هم صبری

یاران رفتند پیش میراکدشان (بزرگشان).

برایشان خشم گرفت که «این همه اینجا چه کار دارید؟»

گفتند: «این غلبه ما و انبوهی ما جهت آن نیست که بر کسی ظلم کنیم، برای آن است که تا خود را در تحمل و صبر معاون (یاری‌کننده) باشیم و همدیگر را یاری کنیم.»

همچنان که در تعزیت (سوگواری)، خلق جمع می‌شوند برای آن نیست که مرگ را دفع کنند. الا فرض آن است که تا صاحب مصیبت را متسلی شوند و از خاطرش دفع وحشت کنند.