بلیت‌های جشنواره را ارزان‌کنید
بهزاد عمرانی-خواننده گروه بمرانی- می‌گوید هرچه بیشتر اجرا کنیم خوشحال‌تر هستیم
نسیم قاضی زاده:
این‌روزها در بازار موسیقی ایران« بمرانی» از سرحال‌ترین گروه‌های موسیقی موسوم به تلفیقی هستند؛ کسانی که قطعا پشتکارشان باعث شده است که بعد از چند سال تلاش، بتوانند در این عرصه دشوار راهی باز کنند؛ طوری که حالا دیگر بلیت‌هایشان تمام شود و سالن‌های بزرگ را با طرفداران‌شان پر کنند. امسال گروه بمرانی برای دومین سال پیاپی در جشنواره موسیقی فجر حضور داشت و قطعات پرشوری را برای تماشاگران اجرا کرد. سال گذشته آنها آلبوم موفق «گذشتن و رفتن پیوسته» را منتشر کردند که با استقبال بسیار خوبی مواجه شد و یکی از موفق‌ترین‌های سال قبل بود تا آنجا که مراسم رونمایی آن در پردیس سینمایی چهارسو، یکی از گرم‌ترین و شلوغ‌ترین رونمایی‌های سال بود. با بهزاد عمرانی درباره حضورشان در جشنواره گپی کوتاه زده‌ایم که می‌خوانید:
اجرا در سی‌وسومین جشنواره چطور بود؟
درباره اجرای امسال جشنواره باید بگویم چیدمان رپرتوارمان به این صورت بود که بیشتر تمرکزمان مثل همیشه بر «گذشتن و رفتن و پیوسته» باشد. البته قطعات جدیدی که تا به حال نزده‌ایم را هم نواختیم و کنار هواداران بهمان خوش بگذرد. درواقع یک پرفورمنس بود.
به‌نظر شما جشنواره موسیقی فجر در فضای موسیقی ایران چه جایگاهی دارد؟
نمی‌دانم چه جایگاهی دارد. به هر حال وجود فستیوال خیلی مهم است و فستیوال‌ها هستند که موسیقی را زنده نگه‌می‌دارند. به نظرم جشنواره فجر ایراد خیلی بزرگی دارد و آن اینکه می‌خواهد پولش را از بلیت‌فروشی‌ها دربیاورد که بزرگ‌ترین اشتباهش است. در خارج از ایران، فستیوال‌ها خیلی روی پول بلیت حساب نمی‌کنند.
درست است که بلیت‌ها از نظر مالی مهم هستند اما وقتی یک فستیوال این‌قدر معروف است و بین فستیوال‌های دیگر این‌قدر پوشش خبری دارد طبیعتا اسپانسر می‌گیرند و تبلیغات دارند و معمولا بیشترین درآمدشان را از اسپانسر تأمین می‌کنند. در ایران یک نفر که به موسیقی علاقه دارد حتی اگر بلیت‌ها ارزان‌تر هم شده باشد، نمی‌تواند به 5 ـ4 کنسرت برود. وقتی ما فستیوال برگزار می‌کنیم، یعنی یک‌عالمه کنسرت برگزار می‌شود.
مخاطب می‌خواهد کل این کنسرت‌ها را برود ولی بودجه‌اش کافی نیست؛ مدیران جشنواره می‌توانند کلی راهکار پیدا کنند که بلیت آن‌قدر ارزان باشد که افراد بتوانند با کمترین هزینه، کلی کنسرت ببینند اما هیچ‌وقت این رویکرد نیست و همیشه حتما باید سود مالی در این میان باشد.
چقدر اجراهای جشنواره را از اجراهای دیگر سال متفاوت می‌بینید؟
اجراهای جشنواره اکثرا همان اجراهایی‌است که بوده؛ یعنی هیچ‌وقت چیز جدیدی رو نمی‌شود. البته اجراهای جشنواره تازگی‌هایی هم دارد؛ چراکه مهمانان خارجی جشنواره، جدید هستند اما داخلی‌ها همان اجراهایی‌ست که همیشه بوده است.
