سوخت و سلامت فرزندان ما

رضا کربلائی/روزنامه‌نگار

80میلیون نفر هستیم و هر کدام از ما روزی بیش از یک لیتر بنزین مصرف می‌کنیم اما این مصرف عادلانه نیست، چرا؟ آنها که درآمد بیشتر و وسیله نقلیه دارند، بیشتر مصرف می‌کنند و آنها که وسیله نقلیه ندارند یا از سایر سیستم‌های حمل‌ونقل استفاده می‌کنند، به‌طور حتم میزان مصرف‌شان به روزی یک لیتر نمی‌رسد. اما دولت قیمت هر لیتر بنزین معمولی را 1000تومان عرضه می‌کند و آنها که بیشتر مصرف می‌کنند، از حساب آنهایی که کمتر مصرف دارند، سود می‌برند.
اما ما ایرانی‌ها فراموش کرده‌ایم که همه در یک کشتی نشسته‌ایم و هرچه سوخت بیشتری مصرف کنیم، نه‌تنها منابع نفت و گاز را که آیندگان در آن سهم دارند، مصرف می‌کنیم بلکه به سلامت خود هم آسیب می‌رسانیم. شهرهای آلوده ایران ازجمله همین کلانشهر تهران نشان از همین بیماری دارند؛ یعنی از یک سو انرژی بیشتری مصرف می‌کنیم و از سوی دیگر مجبور می‌شویم هزینه بیشتری برای سلامت خود پرداخت کنیم. 
اگر هرکدام از ما ایرانی‌ها بدون درنظر گرفتن اینکه هدف دولت از اصلاح قیمت حامل‌های انرژی، کسب درآمد بیشتر است یا کم کردن از میزان مصرف، تنها به این بیندیشیم که به‌عنوان یک شهروند می‌توانیم جلوی مصرف بیشتر انرژی را بگیریم، به شهروندان دوستدار محیط‌زیست و مسئول در برابر سلامت خود، تبدیل خواهیم شد. فرهنگ درست مصرف‌کردن، یکی از کم‌هزینه‌ترین و کارآمدترین راهکارهاست و اگر مسئولیت‌پذیر نباشیم، ناچار خواهیم بود که هم هزینه بیشتری برای انرژی بپردازیم و هم با زیستن در شهرهای آلوده، برای به‌دست‌آوردن سلامت خود بیشتر هزینه کنیم.
 کافی است اراده کنیم و یک گام کوچک اما تأثیرگذار برداریم و بنزین کمتری مصرف کنیم و البته از دولتمردان بخواهیم که حمل‌ونقل عمومی را گسترش دهند و با استانداردسازی، نظارت کنند تا خودروهایی تولید و عرضه شوند که کمتر بنزین مصرف کنند و آلایندگی کمتری داشته باشند. مردم اگر بخواهند می‌توانند دولت‌ها را در مسیر درست قرار دهند و اگر نخواهند، دولت‌ها همان بیراهه‌های قبلی را بهترین راه می‌پندارند و به فکر درآمد بیشتر از محل مصرف بیشتر هستند.