فرهنگ بر و بچه‌های ترون

برگرفته از کتاب فرهنگ بروبچه های ترون
نوشته مرتضی احمدی

  آب و تاب: طول و تفصیل، کش و قوس، لفت و لعاب.

  آش و لاش: له و په، له و لورده، خرد و خمیر.

  اَجق وجق: با رنگ‌ها و طرح‌های ناجور و تند.

  اُرد: سفارش، دستور، حکم، فرمان، امر.

  بالاخونه: طبقه بالای ساختمان؛ مجازاً، کله، سر، مغز.

  بِرس بودن: مددکار بودن، کمک‌رسان بودن، یاری دهنده بودن.

  پاش ایستادن: از تصمیم برنگشتن، ایستادگی کردن، یکدندگی‌کردن، عقب کشیدن، از حرف برنگشتن.

  پُخته کردن: طی کردن، به توافق رسیدن، قطعی کردن، قرار و مدار گذاشتن.

  تجدیدی: از سر گرفتن، از نو شروع کردن.

  تُخس: بچه بازیگوش، ناآرام، آزاردهنده و بی‌قرار.

  جاهل: خام، کم‌سواد، ولگرد، مردم‌آزار.

  جک و جونور: حیوانات ریز و حشرات.

  چاک دهن: فاصله بین دو لب.

  چپه شدن: بی‌حال شدن، از پا افتادن (همچنین: از حس و حال رفتن، زوارش در رفتن.)

  حرف‌های قلمبه سلمبه: حرف‌های گنده‌گنده، حرف‌های گنده‌تر از دهن، حرف‌های دور از ذهن، حرف‌های باورنکردنی.