زادروز

نام «جعفر شهری‌باف» با مقوله تهران‌شناسی گره خورده است. طهران قدیم و تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم 2 اثر برجسته او در تاریخ اجتماعی و فرهنگ عامه مردم و جامعه سنتی تهران است. جعفر شهری‌باف دلیل نوشتن تاریخ را علاقه‌مندی‌اش به عبرت‌آموزی از «زاویه انسانی و کیفی» آن در شناخت و معرفی «مردم قرون و اعصار» و سردرآوردن از «وضع و زندگی و چگونگی» حالات آنان می‌داند. او در کتاب طهران قدیم به «مردم و آنچه به توده و اجتماع و اکثریت» مردم مربوط بوده است،  می‌پردازد و با نگاهی تیز و انتقادی اوضاع و احوال و کم و کیف کسب و کار،  داد و ستد،  معاشرت،  مسکن و مأوا،  رفتار و گفتار،  عیش و عزا،  عادات و آداب،  سنن و معتقدات و گرایش‌های مردم را در 50 سال پیش ترسیم می‌کند. طهران قدیم را شهری به تشویق سیدابوالقاسم انجوی شیرازی در 5جلد نوشت. گویا شهری از 1329به فراهم آوردن مطالب تاریخ تهران سرگرم بوده است.