معدن طلای آسیا

نرگس قوی‌زری
کاروان اعزامی کشورمان با نام «خودباوری و امید» در حالی راهی بازی‌های پاراآسیایی اندونزی شد که سعی در حفظ همان مقام چهارمی دوره قبل داشت اما خوشبختانه و با تلاش اعضای تیم و ورزشکاران توانمند کشورمان توانست با یک پله صعود برای نخستین‌بار در رده سوم بایستد. کسب این جایگاه در جدول رده‌بندی کسب مدال‌ها با قدرت و تلاش ورزشکاران و با شعار «با توکل و تلاش ما می‌توانیم» به واقعیت پیوست. در این میان از 51مدال طلای کسب شده توسط تیم ایران، تنها 6مدال را یکی از قهرمانان شناگر کشورمان به‌نام شاهین ایزدیار برای کاروان ایران کسب کرد. 6طلا و یک نقره به تنهایی او را به معدن طلای! مسابقات آسیایی تبدیل کرد. این شناگر کرجی با این مدال‌ها نام خود را نه‌تنها در تاریخ ورزش کشورمان که در تاریخ ورزش آسیا ثبت کرد. درحالی‌که اگر مدال‌های طلای او نبود به‌طور قطع جایگاه کشورمان در جدول رده‌بندی و توزیع مدال خیلی پایین‌تر می‌آمد. برای همین او حالا قهرمانی نامدار و محبوب است که محبوبیتش فقط به داخل ایران مربوط نمی‌شود؛ او حالا قهرمان آسیا هم هست.


     هرشیرجه یک مدال
او با هر شیرجه‌ای که در آب زد، با یک مدال از آب سر بیرون آورد و نتایج درخشانش در این بازی‌ها برای همه یادآور مایکل فلپس- شناگر آمریکایی- در بازی‌های المپیک بود که رکورددار کسب بیشترین مدال در یک دوره المپیک است. حالا 6طلای او را می‌توان با 6طلای فلپس در المپیک 2004یونان مقایسه کرد و بی‌شک او برای رسیدن به رکورد 8طلای فلپس در 2008پکن انگیزه‌های لازم را پیدا کرده است.

کسی که با درخشش توانست تماشاگران زیادی را به سالن مسابقات شنای بازی‌های پاراآسیایی بکشاند و با این رکورد خود به‌عنوان پرافتخارترین ورزشکار این دوره از بازی‌ها انتخاب شود.

رقابت با ورزشکاران و شناگران چینی درحالی‌که آنها همیشه در صدر جدول مدال‌ها هستند کار آسانی نبود اما شاهین توانست در هر 7 ماده‌ای که در آن شرکت کرده بود برای کشورمان مدال کسب کند و افتخار بیافریند که از این 7مدال 6مدال طلایی رنگ و یکی نقره‌ای بود. او در بین 6ورزشکار چندمدالی کاروان اعزامی کشورمان در مقام نخست مدال‌آوران قرار گرفت که هر کدام با حداقل 2 مدال طلا برای تاریخ ورزش کشورمان به‌گونه‌ای افتخارآفرین شدند.

او درباره کسب مدال نقره خودش گفت:‌«در ماده 400متر آزاد با توجه به تشخیص مربی‌ام (مهدی ضیایی) چون تخصص رقیب قزاقم بود و شانس مدال طلا 50، 50بود بنابراین ترجیح دادیم برای دومی و مدال نقره به میدان بروم تا انرژی‌ام تخلیه نشود و برای ماده اصلی‌ام که کرال پشت است بتوانم با انرژی به مدال طلا برسم».

     تا مایکل فلپس شدن راه زیادی است
او بعد از کسب ششمین مدال طلای خود گفت:‌«خوشحالم که این افتخار نصیب یک ورزشکار ایرانی شد. من بعد از ناکامی در بازی‌های پاراآسیایی اینچئون در دوره قبل (5نقره و یک برنز کسب کرده بودم) مدت 8سال بود که روی سکوی نخست نرفته بودم با این حال انگیزه خودم را از دست ندادم و تمریناتم را بیشتر کردم و زیرنظر آقای ضیایی در مشهد، 4سال مداوم بدون یک روز به تعویق انداختن تمریناتم، طبق برنامه تمرین کردم و خداروشکر بعد از 8سال توانستم روی سکوی قهرمانی بروم و با 6طلا برای کشور رکورد کسب کنم. مردم به من لطف دارند که لقب مایکل فلپس آسیا را به من داده‌اند اما من در جایگاه مقایسه با او نیستم. او 27مدال المپیک دارد. من فقط هم‌اکنون پرافتخارترین ورزشکار ایران در کل ادوار بازی‌های آسیایی و پاراآسیایی هستم». هرچند همه از امروز منتظر پارالمپیک 2020هستند اما شاهین حالا رقابت‌های جهانی را پیش‌رو دارد و می‌خواهد قدرتش را در عرصه جهانی به نمایش بگذارد. خود او نیز منتظر و البته امیدوار است. با اعتماد به نفسی بالا از ادامه تلاش‌اش برای بهتر کردن رکوردهای شخصی صحبت می‌کند و حالا به‌عنوان پرافتخارترین ورزشکار در سومین دوره بازی‌های پاراآسیایی می‌خواهد این مسیر را با قدرت ادامه بدهد.

  لباس قهرمانی، لباسی برازنده شاهین
بی‌شک تلاش و کوشش بسیار و زحمات و سختی‌های زیادی پشتوانه این قهرمانی است و قطعا شاهین از خیلی چیزها گذشته و روزها و روزها تمرینات سختی را پشت‌سرگذاشته تا توانسته این نتایج را کسب کند. او یک ورزشکار حرفه‌ای است که تمام تلاش خود را کرد تا با تمرکز روی مسابقات و دور شدن از حواشی و اخبار و اتفاقات دیگر بتواند به هدفش برسد. 8سال تمرین سخت که 4سال آن تمرینات بی‌وقفه بود اتفاق کمی نیست. او حتی برای کسب مدال نقره خود برنامه‌ریزی کرده و به همه آنچه پیش‌بینی کرده بود ،رسید. اگر مسئولان قدر این قهرمان ملی را بدانند و او را حمایت کنند، قطعا در المپیک 2020شاهد تکرار این روزهای خوش و مدال‌های رنگی خواهیم بود.