40سال تلاش
ناصر ایمانی/ فعال سیاسی
در آستانه چهلمین سال پیروزی انقلاب شکوهمند مردم ایران و دهه فجر هستیم؛ انقلابی که با شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی به پیروزی رسید و نظام سلطه و دستنشاندههای آنان را از ایران بیرون راند. در این رابطه لازم است به چند مسئله بهصورت خلاصه اشاره کنیم که یادآوری آن خالی از لطف نیست:
یکی از مهمترین مؤلفههای پیروزی انقلاب اسلامی در سال57 مردمی بودن آن بود. این مسئله آنقدر اهمیت دارد که بررسی ویژگیهای انقلابهای متعدد در طول تاریخ و بررسی تاریخ کشورهای مختلف در هزارههای مختلف و همچنین حتی مرور تاریخ انبیای الهی نشان میدهد که هیچ نهضت و انقلابی بهاندازه انقلاب اسلامی مردم ایران در سال57 متکی به مردم و خواست عمومی آنها نبوده است. مرور تاریخ انقلاب خودمان نشان میدهد که تودههای مردم در کنار نخبگان و اقشار مختلف مردم و همچنین حضور تفکرات مختلف از هر طبقه فکری و اقتصادی، یک خواست داشتند و آن هم نفی حکومت طاغوت و تشکیل حکومت اسلامی با خواست و اراده مردم بود.
نکته دیگری که مایلم در اینجا به آن اشاره کنم این است که امروز اگر صدای اعتراضی در فضای مجازی میآید، شعارها و نوع درخواستها همان شعارهای اول انقلاب است. اگر دقت کنید امروز همه جناحهای سیاسی فارغ از خاستگاه و نوع وابستگیهایی که دارند و همه اقشار مردم مخالف فساد اقتصادی هستند و به آن اعتراض دارند. امروز مردم نفی اشرافیگری میکنند و از تبعیضهایی که احتمالا در گوشه و کنار دیده میشود، گله دارند و بهدنبال عدالت اجتماعی هستند. خب، این شعارها مگر همان شعارهای اول انقلاب نیست؟ این یعنی مردم و حتی نسلهای جدید دنبال همان شعارهای اول انقلابند و میگویند ما 40سال پیش انقلاب کردیم که دیگر شاهد فساد اقتصادی نباشیم، شاهد فامیلبازی، اشرافیگری، تبعیض و ناکارآمدیها نباشیم؛ پس این یعنی بازگشت به شعارهای اول انقلاب. مردم مایلند اداره حکومت بهدست خودشان باشد، مردم در انتخاباتها شرکت میکنند و مردمسالاری انقلاب را تقویت میکنند. خب، بهتر است که مسئولان هم به خواست و اراده آنها توجه کنند و از مشکلات آنها بکاهند. البته که تلاشهای فراوانی صورت گرفته است و شاخصهای رشد و بالندگی انقلاب بسیار فراتر از زمان طاغوت است اما اینها گفته میشود تا بهتر شویم.
نکته دیگری در این زمینه وجود دارد و آن اینکه در طول 40سال انقلاب اسلامی ما با مخالفتهای جدی از سوی بزرگترین قدرتهای مادی و اقتصادی دنیا مثل آمریکا همراه بودهایم.
آمریکا نمیتواند انقلاب ایران را راحت بگذارد و دسیسههای مختلفی داشته است. بنابراین اگر میخواهیم ارزیابی از وضعیت موجود داشته باشیم لازم است آن را در کنار فشارها و تهدیدها بگذاریم تا به نتیجه منصفانهای برسیم؛ ناآرامیهای اوایل انقلاب و حمایت همهجانبه دشمنان از آن، حمایت از ترور شخصیتها و مسئولان از سوی منافقین و حمایتهایی که کماکان بهصورت علنی از سوی آمریکا از گروه منافقین همچنان ادامه دارد.
همچنین تحریک دشمن بعثی و حمایت از صدام در دفاعمقدس مردم ایران؛ جنگی که خسارتهای زیادی را در 8سال به کشور ما وارد آورد و البته ایران وجبی را به دشمن واگذار نکرد. در ادامه این دشمنیها هم باید به مسئله فشارهای اقتصادی و تحریمهای همهجانبه دقت شود که کماکان هم ادامه دارد. پس میزان و نوع پیشرفت ایران را باید در کنار این دشمنیها دید.
در کنار این دشمنیها شاخصه رشد و توسعه علمی، بهداشتی، دفاعی و موشکی، استقلال سیاسی، تشکیل حکومت فراگیر، رشد مسئله هستهای و فناوریهای مختلف مثل سلولهای بنیادین و شاخصهای رشد سلامت و توسعه انسانی و شاخصهای امنیت ملی امروز به اذعان مراکز معتبر جهانی، در حد بالایی قرار گرفته و سرعت رشد آن بسیار بالاتر از متوسط جهانی بوده است. این خود موفقیتی بزرگ برای ایران اسلامی است که با تلاش و کوشش بهدست آمده است. همین مسئله نشان میدهد که اگر مسئولان بیشتر تلاش کنند، برنامهریزی صحیح داشته باشند و فرصتها را از دست ندهند و با فساد مبارزه کنند ما به شاخصهای بزرگتری دست پیدا میکنیم و دشمنیها فقط بخشی از مشکلات را درست میکند و نمیتواند عامل اصلی ناکارآمدیها باشد.