بیرانوند دوم در خانه است

علیرضا بیرانوند ستاره اول این روزهای فوتبال ایران و جام‌ملت‌های آسیاست که در امارات هم بیشتر از سایر بازیکنان به چشم می‌آید و بین هواداران محبوبیت دارد. شاید سال‌ها بود که فوتبال ایران در رده ملی دروازه‌بانی با این ضریب اطمینان بالا نداشت و حالا بیرو دوباره دل مردم را قرص کرده است. بیرانوند در 2 قهرمانی لیگی پیاپی پرسپولیس و مخصوصا نایب‌قهرمانی این تیم در آسیا هم نقش بسیار مهمی داشت اما نیازی به یادآوری نیست که او قبل از حضور در جمع سرخپوشان، در یک‌قدمی پیوستن به استقلال بود. بیرو در روزهایی که با لباس نفت تهران زیرنظر منصوریان کار می‌کرد، بارها به پوشیدن لباس آبی ابراز تمایل کرد و اینطور به‌نظر می‌رسید که او همزمان با علیمنصور راهی استقلال خواهد شد اما نهایتا این اتفاق رخ نداد. ابتدای لیگ شانزدهم منصوریان به استقلال رفت و بیرانوند در کمال شگفتی سر از اردوگاه سرخ درآورد. اینکه او چرا به جای پوشیدن پیراهن آبی، پرسپولیسی شد، دلایل زیادی داشت که یکی از مهم‌ترین آنها مربوط به حضور دنباله‌دار مهدی رحمتی در استقلال می‌شد. بیرانوند می‌دانست که اگر آبی‌پوش شود، کار بسیار سختی برای کنار زدن رحمتی و حضور در ترکیب اصلی خواهد داشت؛ چرا که رحمتی هم از نظر فنی و هم از حیث کاریزما و نفوذ در تیم جایگاه خاصی دارد و حتی مانوئل نویر هم در استقلال رقابت آسانی با او نخواهد داشت. در نقطه مقابل اما پرسپولیس به‌شدت از ناحیه دروازه دچار مشکل بود و بیرانوند از ثانیه اول حضورش در این تیم می‌توانست فیکس باشد؛ اتفاقی که رخ داد و پرسپولیس و بیرو خیلی به هم کمک کردند. به این ترتیب به‌نظر می‌رسد رحمتی که انصافا یکی از بهترین دروازه‌بان‌های استقلال در تمام دوران هم بوده، ناخواسته جلوی انتقال یک گلر تاریخ‌ساز به این تیم را گرفته است؛ دروازه‌بانی که تا سال‌ها می‌توانست قفس توری آبی‌ها را بیمه کند و البته افتخارات این روزهای رده ملی‌اش را هم به‌حساب این تیم بریزد اما حالا در خانه رقیب است.
 یک جام رحمتی، یک خروار افتخار بیرو
رد پای مهدی رحمتی در بسیاری از افتخارات یک دهه گذشته استقلال مشهود است، اما اگر ملاک را همان آغاز لیگ شانزدهم قرار بدهیم خواهیم دید که حضور بیرانوند در پرسپولیس سودمندتر از باقی ماندن رحمتی در استقلال بوده است. بیرو در این مدت کمک کرد پرسپولیس قهرمان لیگ‌های شانزدهم و هفدهم شود و به فینال لیگ قهرمانان آسیا برسد. او همچنین در رده ملی هم افتخارات قابل توجهی به دست آورد که خواه ناخواه سرخ‌ها در آن شریک خواهند بود. مهدی رحمتی اما در مقطع زمانی مشابه تنها توانست استقلال را در مسیر کسب یک قهرمانی در جام حذفی یاری کند؛ عنوانی که شفر مدیون کاپیتان تیمش است و حتی اگر سیوهای رحمتی در همان بازی فینال برابر خونه‌به‌خونه نبود، شاید این افتخار نیز به‌دست نمی‌آمد. می‌شود اینها را روی ترازو گذاشت و قضاوت کرد که استقلالی نشدن بیرانوند به نفع چه‌کسی بود و به زیان چه‌کسی تمام شد!
 حسینی؛ بیرانوند دوم؟
بیرانوند دوم اما در خانه استقلال است. حسین حسینی که در یک مقطع به او اعتماد شد و به پشتوانه همان توانست رکورد کلین‌شیت در تاریخ لیگ برتر را بشکند، حالا به‌خاطر تداوم حضور رحمتی در استقلال نیمکت‌نشین شده و چندین نوبت به‌طور جدی در آستانه جدایی از این تیم قرار گرفته است. بیایید فرض کنیم بیرانوند آخر فصل لژیونر شود، مهدی رحمتی مطابق انتظار قراردادش را با استقلال تمدید کند و حسینی هم با پایان قراردادش به پرسپولیس برود؛ آنگاه چه اتفاقی خواهد افتاد؟ قطعا رحمتی 36ساله هنوز هم یکی از بهترین‌های لیگ و عصای دست شفر است، اما شاید اسم و عنوان او، ناخواسته سدی بر آینده دروازه استقلال بسته باشد.