من «خارجی» هستم!

همام طارق به‌دلیل مصدومیت، هر دو مسابقه استقلال با نفت مسجدسلیمان را از دست داد اما به‌جای ادامه مداوا زیرنظر کادر پزشکی باشگاه، به عراق سفر کرد و به اردوی تیم ملی کشورش ملحق شد. به میدان رفتن این هافبک در دیدار دوستانه تیم ملی، ثابت کرد که مشکل آسیب‌دیدگی او چندان جدی نبوده و همین موضوع، عصبانیت شدید هواداران باشگاه از این بازیکن را در پی داشت. درست وقتی استقلالی‌ها در انتظار عذرخواهی طارق به‌دلیل بی‌صداقتی آشکارش با باشگاه بودند، او در موضعی کاملا طلبکارانه علیه باشگاه و مدیرانش‌ جبهه گرفت و اتهام‌های مختلفی را به آنها وارد کرد. همام مدعی شد که مدیران استقلال با وجود اطلاع از مصدومیت او، قصد داشتند در مسجدسلیمان از وی استفاده کنند تا آسیب‌دیدگی‌اش تشدید شود و اردوی تیم ملی را از دست بدهد. این ادعای حیرت‌انگیز نشان می‌دهد که طارق با «توهم توطئه» به فوتبال ایران قدم گذاشته است.
او اعتراف می‌کند که در نخستین روزهای حضور در ترکیب استقلال، نگران «نژادپرستی» احتمالی همبازی‌ها و انزوا در تیم بوده و حالا نیز معتقد است مدیران تیم به‌دنبال بیشتر شدن مصدومیت مهره‌ای هستند که برای به خدمت گرفتن‌اش در بحران اقتصادی، «دلار» پرداخته‌اند. شاه‌بیت مصاحبه جنجالی فوتبالیست عراقی، جمله‌ای است که او در مورد کیفیت لیگ برتر ایران به زبان می‌آورد: «کیفیت لیگ برتر ایران چندان بهتر از لیگ فوتبال عراق نیست اما آنجا احساس می‌کنم که یک خارجی هستم!».
باشگاه‌های ایرانی، همچنان مایل به خرید بازیکن از فوتبال عراق هستند اما موضع مرد «خارجی» استقلال، تنها یکی از حواشی گسترده این بازیکن‌ها در لیگ برتر بوده است. آنها با اختلاف زیاد، پرحاشیه‌ترین اقلیت فوتبال ایران به‌شمار می‌روند و برای لحظه‌‌ای از جار و جنجال فاصله نمی‌گیرند. پس از هر بار خروج این بازیکن‌ها از اردوی تیم برای سفر به عراق، زمان بازگشت و حتی خودِ بازگشت آنها دیگر قابل پیش‌بینی نیست. عراقی‌های لیگ برتر عادت انجام مصاحبه‌های تند را در هیچ شرایطی ترک نمی‌کنند.
بین همه آنها یک نقطه اشتراک بزرگ وجود دارد؛ این جماعت نه‌چندان منضبط، همواره بازی در تیم ملی عراق را به حضور در ترکیب باشگاه‌های ایرانی‌شان ترجیح می‌دهند. همام طارق صریحا اعتراف کرده که اولویتش بازی برای «تیم ملی» است اما مهره‌هایی که چنین اعترافی انجام نداده بودند نیز در عمل چنین وضعیتی داشتند. یک بازیکن حرفه‌ای در درجه اول، از باشگاهش «حقوق» می‌گیرد و باشگاه حتی می‌تواند او را از حضور در تیم ملی منع کند اما در فوتبال ایران، همه استانداردها کاملا دگرگون شده‌اند. چهره‌های بی‌نظم و پرهیاهویی مثل جاسم کرار و هوار ملامحمد، مدام در لیگ برتر تکثیر می‌شوند تا خاطره‌های ناخوشایندشان را دائما تکرار کنند.
بر خلاف بشار رسن که در این فصل هیچ حقوقی دریافت نکرده، همام طارق در زمان امضای قرارداد با استقلال بخشی از دستمزدش را گرفته است. آبی‌ها با او برخورد بسیار خوبی داشته‌اند و وینفرد شفر به سرعت این بازیکن را به ترکیب ثابت تیم‌‌اش راه داده است. طارق عملکرد بدی در لباس استقلال به نمایش نگذاشته اما بی‌آنکه حتی یک گل برای این تیم به ثمر برساند، از بالا به باشگاه نگاه می‌کند. خیلی‌ها تصور می‌کنند او هنوز متوجه نشده به چه کشوری سفر کرده و پیراهن چه تیم بزرگی را پوشیده است اما به‌نظر می‌رسد او در همین زمان کوتاه، به شناخت دقیقی از فوتبال ایران و مدیرانش رسیده و به سرعت فهمیده که جنجال‌سازی، عواقبی برایش نخواهد داشت. ستاره ملی‌پوش سمت چپ خط دفاعی تاتنهام 2 سال قبل مصاحبه‌ای شبیه به گفت‌وگوی تازه طارق همام انجام داد و ناچار شد بهای سنگینی برای موضع‌گرفتن علیه باشگاه در رسانه‌ها بپردازد. دنی رز به حاشیه رانده شد و برای مدت زیادی، روی نیمکت ذخیره‌ها قرار گرفت. در استقلال اما یک بازیکن «خارجی» اجازه دارد در کشورش به تیمی که با آن قرارداد بسته حمله کند و ظرف چند ثانیه، همه‌‌چیز را سؤال ببرد. مدارا با همام، به آن معناست که تیم‌های ایرانی برای خودشان اهمیت چندانی قائل نیستند. این اعتبار، به سادگی به‌دست نیامده اما به‌سادگی حراج می‌شود.