ورزش کردستان بیمار است
ذوالفقارنسب: کردستان در حوزه شاخص ورزش در میان استانهای کشور، قعرنشین است
محمد توفیق مشیرپناهی | سنندج-خبرنگار:
استان کردستان نخبگان و قهرمانان ورزشی زیادی در سطح استانی، کشوری و بینالمللی دارد، اما به دلیل نبود امکانات و درآمد وضعیت معیشتی آنها با مشکل مواجه شده و ورزشکاران حتی از تأمین هزینههای جزئی برنمیآیند. در کنار شرایط دشوار اقتصادی، صنعتی نبودن استان و نبود اسپانسر هم از دیگر مشکلات ورزش کردستان است. بیژن ذوالفقارنسب (متولد ۱۳۲۸سنندج) بازیکن سابق تیم ملی(1356-1355) و باشگاه پرسپولیس است که در جام جهانی ۱۹۹۸ دستیار ویهرای برزیلی و جلال طالبی بود. وی همچنین سرمربیگری تیمهای استقلال و سایپا را هم در کارنامه دارد. ذوالفقارنسب از دانشگاه بروکسل، موفق به اخذ درجه دکترای تربیت بدنی شده و اکنون مشاور وزیر ورزش و جوانان و مشاور استاندار کردستان است. گفتوگوی همشهری با این مربی و کارشناس ورزش را در ادامه میخوانید.
وضعیت ورزش استان را با توجه به شاخصه کشوری و سرانه قهرمانان چگونه ارزیابی میکنید؟
حال ورزش کردستان خوب نیست و میتوانم آن را به بیماری تشبیه کنم که بیماری سراسر بدنش را فراگرفته است. علتهایش را هم میشود بررسی کرد. در دنیای امروز، پرجنبوجوشترین و پررونقترین ورزشها ورزشهای تیمی مانند فوتبال، بسکتبال، والیبال و... است که متأسفانه استان کردستان در این رشتههای ورزشی جایگاهی در قهرمانی کشور ندارد. سازمان یونسکو یکی از شاخصها، پدیدهها و زیرساختهای توسعه و پیشرفت را برای هر جامعهای ورزش میداند. این سازمان کیفیت ورزش هر کشوری را بر اساس تعداد شرکتکنندگان در بازیهای المپیک، آسیایی و منطقهای برآورد و طبقهبندی میکند.
بنابراین تعداد ورزشکاران حاضر در لیگهای کشوری و تعداد رشتههای ورزشی موفق، شاخص موفقیت ورزش کشور و استان است. با احترام به همه ورزشکاران رزمی، در دنیا این دسته ورزشها رسمی نیست و ورزشهای گروهی و تیمی ملاک موفق بودن هر ملتی در ورزش است؛ این اشاره را به این منظور داشتم که اداره ورزش و جوانان استان کل آمار موفقیتهایش از محل ورزشهای رزمی است. ما باید از تعداد اعزام بازیکنان کردستانی به بازیهای المپیک و آسیایی در تیمهای بسکتبال، والیبال، فوتبال، هندبال و... بپرسیم؛ چند نفر هستند؟ چند نفر موفق به کسب مدال شدند؟ و اصولاً در آمارها چند نفر بازیکن کردستانی الاصل-و نه از بیرون برای مدت کوتاه- در تیمها و بازیهای المپیک حضور داشتند؟ همچنین با توجه به تعداد نسبتاً زیاد ورزشکاران معلول که بخشی از جامعه استان هستند، چند نفر ورزشکار ما موفق به حضور در مسابقات پارالمپیک شدند؟ در نتیجه وقتی آمار گرفته میشود، استان کردستان در شاخص ورزش 29، 30 و31 کشور است. همه این موضوعات و سوالات نیاز به یک بررسی واقعبینانه دارد که حال و روز ورزش استان را آشکار میکند.
