فرهنگ بر و بچه‌های ترون

برگرفته از کتاب فرهنگ بروبچه های ترون
نوشته مرتضی احمدی


  رگ چیزی (کسی) را زدن: قیدش را زدن، از خیرش گذشتن، پشیمانش کردن.
  رو پای خودش است: وابسته به کسی نیست، به کسی تکیه ندارد، از جایی خط نمی‌گیرد.
  زبونش مو در آورده: کنایه از زیاد حرف زدن، پرحرفی کردن، ور زیادی زدن، وراجی کردن.
  زرتی پرتی: به درد نخور، دور ریختنی، کم ارزش، بیخودی.
  سر دواندن: سرگردان و معطل کردن، بهانه آوردن، دست دست کردن، از سر واکردن (ایراد بنی‌اسرائیلی گرفتن).
  سرسری: سهل‌انگارانه، از روی بی‌دقتی و بی‌توجهی، نادیده گرفتن.
  شانس به کسی رو کردن: اقبالش بلند شدن، بخت به کسی رو کردن، خوشبخت شدن.
  شُل آمدی: ضعف نشان دادی، سستی کردی، وا دادی.
  عشق است: کلامی است برای دادن پاسخ مثبت و خوش‌بینانه (خوب است، بد نیست).
  عقوبت پس دادن: تقاص پس دادن، به سزا رسیدن، مجازات.
  غول‌پیکر: تنومند، هیکل‌دار.
  غیرت: شهامت، تعصب، ناموس‌پرستی.
  فرتوت: سالخورده، از پاافتاده، از پا درآمده.