ورود به منطقه ممنوعه

مصطفی شوقی | روزی که صالحی امیری، رئیس کمیته ملی المپیک شد، بسیاری با توجه به ارتباطات خوب درون‌دولت و نزدیکی‌ای که با اهالی قدرت دارد، این مسئله را به نفع ورزش کشور دانستند. البته صالحی‌امیری در دوران ریاست خود در کمیته المپیک در بسیاری حوزه‌ها ازجمله شفافیت در روابط بین‌المللی ورزشی خوب عمل کرده و با استفاده از ظرفیت‌هایش توانسته نقش خوبی را در برطرف کردن سوءتفاهم‌های موجود میان ورزش ایران و نهادهای بین‌المللی بازی کند و از مشکلاتی که پیش‌بینی می‌شد یا در شرف وقوع، جلوگیری کند. اما به‌نظر می‌رسد که رئیس کمیته ملی المپیک گاهی از جایگاهی که در آن قرار دارد، دور شده و وارد حوزه‌هایی می‌شود که به «محوطه مربیان» معروف است؛ از قرار معلوم جلسه‌ای میان علی مرادی،رئیس فدراسیون وزنه‌برداری و کیانوش رستمی به میزبانی رئیس کمیته ملی المپیک برگزار شده و صالحی‌امیری برای بازگشت او به تیم ملی پادرمیانی کرده است. به روایت فارس «در این جلسه ظاهرا اتفاقات خوبی رخ داده و قول‌هایی هم از سوی کیانوش داده شده است و باید دید آیا به‌زودی شاهد بازگشت رستمی به اردوهای تیم ملی خواهیم بود یا نه و آیا این وزنه‌بردار حاضر می‌شود در چارچوب تعیین‌شده تیم‌ملی قرار بگیرد یا نه.»
کیانوش رستمی نمونه بارز ورزشکارسالاری در سال‌های اخیر بوده که فدراسیون وزنه‌برداری بدون درنظر گرفتن شرایط فنی‌اش او را به مسابقات بین المللی و آسیایی برده است. نتیجه البته جز ناکامی چیز دیگری نبوده؛ ورزشکاری که در کنار تیم ملی تمرین نمی‌کند، ارزیابی درست فنی از او در دست نیست و از همه مهم‌تر بعد از شکست و ناکامی، فدراسیون هیچ مسئولیتی نمی‌پذیرد و اساسا گویی این یک اتفاق عادی است.
درست‌ترین تصمیم سال‌های اخیر در مورد کیانوش رستمی توسط کادر فنی بعد از ناکامی مسابقات آسیایی جاکارتا گرفته شد؛ از ترکیب تیم‌ملی برای حضور در مسابقات جهانی ترکمنستان خط خورد و بعد از این اتفاق به اردوهای تیم‌ملی هم دعوت نشد تا در مسابقات کسب سهمیه المپیک حضور نداشته باشد. نکته جالب اینکه بیرانوند -دبیر فدراسیون وزنه‌برداری- اعلام کرده بود که «برای سؤال از رستمی مبنی برآمادگی‌اش برای حضور در مسابقات قطر‌کاپ با وی تماس گرفته، اما او جواب نداده است». اما رستمی مدعی شد که فدراسیون تماسی با وی برای حضور در این رقابت‌ها که به‌عنوان یکی از مراحل کسب سهمیه المپیک محسوب می‌شود، نداشته است.
در چنین شرایطی اشکال اصلی ورود صالحی‌امیری به این مسئله، در برگزاری همین جلسه بدون حضور کادر فنی تیم ملی است. درست است که رئیس فدراسیون، مسئول این رشته ورزشی محسوب می‌شود، اما مگر رئیس فدراسیون، سرمربی تیم‌ملی است که باید در مورد بازگشت کیانوش رستمی به تیم‌ملی تصمیم بگیرد؟ البته که در فدراسیون وزنه‌برداری علی مرادی پیش از یک رئیس فدراسیون، نقش تعیین‌کننده‌ای در چینش اعضای تیم‌ملی دارد و اتفاقا او بود که بدون درنظر گرفتن ‌شأن تیم‌ملی، کیانوش رستمی را از فرایند تمرینات تیم‌ملی کنار گذاشت و به او استقلال فنی داد. نتیجه‌اش هم جز ناکامی چیز دیگری نبود. 
کمیته ملی المپیک طبق وظیفه ذاتی‌اش باید از ورزشکاران المپیکی حمایت کند؛ این یک اصل بدیهی است اما این حمایت نیز باید از راه و روش درست و منطقی‌اش صورت گیرد. جلسه برای بازگشت ورزشکاری که خود را از تیم‌ملی کنار گذاشته، بدون نیاز به حضور سرمربی تیم‌ملی، روش درستی برای حفظ قهرمانی یک ورزشکار نیست؛ ضمن اینکه او با تغییر وزن به گروهی آمده که ما یک قهرمان درست و حسابی داریم که اتفاقا منطق حکم می‌کند از او حمایت بیشتری شود نه اینکه برایش رقیب‌تراشی کنیم.