پرونده قاتل ستایش با طناب دار بسته شد

محمد جعفری| خبرنگار:

پرونده قتل ستایش، دختر شش‌ساله افغان که 22‌ماه قبل در خیرآباد ورامین به‌دست پسر همسایه‌شان به قتل رسیده بود، با قصاص قاتل برای همیشه بسته شد.

به گزارش همشهری، از روز 22فروردین سال95 که ستایش، توسط امیرحسین، پسر همسایه‌شان که آن زمان حدود 17سال داشت به قتل رسید، پدر و مادر ستایش فقط به یک چیز فکر می‌کردند؛ اینکه خون دخترشان پایمال نشود. امیرحسین با وجود اینکه سن کمی داشت، اما مرتکب جرم بزرگی شده بود. او دختر شش‌ساله را مورد آزار و اذیت قرار داده و با کارد میوه‌خوری به قتل رسانده بود. همین شد که قضات دادگاه کیفری او را به یک مرتبه قصاص و یک‌بار اعدام محکوم کردند. با تأیید حکم و پس از کش‌وقوس بسیار، صبح پنجشنبه گذشته به‌عنوان زمان اجرای حکم تعیین شد.

عاطفه تلقانی، نایب‌ رئیس «انجمن صلح عادلانه برای همه» یکی از افرادی است که رابطه نزدیکی با خانواده ستایش و امیرحسین دارد. او در این مدت توانسته بود به مادر ستایش که بی‌سواد بود، سوادآموزی کند تا بتواند به آرزویش، یعنی خواندن قرآن برسد. او نیز صبح پنجشنبه به زندان رجایی‌شهر رفته بود تا برای آخرین‌بار از پدر ستایش بخواهد که گذشت کند. تلقانی می‌گوید: «ما از ساعت4:15 بامداد مقابل زندان رجایی‌شهر بودیم. کمی بعد خودرویی که پدر ستایش در آن بود نیز رسید. شوهرخواهر امیرحسین(قاتل) جلوی ماشین آنها دراز کشید تا مانع‌شان شود اما موفق نشد. پدر ستایش از در زندان گذشت و به‌دنبال او، من و وکیل مدافع امیرحسین هم وارد شدیم.» او درباره آخرین تلاش‌ها برای جلب رضایت پدر ستایش می‌گوید: «در یکی از ساختمان‌های زندان با آقای قریشی (پدر ستایش) صحبت کردیم. از او خواهش کردیم که امیرحسین را ببخشد. پدر امیرحسین هم گفت می‌دانم پسرم مستحق اعدام است و شما هم حق دارید اما از حقتان بگذرید. اما پدر ستایش گفت که این کار از دستم خارج است و باید حکم اجرا شود.»

آنطور که این شاهد عینی می‌گوید صبح پنجشنبه قرار بود جوان دیگری هم قصاص شود اما اولیای دم او را بخشیدند: «به‌جز امیرحسین، یک نفر دیگر را هم پای چوبه دار آورده بودند. او نگهبان یک شرکت را به قتل رسانده بود اما اولیای دم وی را بخشیدند. در زمان اجرای حکم ما از زندان بیرون آمدیم و نمی‌دانستیم آن طرف دیوار چه اتفاقی در حال رخ دادن است. خورشید طلوع کرد و کم کم هوا روشن شد. حدس زدیم که احتمالا حکم را اجرا نکرده‌اند اما چند دقیقه بعد یکی از مأموران آمد و گفت که حکم اجرا شده است.»

آخرین حرف‌های پدر ستایش با قاتل دخترش

«اجرای حکم من را خوشحال نکرد، چون خانواده دیگری مثل ما فرزندش را از دست داد.» این تازه‌ترین حرف‌های شیرآقا قریشی، پدر ستایش پس از اجرای حکم قاتل دخترش است. او در مصاحبه با همشهری می‌گوید که قصاص قاتل بار دیگر او را عزادار کرده است.

از چه زمانی فهمیدید که قرار است روز پنجشنبه حکم اجرا شود؟

روز سه‌شنبه برایمان ابلاغیه‌ای آمد که گفته بودند صبح روز پنجشنبه باید برای اجرای حکم به زندان رجایی‌شهر برویم. گفته بودند این بار دیگر قرار است حکم اجرا شود.

وقتی به زندان رسیدید، با چه افرادی روبه‌رو شدید؟

در آنجا چند نفر از خانواده قاتل بودند که برای رضایت گرفتن آمده بودند. آنها چند دقیقه‌ای صحبت کردند و بعد از آن من وارد زندان شدم. همسرم هم چون حالش خوب نبود به زندان نیامد.

وقتی وارد زندان می‌شدید تصمیم‌تان چه بود؟

مصمم بودم که حکم اجرا شود. جایی برای بخشش وجود نداشت. اجرای حکم از دست ما خارج بود.

در زندان امیرحسین را در چه شرایطی دیدید؟ او به شما چه حرفی زد؟

خیلی ترسیده بود. گفت آیا امکانش هست که من را ببخشید؟ من گفتم کاری که تو کرده‌ای جای بخشش باقی نگذاشته است و نمی‌توانم ببخشم. او شوکه شده بود و حتی نمی‌توانست گریه کند. چند نفر از مسئولان زندان و اجرای احکام هم صحبت کردند و بعد حکم اجرا شد.

آیا خودتان حکم را اجرا کردید؟

نه، من توانایی انجام این کار را نداشتم و یکی از مسئولان اجرای احکام حکم را اجرا کرد.

در این مدت آیا خانواده امیرحسین هیچ وقت برای جلب رضایت سراغ شما آمده بودند؟

خودشان هیچ وقت نیامدند. یک مرتبه دخترشان آمده بود که ما خانه نبودیم. اما در این مدت واسطه‌های زیادی را فرستاده بودند.

حالا که قاتل دخترتان مجازات شد چه حسی دارید؟

راضی نیستم. اجرای حکم من را خوشحال نکرد، چون خانواده دیگری مثل ما فرزندش را از دست داد. شبی که می‌خواستم به زندان بروم، اصلا خوابم نبرد؛ درست مثل شبی که دخترم به قتل رسید. آن شب تا صبح بیدار بودم. حالا همان اتفاق دوباره برایم پیش آمد. وقتی می‌خواستم به زندان بروم، خواب به چشمانم نمی‌آمد. می‌دانم که خانواده امیرحسین هم حالا مثل ما عزادار شده‌اند. من از دل و جان به آنها تسلیت می‌گویم و خودم را عزادار می‌دانم اما باور کنید اجرای این حکم از دست ما خارج بود.

با گذشت حدود یک‌سال و 10‌ماه از قتل ستایش آیا هنوز جای خالی او را احساس می‌کنید؟

جای ستایش همیشه در خانه‌مان خالی است. مادرش هر شب تا 10عدد قرص نخورد خوابش نمی‌رود. هنوز برای دخترمان بی‌تابی می‌کند.

هموطنان افغان شما بعد از اجرای حکم چه واکنشی داشتند؟ آیا از مجازات قاتل راضی شده‌اند؟

آنها می‌گفتند که در حق ستایش ظلم شده و ناراحت بودند اما حالا که حکم اجرا شده راضی‌اند، چون عدالت اجرا شده است.