شهادت تاریخ
«هر چی برانکو بگه»؛ این جمله مورد‌علاقه بخشی از هواداران پرسپولیس است که به‌شدت به تجربه و توانایی سرمربی تیم‌شان اعتقاد دارند. اگرچه این جمله تقریبا در مورد هیچ آدمی درست نیست و همه انسان‌ها در هر کسوت و حرفه‌ای کم‌وبیش در معرض اشتباه و خطا هستند، اما غالب سیاست‌های برانکو روی نیمکت پرسپولیس طوری بوده که شاید بشود این عبارت را با کمی اغماض قبول کرد. ایوانکوویچ در 3سال‌ونیم گذشته تصمیمات مهم زیادی گرفته که ابتدا با مقاومت افکار عمومی مواجه شده، اما گذر‌زمان صحت و مبنای منطقی بسیاری از آنها را تأیید کرده است. چند نمونه از این تصمیمات را مرور می‌کنیم.
پیش‌بینی جالب در مورد کمال
کمال کامیابی‌نیا در نخستین فصل حضورش در پرسپولیس یعنی لیگ پانزدهم درخشش غافلگیرکننده‌ای داشت، اما پس از آن کم‌کم افت کرد. وضع طوری شد که نمایش‌های کمال در لیگ هفدهم کمتر کسی را متقاعد می‌کرد و حاشیه‌های این بازیکن بر خروجی فنی او چربیده بود. کامیابی‌نیا در کنار محسن مسلمان و فرشاد احمدزاده یک باند رفاقتی درست کرده بودند که به «سه‌تفنگدار» شهرت داشت. اتفاقا چیزی نمانده بود که او هم مثل 2دوست صمیمی‌اش از پرسپولیس جدا شود، اما کمال در آخرین لحظه ماندگار شد. نزدیکان برانکو نقل می‌کنند که مرد کروات اواسط فصل گذشته در یک جمع غیررسمی گفته بود اگر احمدزاده و مسلمان نباشند، بازدهی فنی کمال بین 20تا 30درصد افزایش خواهد یافت؛ اتفاقی که به‌نظر می‌رسد رخ داده و کمال این فصل به استانداردهای فنی‌اش نزدیک‌تر شده است.
درخشش نمایندگان لیگ در روسیه
یکی از سرفصل‌های اختلاف بین کی‌روش و برانکو، نگاه نامطمئن سرمربی تیم ملی به کیفیت بازیکنان ملی‌پوش لیگ بود. کی‌روش حتی می‌خواست برای جبران این نقیصه، بازیکنان لیگی را قبل از جام‌جهانی به یک اردوی 40روزه اختصاصی ببرد؛ تصمیم عجیبی که با مقاومت برانکو و سایر مربیان لیگی به اجرا درنیامد. با آغاز مسابقات جام‌جهانی اما روشن شد حق با برانکو بود؛ چرا که بهترین نمایش‌ها را در تیم ملی ایران، اتفاقا بازیکنان لیگی ارائه دادند. شکی نیست که امثال وحید امیری، مجید حسینی و امید ابراهیمی درخشان‌ترین بازیکنان ایران در این تورنمنت بودند که همگی در لیگ داخلی توپ می‌زدند.
علیپور یا رامین؟ علیپور
روزی که در تمرین پیش از بازی گروهی پرسپولیس با الوحده در فصل گذشته لیگ قهرمانان آسیا بین علی علیپور و رامین رضاییان درگیری به‌وجود آمد، خیلی از هواداران چشم‌بسته حق را به رامین دادند و گفتند او باید حفظ شود. برانکو اما جانب علیپور را گرفت و عذر رضاییان را خواست. زمان گذشت و گذشت؛ علیپور با جدایی طارمی به‌عنوان مهاجم اول پرسپولیس مطرح شد و حقش را از این فوتبال گرفت، رامین اما نشان داد که هنوز در عوالم خاص خودش به سر می‌برد. او اگرچه در جام‌جهانی بازی کرد، اما فصل باشگاهی موفقی را پشت سر نگذاشت و هم‌اکنون هم که برای فصل جدید، باشگاهش را انتخاب نکرده است. گفته می‌شود رضاییان شرط و شروط بسیار عجیبی برای حضور در تراکتور مطرح کرده که باعث حیرت مدیران این باشگاه شده است!
غائله مسلمان
در مورد این یکی چون اخیرا خیلی حرف زده شده، صرفا به یک نگاه اجمالی بسنده می‌کنیم. محسن مسلمان یک نیم‌فصل توسط برانکو نیمکت‌نشین شد و خیلی‌ها به‌خاطر اتخاذ این تصمیم از او انتقاد کردند، اما با پایان فصل و جدایی مسلمان، معلوم شد برانکو بیراه هم نمی‌گفته. محسن در ذوب‌آهن متهم شده به اینکه به‌اندازه کافی دل به‌کار نمی‌دهد و با جدیت بازی و تمرین نمی‌کند. این همان سرفصل‌هایی است که برانکو را هم ناچار به تجدیدنظر در مورد بهترین گلساز تیمش کرد.
مثال نقض؛ جلال
شاید یکی از معدود مواردی که برانکو بازنده از محکمه زمان بیرون آمد، ماجرای مخالفت او با جذب جلال حسینی در لیگ پانزدهم بود. در ابتدای آن فصل حسینی برای بازگشت به پرسپولیس با محمدحسین نژادفلاح به توافق نهایی رسید، اما برانکو به دلایل نامعلوم با این ماجرا مخالفت کرد. آخر آن فصل پرسپولیس قهرمانی را فقط به‌خاطر تفاضل گل از دست داد تا برانکو به حسینی چراغ سبز نشان بدهد. جلال آمد و در لیگ‌های شانزدهم و هفدهم به قهرمانی پرسپولیس کمک کرد. الان هم روابط برانکو با کاپیتانش به‌شدت صمیمانه است و این دو نفر در مقابل کی‌روش یک جبهه قدرتمند تشکیل داده‌اند.
