هرچند امسال هم همچون سالهای گذشته جای خالی بزرگان موسیقی در جشنواره موسیقی فجر خالی بود، اما این تنها ایراد این جشنواره نیست. با وجود اینکه از 3سال گذشته افزوده‌شدن جایزه باربد توانسته امید کوچکی را در دل اهالی موسیقی به‌وجود بیاورد، اما به‌دلیل عدم‌حضور بسیاری در این دورهمی، جایزه هم دیگر آن جایگاهی را که باید داشته باشد ندارد. برخلاف جشنواره‌های فیلم و تئاتر فجر که تقریبا تمامی کارگردانان در آنها آثارشان را ارائه می‌دهند و در نهایت به وجاهت خوبی دست پیدا کرده‌اند، جشنواره موسیقی فجر همچنان در تلاش برای تبیین و تعریف اصول اولیه‌اش است.
بهزاد عمرانی، خواننده گروه بمرانی در این زمینه می‌گوید: «به‌نظرم جشنواره فجر ایراد خیلی بزرگی دارد و آن اینکه می‌خواهد پولش را از بلیت‌فروشی‌ها دربیاورد که بزرگ‌ترین اشتباهش است؛ مثلا در خارج از کشور فستیوال‌ها خیلی روی پول بلیت حساب نمی‌کنند. درست است که قیمت بلیت‌ها از نظر مالی مهم است اما وقتی فستیوالی اینقدر معروف است و پوشش خبری دارد طبیعتا اسپانسر می‌گیرد، تبلیغات دارد و معمولا بیشترین درآمدش را از اسپانسر تأمین می‌کند. در ایران یک نفر که می‌خواهد از برنامه‌های جشنواره استفاده کند حتی اگر بلیتش هم ارزان‌‌تر شده باشد بازهم نمی‌تواند 5-4 اجرا را ببیند. وقتی فستیوال است یعنی یک عالمه کنسرت و تو باید کل این کنسرت‌ها را بروی ولی بودجه شخص کافی نیست. مدیران جشنواره می‌توانند کلی راهکار بیابند تا اهل موسیقی و علاقه‌مندان بتوانند با کمترین هزینه کلی کنسرت ببینند، اما هیچ‌وقت این رویکرد نیست و حتما باید سود مالی در این میان باشد».
آغاز زمان اجراها هم مسئله‌ای دیگر است. سئانس اول جشنواره ساعت18:30 بود و به اعتقاد برخی از تماشاگران و موزیسین‌ها زود است. میلاد عمرانلو، سرپرست گروه آوازی تهران در این‌باره می‌گوید: «به‌نظرم زمان سئانس‌های اول از نظر استقبال عمومی شکننده‌‌تر است و شاید در سالهای آتی بتوان فکری به حال این اتفاق کرد».
همچنان انتقادها از سوی موزیسین‌ها و مردم به جشنواره موسیقی فجر به‌خصوص در زمینه حضور بزرگان موسیقی ایران در این رقابت مشهود است. با وجود این، برخی وجود انتقادات را به سود جشنواره می‌دانند. عمرانلو می‌گوید: «اگر مشکلات و اختلاف نظرهایی که هست مطرح نشود و به گوش مسئولان نرسد، در نحوه برگزاری جشنواره رشد نخواهد بود. البته بعضی از انتقادات هم به گوش‌شان می‌رسد اما شاید با سیاستگذاری‌شان متفاوت است و خواسته موزیسین‌ها انجام نمی‌شود. »
رضا کولغانی،خواننده گروه داماهی از نبود دسته‌بندی دقیق اجراها گله دارد: «سبک ما تعریف نشده و سالن درست به سبک‌هایی مثل ما داده نمی‌شود. در عین حال، مثلا سالن وحدت با برخی فرم موزیک‌هایی که در آن اجرا می‌شود، همخوانی ندارد».