به‌نظر می‌رسد که با اضافه‌شدن بخش تلفیقی، گروه‌هایی مثل بمرانی هم توانسته‌اند شانس حضور در جشنواره را داشته باشند. نظر شما درباره این بخش چیست؟
کاش برای نام «بخش تلفیقی» فکری می‌کردند؛ موسیقی غیرپاپ یا آلترناتیو، معادل بهتری‌است. به نظرم کار خوبی‌است که این بخش اضافه شده و سال‌های قبل هم گفته بودم که هر چه بیشتر به این قسمت بها داده شود، بهتر است. ضمنا حالا که این بخش اضافه شده تا این گروه‌ها اجرا کنند، اگر برنامه‌ریزی بهتری باشد که گروه‌ها بتوانند کنفرانس مطبوعاتی داشته باشند و سروصدا کنند به کار آنها هم خیلی کمک می‌کند. کلا هرچه تعداد سبک‌ها بیشتر باشد بهتر است؛ به این شرط که مردم مجبور نباشند بلیت‌های گران بخرند؛ قیمت بلیت‌ها واقعا زیاد است و دست خیلی از اقشار جامعه از این بلیت‌ها کوتاه می‌ماند.
شما به دیدن اجرای خاصی می‌روید؟
تصمیمی نگرفته‌ام نه.
شما امسال با بمرانی به فستیوال‌های موسیقی در اروپا رفتید. در مقایسه با آنها سازوکار جشنواره ایران را چطور می‌بینید؟
همان‌طور که قبلا گفتم اینجا همه پولشان را از بلیت به دست می‌آورند. در خیلی از فستیوال‌ها هرچه تعداد کنسرت‌هایی که بلیتشان را می‌خری بیشتر باشد، پول کمتری می‌دهی؛ هر چه بیشتر کنسرت ببینی، قیمت بلیت کمتر می‌شود. باید مجموعه‌ای را در اختیار افراد بگذارند و بگویند مثلا بلیت این پنج کنسرت، این‌قدر قیمت دارد؛ آن هم در حدی که افراد بتوانند به کنسرت‌های مختلف بروند و همان اقشاری که در طول سال به کنسرت می‌روند هم بتوانند در جشنواره شرکت کنند. جشنواره فقط کنسرت برگزار می‌کند؛ بدون اینکه شرایطی فراهم شده باشد که اقشار مختلف مثل دانشجویان که وضعیت مالی ضعیفی دارند، بیشتر بتوانند کنسرت ببینند. اگر هدفشان از برگزاری کنسرت، ترویج موسیقی‌است می‌توانند کارهای بهتری انجام دهند. در این فضا آن‌قدر همه‌‌چیز کارمندی‌است که ایده‌ها و نظرات دیگران هیچ‌گاه وارد بخش‌های موسیقی فجر نمی‌شود؛ فقط می‌خواهند کنسرت‌ها را برگزار کنند و بروند.
انگیزه شما از حضور در جشنواره چیست؟
انگیزه من برای حضور در جشنواره، اجراست. باز هم می‌گویم که بلیت‌ها باید ارزان‌تر باشد. هرچه بیشتر اجرا کنیم، خوشحال‌تر هستیم. درست است که جشنواره فجر برای خودش اعتباری دارد ولی ما خیلی به این بخش ماجرا فکر نمی‌کنیم؛ همین که می‌توانیم اجرا کنیم و گروهمان به حدی رسیده که از ما دعوت می‌شود خوشایند است.
جشنواره فقط کنسرت برگزار می‌کند؛ بدون اینکه شرایطی فراهم شده باشد که اقشار مختلف مثل دانشجویان که وضعیت مالی ضعیفی دارند، بیشتر بتوانند کنسرت ببینند. اگر هدفشان از برگزاری کنسرت، ترویج موسیقی‌است می‌توانند کارهای بهتری انجام دهند.
در همینه زمینه :