با توجه به موارد ذکر شده و ظرفیت خوب ورزشکاران استان، چه راهحل و پیشنهادی برای برونرفت از این وضعیت و آمادگی برای مسابقات آسیایی و المپیک دارید؟
با یقین اعلام میکنم که در 10 سال گذشته به سرنوشت جوانان استان در حوزه از جانب مدیران و مسئولان ارشد، فرمانداران، شهرداران و مدیران ورزشی توجه کافی نشده است. این مدیران و مسئولین عزم و اراده و برنامهریزی و اهدافشان برای ورزش استان بسیار ضعیف بوده است. طی 3دوره مدیریت استانداران اخیر، ورزش جزو اولویت اول، دوم و حتی سوم نبوده است، به همین علت تمامی زیرساختهای ورزش استان منفعل است.
قسمتی از آن به بخش خصوصی واگذار شده که بخش تخصصی ورزش نبوده است، البته نمایندگان مجلس هم در به وجود آمدن این وضعیت بیسهم نبودهاند.
در مجموع میتوان گفت ورزش استان بهدرستی مدیریت نشده است و مدیران ورزش و جوانان در 10 سال اخیر نه برای ورزش عملکرد اساسی داشتهاند و نه برای جوانان. سوال من از بخش جوانان اداره ورزش و جوانان این است که برای جوانانی که ورزشکار نیستند، مطالباتی( اشتغال، فرهنگی، اجتماعی، تشکیل زندگی سالم و ازدواج) دارند، نیازهایی دارند و حمایتهایی را خواستار هستند، چهکار کرده است؟ به ضرس قاطع میگویم در ارتباط با زندگی جوانان استان، عملکرد ورزش و جوانان صفر است.
بر عملکرد شهرداران سالهای اخیر هم انتقاد و سوال وارد است؛ شاید ما تنها شهر و مرکز استانی باشیم که شهرداریاش باشگاه ورزشی و تیم ندارد، بقیه شهرداریهای سی مرکز استان دارای باشگاه و تیمهای ورزشی معروف و حرفهای با هزینهکرد بالا و نتایج فوقالعاده هستند. شهرداری سنندج تابع قوانین و دستورالعمل وزارت کشور است؛ چطور است که مراکز استانهای کشور میتوانند باشگاه و تیم داشته باشند، ولی برای سنندج- با فرض مثبت بودن نگاه شهردار- محدودیت وجود دارد؟
ارزیابی شما در مورد انتصاب مدیران ادارات به ریاست هیاتهای ورزشی چگونه است؟
باعث خشنودی است که مدیران خوشنام و جوان استان در بخش مدیریت ورزش نیز فعالیت داشته باشند، مشروط بر اینکه بر اساس ضوابط و قوانین مشخص، باعث پیشرفت و توسعه ورزش استان شوند.دادستان، مدیر برنامه و بودجه و بهزیستیدر رأس 3 هیات ورزشی قرار گرفتند، اما فکر نمیکنم که وقت لازم و کافی و حتی بودجه مورد نیاز برای این هیاتها را داشته باشند. این انتصابها به برنامه و اهداف ورزش استان کمک نمیکند.
بهعنوان مشاور استاندار در امور ورزش، دیدگاه و برنامه استاندار را در زمینه ورزش چگونه میبینید؟
حدود 2 ماه است که بهعنوان مشاور ورزشی استاندار قبول مسئولیت کردهام. آقای مرادنیا اخیراً در اظهاراتی بسیار مشتاق بودند که ورزش در استان تحولی اساسی و فراگیر داشته باشد. همچنین نیت دارند برای چند رشته ورزشی با سابقه خاص در ورزش استان مانند فوتبال، بسکتبال، هندبال و... برنامهریزی اساسی شود. رشته هندبال مخصوصاً در بخش بانوان که تا قهرمانی کشوری هم رفته است، در کردستان زمینه مساعد و غنی در شهرستانهای بیجار، سقز و سنندج دارد. بنابراین این رشتههای ورزشی در دستور کار و برنامهریزی استاندار قرار گرفته است.