فرهنگ بر و بچه‌های ترون

برگرفته از کتاب فرهنگ بروبچه های ترون
نوشته مرتضی احمدی


  رَد: نشانه، ‌علامت، خط، سیر، اثر.
  رفت و آمد: دید و بازدید، معاشرت، برو و بیا.
  زخم زبان زدن: متهم کردن، افترا بستن، دل آزاری.
  زردِ ماله: رنجور، ناخوش، مریض احوال، رنگ پریده.
  ساخت و ساز: ساختن، درست کردن، آماده کردن، سامان دادن.
  سخن‌چین: نمّام، مفتّن، دو به هم زن.
  شب مانده: ته سفره‌ای، پس مانده غذای شب.
  شِلخته: کج سلیقه، نامنظم، ژولیده، کثیف، بدلباس.
  عاطقه: مهربانی، علاقه، محبت.
  عزیز دردونه: بچه یکی یک دانه، حسرتی.
  غالب: برنده، پیروز، چیره.
  غول بیابانی: مرد درشت‌هیکل و قدبلند و به ظاهر قوی‌بنیه.
  فحش‌خور کسی ملس بودن: کسی که هر قدر فحش بشنود، عکس‌العملی نشان ندهد (به تریج قباش برنمی‌خوره).
  فریب دادن: نیرنگ به کار بردن، فریفتن، خام کردن، گول زدن.
  قاتی کردن: تعادل روانی را از دست دادن، دچار بیماری روحی شدن.
  قَدِتو: قامتتو، جمالتو، قد و بالاتو.