لطفا ًسوت نزنید!

در فوتبال ایران، داورها کمتر تن به مصاحبه می‌دهند. تنها داوری که در چند سال گذشته بارها در مصاحبه‌های مختلف تلویزیونی حاضر شده، علیرضا فغانی بوده که او نیز چنین موقعیتی را به‌واسطه موفقیت‌های بین‌المللی‌اش در قضاوت به‌دست آورده است. داور دیدار پرسپولیس و پارس‌جنوبی جم اما پس از پایان این مسابقه به شکل عجیبی در بین خبرنگارها حاضر شد و با جملاتی تند به انتقاد از داوران ایرانی واکنش نشان داد. درست یک روز قبل از برگزاری این مسابقه، «کمک داور» دیدار استقلال تهران و پدیده مشهد به‌دلیل اشتباه در مردود‌دانستن گل‌ اللهیار صیادمنش، از هواداران آبی‌ها «عذرخواهی» کرده بود اما ظاهرا داور وسط دیدار پرسپولیس چنین تصمیمی را تاب نیاورد و با لحنی کاملا «طلبکارانه» مشغول دفاع کور از داوری شد. تردیدی وجود ندارد که داوران فوتبال در ایران، روزهای ناامیدکننده‌ای را پشت سر می‌گذارند. این اشتباه‌ها حتی گریبان علیرضا فغانی را نیز گرفته و این داور نیز از اوج فاصله چشمگیری دارد. البته که بعضی از این خطاهای بزرگ، زاییده جوی هستند که حساسیت در آن، کمی بیشتر از حد معمول شده و فشار روی داورها به شکل وحشتناکی افزایش پیدا کرده اما در چنین شرایطی انتظار می‌رود داورها به‌دنبال راهی برای آرام کردن جو باشند؛ راهی که از تصمیم‌های درست و البته واکنش‌های عاقلانه می‌گذرد. واکنش کرمانشاهی بعد از سوت‌زدن نبرد پرسپولیس و پارس اما چندان معقول به‌نظر نمی‌رسد. آقای داور طوری درباره فوتبال ایران موضع گرفته که انگار این باشگاه‌ها هستند که باید به‌خاطر اشتباهات داوری از داورها عذرخواهی کنند.
سال‌های سال است که «اشتباه داوری» دیگر «جزئی» از فوتبال نیست و این جمله یکی از منسوخ‌شده‌ترین جملات در ارتباط با قضاوت این رشته ورزشی به‌شمار می‌رود. برای کرمانشاهی و سایر داوران وطنی اما انگار چنین مفهومی هنوز پذیرفته نشده است. او معتقد است از آنجایی که داورها تنها یک‌دقیقه در جریان بازی اثرگذار هستند، نباید مورد مواخذه قرار بگیرند اما حقیقت آن است که گاهی حتی چندثانیه نیز در تعیین سرنوشت یک مسابقه فوتبال، کاملا مؤثر است. فوتبال ورزش ثانیه‌هاست و انتظار می‌رود داورها قبل از هر کس دیگری این حقیقت ساده را درک کنند. کرمانشاهی درحالی‌که در جریان بازی پرسپولیس و پارس‌جنوبی هم مرتکب یک اشتباه بزرگ شده و گل سالم علی علیپور را به اشتباه مردود اعلام کرده است، لابه‌لای صحبت‌هاش مدام به حقوق و امکانات کم داوری در ایران اشاره می‌کند. سؤال بزرگ اینجاست که آیا باشگاه‌ها و هواداران‌شان باید تاوان دستمزد کم فدراسیون به داوران لیگ برتر را بدهند؟
به‌نظر می‌رسد بخشی از داوران فوتبال ایران، بیش از حد حساس و زودرنج شده‌اند و دیگر مناسب قضاوت بازی‌های فوتبال نیستند. آنها با نگاهی حق به جانب درباره فشار وحشتناک روی داوری در لیگ برتر اظهارنظر می‌کنند اما ظاهرا خبر ندارند که همه‌جای دنیا، فشار روی داوری بسیار زیاد است. داور بزرگی مثل آندریاس فریسک بعد از هجمه‌هایی که در مورش شکل گرفت، ناچار شد قضاوت را برای همیشه کنار بگذارد. حتی بنجامین ویلیامز بعد از داوری جنجالی دیدار ایران و عراق در جام ملت‌های آسیا، تهدید به مرگ شد. تهدیدشدن، شعارشنیدن و حتی پذیرایی شدن با اشیایی از سوی هواداران روی سکوها، ماجراهای زشتی هستند که در تمام دنیا برای داورها اتفاق می‌افتند؛ چرا که این شغل حساسیت‌های خاص خودش را دارد و گاهی می‌تواند همه حقیقت‌ها را در مورد یک مسابقه به‌سادگی عوض کند. اگر یک داور تحمل چنین فشاری را ندارد، بهتر است به خانه برگردد و به شغل دوم‌اش بپردازد. هیچ‌کدام از طرفداران فوتبال برای کرمانشاهی و همکاران‌اش «دعوت‌نامه» ارسال نکرده‌اند و لیگ برتر بدون آنها نیز به مسیر همیشگی‌اش ادامه خواهد داد. اگر حقوق داوری کم است، اگر امکانات و تسهیلاتی برای داورها وجود ندارد، اگر در هر مسابقه فشار زیادی به آنها وارد می‌شود، بهتر است زودرنج‌ترین‌ داورها خیلی زود عرصه را ترک کنند تا فضا برای قاضیان سمج و چالش‌پذیر بازتر شود. کرمانشاهی وادار به قضاوت در لیگ برتر و پذیرفتن حقوق‌های ظاهرا ناچیز نیست. او همین حالا می‌تواند داوری را به حال خودش رها کند و مطمئن باشد که هیچ‌کس برای این تصمیم، حتی یک قطره اشک نیز نخواهد ریخت.