السد؛ اکسیر جاودانگی!

محمدحسین عباسی 

جایی از فیلم «گرگ وال‌استریت»، جردن بلفورت توضیح می‌دهد که تنها چیزی که بین آدم‌ها و رؤیاهای بزرگ‌شان قرار گرفته، داستان‌هایی است که مدام درباره دلایل نرسیدن به این رؤیاها برای خودشان تعریف می‌کنند. در پرسپولیس، خبری از این داستان‌ها نیست. امتیاز بزرگ تیم برانکو در این موضوع خلاصه می‌شود که این تیم نه به دیگران گوش می‌دهد و نه حتی به‌خودش! دلایل زیادی وجود دارد که قرمزها را از تعقیب بزرگ‌ترین آرزوهایشان منصرف کند اما در محدوده زمین فوتبال، آنها به سازهای ناکوک پشت می‌کنند و به جز صداهایی که برای پیروزی‌شان بلند شده‌اند، هیچ صدای دیگری را نمی‌شنوند. در زندگی همه آدم‌ها، یک دماغه صخره‌ای وجود دارد که یا به سلامت از آن می‌گذرند یا کشتی‌شان به آن می‌خورد و متلاشی می‌شود. مشکل اینجاست که آنها همیشه نمی‌توانند دماغه  صخره‌ای زندگی‌شان را تشخیص بدهند. گاهی دریا کاملا مه‌آلود است و قبل از آنکه ملتفت بشوند، به صخره خورده‌اند. پرسپولیس تا امروز همه صخره‌ها را پشت سر گذاشته تا در این جایگاه ایستاده باشد. پسران سرخپوش، به سلامت از آغوش چندین و چند طوفان عبور کرده‌اند. «محرومیت از 2 پنجره نقل و انتقالات» به تنهایی می‌تواند هر باشگاهی را زمینگیر کند اما پرسپولیس هنوز روی پاهایش ایستاده و قصد تسلیم‌شدن ندارد. آنها همه قدم‌ها را با موفقیت برداشته‌اند و حالا نوبت به آخرین قدم‌ها برای رسیدن به یک موقعیت تاریخی است؛ وقت کنار زدن السد برای تجربه نخستین فینال تاریخ لیگ قهرمانان آسیا. رؤیای دور از دسترس همه نسل‌های باشگاه؛ رؤیای در دسترس برانکو و پسرها.

باور کنیم یا نه، در نهایت این «نتایج» هستند که در تاریخ، تیم‌ها را قضاوت می‌کنند. پرسپولیس اگر همین امروز شکست بخورد و از لیگ قهرمانان آسیا کنار برود،به هیچ‌وجه سرزنش نخواهد شد اما به جایگاه مورد علاقه‌اش در تاریخ نیز نخواهد رسید. حالا همه‌‌چیز به این بستگی دارد که قرمزها کدام خط داستانی را برای خودشان انتخاب کنند. شکست یا پیروزی؟ حتی اگر جشن پایان بازی سهم ستاره‌های السد شود، قرمزها روی سکوهای آزادی به‌شدت تشویق خواهند شد اما رسیدن به نخستین فینال آسیا در تاریخ باشگاه، برای همیشه ردپایی از این بازیکن‌ها را در تاریخ حفظ خواهد کرد. کار پرسپولیس، شاید امروز به‌مراتب سخت‌تر از دیدار رفت باشد. در قطر، السد هنوز چیزهایی برای از دست دادن داشت و نمی‌خواست بی‌درنگ و بی‌محابا به طرف دروازه حریفش حمله‌ور شود. حالا اما ژاوی، بغداد و هم‌تیمی‌ها دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند و با تمام قدرت، به پرسپولیس فشار خواهند آورد. تنها یک گل از سوی السد، همه‌‌چیز را به تساوی می‌کشاند و تیم میزبان را در موضع ضعف قرار می‌دهد. در آزادی، پرسپولیس 90دقیقه جهنمی را پشت سر خواهد گذاشت اما اگر آنها به اندازه بازی رفت، شجاع و باهوش باشند، از این مخمصه نیز به سلامت عبور خواهند کرد.

بیشتر ستاره‌های پرسپولیس، متعلق به نسلی هستند که می‌گویند «نسل بدون قهرمان» است؛ نسلی که می‌گویند هیچ‌کس در آن «جهان‌آرا» نخواهد شد و هیچ شهری را از چنگال دشمن نجات نخواهد داد. وسط همین هوای آلوده اما، جهان‌آراها در تیم برانکو عرض اندام کرده‌اند. قهرمان‌هایی که ناباورانه،میلیون‌ها نفر را در شادی عمیق فروبرده‌اند. آنها بیشتر از تیم‌های رقیب، با نظم دنیای فوتبال جنگیده‌اند و ساختارهای ذهنی زیادی را تغییر داده‌اند. یک نگاه ساده به این تیم، کافی است تا متوجه باشیم در فوتبال، همیشه قدرت و ثروت تعیین‌کننده‌ترین فاکتورها به شمار نمی‌روند. وقتی قرمزها فاتحانه از جدال رفت با السد برمی‌گشتند... .