سیامک گلشیری /نویسنده
خواندن رمان و داستان صرفا جنبه تفریحی ندارد. هنوز هم در جامعه ما کسانی هستند که مطالعه آثار داستانی را نوعی سرگرمی و پرکردن وقت میدانند. ای بسا والدینی که بچههایشان را تشویق میکنند به جای خواندن رمان، کار مفیدتری انجام دهند! این تصور کاملا اشتباه است. تأثیرات مثبت خواندن داستان و رمان تا حدی است که میتوان بین افرادی که چندین رمان خواندهاند با کسانی که چنین تجربهای نداشتهاند، تفاوتهایی قائل شد.
واقعیت این است که خواندن هر رمانی مانند تجربه یک زندگی است و کسانی که 10 رمان قابل و قوی خواندهاند، بدون اغراق انگار 10 بار به دنیا آمدهاند. طبیعی است که چنین کسی رفتار پختهتر و کردار سنجیدهتری دارد. رمانهای موفق و خوشساخت این خصیصه را دارند که خواننده آنها خواهناخواه با شخصیت اصلی همذاتپنداری میکند، در واکنشها و تصمیمگیریها با او شریک میشود، در غم و شادی او سهیم است و ... یعنی خواننده بدون اینکه جایی برود، همراه داستان فرازها و فرودها را طی میکند، دل میبندد، دل میکند و از ماهیت هستی و زندگی درک روشنتری پیدا میکند.
مطالعه داستان در بچهها تأثیر بیشتر و مثبتتری دارد. گنجینه لغاتشان را پربار و فعالیت ذهنی آنها را بیشتر میکند. قطعا اگر آنها با برنامهریزی خواندن رمان را ادامه دهند در موفقیت تحصیلیشان بیتأثیر نخواهد بود.
از اینرو بهعنوان کسی که با لذت مطالعه رمان آشنا هستم به همه با هر سن و سال و موقعیتی توصیه میکنم با خواندن رمان و داستان، بهتر زندگی کنند.
رمانها؛ گنجینه تجربه زندگی
در همینه زمینه :