زنان در صحنه

مهرداد رهسپار 

«بامداد خمار» نوشته فتانه حاج‌سیدجوادی، منتشر می‌شود و در زمان کمی، بی‌هیچ تبلیغاتی به چاپ سوم می‌رسد. ایران دفتری در سن ۹۰سالگی از دنیا می‌رود. در چهاردهمین جشنواره تئاتر فجر زنان جایزه‌های بیشتری می‌برند. بادها خبر از تغییر فصل می‌دهند و نخستین جشنواره تئاتر بانوان توسط اعظم بروجردی در تهران برگزار می‌شود. اصول و شرایط شرکت در نخستین جشنواره تئاتر بانوان عبارت است از: ۱- نویسنده نمایشنامه زن باشد. ۲- کارگردان نمایش زن باشد. ۳- موضوع نمایشنامه حول محور مسائل زنان و خانواده باشد. با این معیارها، برخی از نمایش‌های پذیرفته‌شده در جشنواره به‌دلیل منطبق‌نبودن با 2 اصل اول، اما به‌دلیل موضوع و محتوای مربوط به بانوان از بخش مسابقه کنار گذاشته و در بخش‌های جنبی و ویژه اجرا می‌شوند؛ ازجمله نمایش «چند و چون به چاه رفتن چوپان» نوشته علیرضا نادری با کارگردانی علی یازرلو. اما نمایش «شام آخر» نوشته محمد چرمشیر با کارگردانی عباس غفاری، بدون 2 معیار اول به بخش مسابقه می‌رود. نغمه ثمینی که در آن سال نویسنده‌ای نوپاست، با نمایش «سارا» به کارگردانی شکوفه ماسوری در کنار «لیلی و مجنون» نوشته و کارگردانی مرجان امیرارجمند، «کمند خاطرات» نوشته نادیا محمدیه طبیبی و شادی پورمهدی و کارگردانی نادیا محمدیه طبیبی و نمایش‌هایی دیگر چون «غربتت را هیچ شعری نسرود» نوشته مسعود سمیعی و کارگردانی زهرا عطاری در بخش مسابقه اجرا شدند. این جشنواره در مجموع ۱۲گروه شرکت‌کننده داشت که از این تعداد تنها ۵ نویسنده زن بودند و باز در همین ۱۲ نمایش، ۸کارگردان زن وجود داشت.




اثر گمشده عربشاهی

علی بختیاری

به سفارش شهرداری، مسعود عربشاهی نقش برجسته عظیمی را برای دیوار پارک طالقانی در مجاورت خروجی حقانی-مدرس طراحی و اجرا کرد. قسمتی از این اثر در سال 1385و باقی در سال 1387با توجیه عدم‌استحکام لازم در نصب، جمع شدند. سید محمود شعیبی، رئیس وقت اداره نقاشی دیواری و گرافیک شهری شهرداری تهران در این خصوص گفته بود: «قطعات مختلف این اثر آرماتوربندی شده است ولی چون به‌صورت اصولی روی دیوار نصب نشده است، فروریخته و دلیل سالم بودن تکه دوم این اثر در هنگام ریزش نیز آرماتوربندی قطعات مختلف بوده... من به برخی رسانه‌ها هم در همان زمان فروریختن قسمت اول اثر استاد عربشاهی پیشنهاد کردم که به‌جای پیگیری این روند و ایجاد جار و جنجال، بهتر است که استاد عربشاهی و آثارشان را بیشتر به عموم مردم معرفی کنند تا بعد از این شاهد از بین رفتن آثار هنری نباشیم». از سرنوشت این نقش برجسته ارزشمند پس از جداسازی از دیوار اطلاعی در دسترس نیست.