام آن را دوست داشتم و از اینکه ساخته شده خوشحالم.
   به ‌نظر من، فیلمنامه‌نویسی برای انیمیشن بسیار سخت است. یک پشتیبانی عجیب و غریب از انیمیشن‌های جهان می‌خواهد و ریشه‌هایی که در این سرزمین باشد، به اضافه اینکه باید فیلمنامه‌نویسی بلد باشی. به‌ نظرم فیلمنامه فقط خلق موقعیت نیست. مهم این است که چطور این موقعیت به حرکت و قصه و روایت
 تبدیل شود.
    یکی از موفقیت‌های انیمیشن‌ها ادامه‌هایشان است. این دنباله را باید از حالا پیش‌بینی کرد. در مورد این انیمیشن هم شخصیت‌ها در این 2قسمت برای مخاطب کودک آشنا شده‌اند و به ‌نظرم باید سومین قسمت هم ساخته شود.

محمد خیراندیش ‌:  قرار نبود قسمت دوم «پسر دلفینی» ساخته شود
   «پسر دلفینی» اکران گسترده‌ای از کره‌جنوبی تا آمریکا داشت و سود خیلی خوبی هم به‌ دست آمد. در جلسه‌ای که در شروع ساخت هر فیلم با بچه‌ها می‌گذارم می‌گویم توجه داشته باشید که ما کارگریم. بخش زیادی از این حرفه صنعت است و صنعت هم باید پولش را برگرداند. سینمای ما متأسفانه به پول درآوردن از تولید عادت کرده است و دیگر فروش برایش مهم نیست. در «پسر دلفینی» ما تغییراتی در کار داشتیم که خودم واقعا دوستش نداشتم، ولی به نفع فروش فیلم از دید هنری خودم گذشتم. واقعا به‌عنوان محصولی به آن نگاه کردم که باید سودش را برگرداند.
   یک تیم بزرگ روی این انیمیشن کار کرد. نیمی از عوامل قسمت اول «پسر دلفینی» از ایران رفتند و برای قسمت دوم گروه جدید آوردیم. قصدمان هم این نبود که قسمت دوم فقط دنباله باشد. می‌خواستیم سرحال‌تر باشد. من و محمد شکوهی با هم فیلمنامه را نوشتیم و قصد داشتیم در روایت کار نسبت به قسمت اول پیشرفت
داشته باشیم.
   ‌اتفاق خوبی که در «پسر دلفینی2» رخ داد مهاجرت معکوس بود. چند نفر از سرپرست‌های خوب ما وقتی «پسر دلفینی» را دیدند، متوجه شدند می‌توان اینجا پیشرفت کرد و الان به ایران برگشته‌اند و دارند کار می‌کنند. البته تعدادشان با تعداد کسانی که از ایران رفته‌اند قابل مقایسه نیست، اما جزو نخستین بارهایی است که این اتفاق می‌افتد.
   قرار نبود قسمت دوم «پسر دلفینی» ساخته شود، اما سرمایه‌گذار خارجی پیشنهاد داد و ما هم این کار را کردیم. بچه‌هایی که الان «پسر دلفینی2» را می‌بینند از من می‌خواهند سومین قسمت را بسازم. نمی‌دانم استودیو این قصد را دارد یا خیر.
   برای قسمت اول «پسر دلفینی» هم شروین حاجی‌پور را می‌خواستیم. او سبک دوست‌داشتنی‌ای دارد و می‌خواستیم به‌جز کودکان، نوجوانان و جوانان را هم جذب کنیم و گستره مخاطب بیشتری داشته باشیم. برای قسمت یک او اجازه انتشار موسیقی نداشت، ولی در قسمت دوم وقتی مشخص شد مشکل قانونی ندارد، پیگیری کردیم و شروین حاجی‌پور به‌ کار اضافه شد.