راننده و مسافر ناهمراهان همیشگی

شبنم سیدمجیدی

آمدن پاییز همزمان با بعضی اتفاقات نامیمون نیز هست؛ اول مهر و آغاز ترافیک‌های سرسام‌آور صبحگاهی و عصرگاهی، باران‌هایی که حتی چند‌قطره آنها شهر را به ‌هم می‌ریزد، ‌از ترافیک چندبرابری تا آبگرفتگی و گیرنیامدن وسایل حمل‌ونقل عمومی. ترافیک‌های شهری به‌خودی خود باعث می‌شوند در ساعات خاصی، تاکسی‌های خطی کلاً نایاب شوند و تاکسی‌های گردشی نیز جز مسافر دربستی، به چیز دیگری قانع نشوند، دیگر چه رسد به آنکه چند قطره باران هم ببارد.

راننده‌هایی که قصد رفتن ندارند

در یکی از همین شب‌های پاییز که باران هم خیابان را خیس کرده است، سر خط همیشگی می‌ایستم تا سوار تاکسی شوم. اما امشب از آن شب‌هایی است که راننده‌های تاکسی قصد سفر ندارند و مسافر سوار نمی‌کنند. چای از صبح مانده فلاسکشان را برای هم می‌ریزند و گپ می‌زنند و مسافران، سرگردان کنار خیابان ایستاده‌اند به‌دنبال یک خودرو که بخواهد آنها را این وقت شب به مقصد برساند.

به یکی از راننده‌های خطی می‌گویم: آقا چرا مسافر سوار نمی‌کنی؟ می‌گوید: در این ترافیک برایم صرف نمی‌کند. دربست اگر می‌خواهی می‌برم. می‌پرسم: دربست چقدر می‌گیری؟ می‌گوید: 20هزارتومان. یک حساب سرانگشتی می‌کنم می‌بینم کرایه هر نفر در این خط 2500تومان است که برای 4نفر، 10هزارتومان می‌شود. یعنی این راننده 2‌برابر کرایه خط می‌خواهد پول بگیرد. به او می‌گویم: من 15هزارتومان می‌دهم. می‌بری؟ می‌گوید: من که نه. رو به همکارانش ادامه می‌دهد: با 15هزار تومان کسی این خانم را می‌برد؟ همه می‌گویند: نه!

وقتی دلیلش را می‌پرسم، باز می‌گوید: خب برایمان نمی‌صرفد. در این ترافیک حداقل باید یک‌ساعت در راه باشیم. کرایه‌ای که برای مسیر درنظر گرفته شده منصفانه نیست. مثل اپلیکیشن‌های درخواست خودرو، کرایه تاکسی‌ها هم باید در زمان‌های پرترافیک افزایش پیدا کند. خودروام مستهلک می‌شود، بنزین بیشتری مصرف می‌شود، پدر کلاچ و ترمز درمی‌آید. آن وقت مسافر فقط 2500تومان می‌دهد! بیشتر هم بخواهی، غر می‌زنند و دعوا می‌کنند. ترجیح می‌دهم در این ساعت اصلاً مسافر نبرم.

می‌گویم: این وسط مسافر چه گناهی کرده است؟ چرا باید برای یک مسیر کوتاه، در زمان‌های خاص، ساعت‌های طولانی منتظر خودرو باقی بماند و در آخر کرایه‌ زیادی پرداخت کند؟ او در جوابم می‌گوید: اگر مسافر ناراحت است با اتوبوس و مترو برود. ما رانندگان دیگر چاره‌ای نداریم.
جالب اینجاست که در ساعت‌های پرترافیک یا بارانی، وقتی از اپلیکیشن‌ها هم درخواست خودرو داری، هیچ‌کس قبول نمی‌کند. هربار که درخواست خودرو را بزنی، به‌صورت تصاعدی قیمت آن هم بالا می‌رود. یعنی ممکن است کرایه یک مسیر از 15هزارتومان قیمت اولیه شروع شود و در فاصله چنددقیقه به 30هزارتومان هم برسد. وقتی که قیمت به اوج برسد، ممکن است راننده‌ای درخواست را قبول کند.

ترافیک و کرایه زیاد

آقایی که برای رفتن به خانه‌اش در اشرفی اصفهانی، هر روز سر بزرگراه آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی می‌ایستد، می‌گوید: این مسیر هر روز من است. سال‌هاست که از اینجا به خانه می‌روم. کرایه خودرو دراین مسیر مشخص است. تا شهران 3000تومان و اگر قبل از شهران یعنی مثل من سر اشرفی اصفهانی پیاده بشوی، کرایه‌ات 2500تومان می‌شود. اما او از اینکه در ساعت‌های پرترافیک عصرگاهی، بیشتر مسافربران کرایه کامل شهران را از مسافر اشرفی اصفهانی می‌گیرند، شکایت دارد. می‌گوید: خیلی از رانندگان زیادتر از حقشان پول می‌گیرند و انصاف ندارند. البته در ساعت‌های پرترافیک اگر کرایه بیشتر بگیرند اعتراضی نمی‌کنم. با خودم فکر می‌کنم وقتی ترافیک زیادتر است، دیگر چاره‌ای ندارند و حقشان است، بیشتر بگیرند.

خانمی که در همان نزدیکی ایستاده و مکالمه‌مان را می‌شنود، می‌گوید: به‌هرحال هیچ کرایه مشخصی وجود ندارد. به‌ویژه مسافربران شخصی، هر کدام به میزان دلخواه پول می‌گیرند. کرایه خودرو تا سر سئول، می‌شود هزارتومان، اما بعضی‌ها در ساعت‌های پرترافیک، کرایه کامل شهران را می‌گیرند؛ یعنی 3هزار تومان. نمی‌دانم آیا این پول حلال است یا نه. به‌هرحال شرایط بد اقتصادی برای همه وجود دارد. مگر من حقوقم از اول سال بیشتر شده که حالا بخواهم کرایه تاکسی بیشتری بدهم؟ ترافیک نباید بهانه‌ای برای سوءاستفاده باشد.

بحث میان مسافران و راننده‌های تاکسی همان‌قدر بی‌نتیجه است که بحث بر سر اینکه اول مرغ بوده یا تخم‌مرغ؟! هیچ وقت پایان و نتیجه‌ای برای آن نمی‌توان متصور شد. تنها چیزی که حتمی است اینکه ترافیک همیشه بیشتر خواهد شد ، افراد بیشتری ساعت‌های بیشتری از عمر خود را در این ترافیک‌ها و در این اتومبیل‌ها سپری خواهند کرد، اعصاب افراد بیشتری ناآرام خواهد شد و قطعاً مسافران و رانندگان بیشتری با هم به توافق نخواهند رسید.