در برابر آینده کودکانمان مسئولیم

محمود برآبادی/ نویسنده کودک و نوجوان
این هفته به‌عنوان هفته کودک نامگذاری شده و سازمان‌ها و نهادهایی ازجمله کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، شورای کتاب کودک و انجمن نویسندگان کودک و نوجوان و نیز رسانه‌های نوشتاری و صوتی و تصویری به این مناسبت برنامه‌هایی را تدارک دیده‌اند.

توجه به کودکان و نیازهایشان - چه نیازهای اولیه مانند خوراک، پوشاک، بهداشت، درمان، آموزش و تحصیل و چه نیازهای ثانویه مانند تفریح، سرگرمی و بازی - اگر در یک هفته هم باشد، خوب است؛ چون توجه جامعه را به قشری مهم و آینده‌ساز جلب می‌کند و از آسیب‌هایی که ممکن است بر اثر کمبود این نیازها آنان را تهدید کند، جلوگیری می‌کند. توجه به کودکان و به‌رسمیت شناختن آنان به‌عنوان فردی از خانواده و شهروند جامعه، به قرن 18 و 19 برمی‌گردد. در ایران نیز از دوران مشروطه و تحت تأثیر روابط فرهنگی با اروپا توجه به کودکان پررنگ شد و اندیشمندان به این مقوله پرداختند. از این زمان به بعد کتاب‌ها و نشریات مخصوص کودکان و انواع اسباب سرگرمی برای آنها تهیه شد، کودکان به‌ویژه در اقشار میانه جامعه امکان تحصیل پیدا کردند و مدارس متعددی در سطوح گوناگون تأسیس شد. اکنون کودکان به‌لحاظ کمّی جمعیت قابل‌توجهی از جامعه را دربرمی‌گیرند .

کتاب‌های مخصوص کودکان تألیف می‌شود، داستان ویژه کودکان و شعر مخصوص آنان سروده می‌شود و شبکه‌هایی اختصاصا برای آنها برنامه پخش می‌کنند. کودکان و نوجوانان آینده‌سازان کشورند، آنها والدین، مسئولان، مدیران و اداره‌کنندگان جامعه در آینده‌اند.  پس هرچه از نظر روحی و روانی سالم‌تر باشند و هرچه روحیه تلاش، استقامت و مسئولیت‌پذیری در آنها بیشتر باشد، بهتر می‌توانند زندگی کنند و در اداره خود، خانواده و جامعه مفید باشند.

جامعه موظف است، شرایط رشد جسمی آنها را به‌نحو مطلوب مهیا کند و به نیازهای اولیه و ثانویه آنان پاسخ دهد. ما نیز به‌عنوان پدر و مادر موظفیم انسان‌های شایسته زندگی و زیست کنونی را تربیت کنیم و این زمانی ممکن می‌شود که خودمان سرمشق خوبی برای آنان باشیم.