مدرسه ریمدان برق ندارد

ستاره حجتی/ زاهدان - خبرنگار:

 تصویر تکان‌دهنده بود.

اتاق‌های کوچک از تنگنای فضای آموزشی دانش‌آموزان مدرسه روستای مرزی ریمدان حکایت می‌کرد. 

روستایی در یکی از بخش‌های محروم جنوب سیستان و بلوچستان به نام دشت‌یار. روستایی که با وجود قرار داشتن در مرز و محوریت تبادل کالا میان چابهار و پاکستان، همچنان یکی از مناطق محروم کشور باقی مانده است.

آنچه تصاویر منتشر شده در خبرگزاری فارس از مدرسه این روستا نشان می‌داد، هم موید محرومیت بود و هم توسعه نیافتگی؛ حتی برای درس خواندن کودکان.

 مشکل فضای آموزشی نیست

فعالان اجتماعی سیستان و بلوچستان هم کمتر نام ریمدان را شنیده بودند و برای پیدا کردن مسئولان بخش دشتیار و این روستا باید تماس‌های زیادی می‌گرفتیم.

ریمدان ناشناس‌تر از آنی بود که به نظر می‌رسید.

  مدیر کل امور روستایی سیستان و بلوچستان در پاسخ به همشهری تاکید می‌کند به دلیل وسعت استان و تعداد دهستان‌ها و روستاهای زیاد، درباره روستای ریمدان حضور ذهن ندارد و باید شرایط مدرسه را پیشاز اظهار نظر بررسی کند. 

اما کارشناس نوسازی مدارس سیستان و بلوچستان در این باره به همشهری می‌گوید: سال 86 با نوسازی مدارس این روستا، مدرسه جدیدی با 6 کلاس مطابق همه استانداردهای روز ساخته و سال گذشته هم یک بار دیگر بهسازی شد.

  هادی فرهنگ با بیان این‌که در حال حاضر این روستا 190 دانش‌آموز دارد، می‌افزاید: این دانش‌آموزان در 2 نوبت درس می‌خوانند. یعنی هر شیفت 95 دانش‌آموز دارد. تقریبا تعداد دانش‌آموزان هر کلاس در هر شیفت 15 نفر است در حالی که ظرفیت کلاس‌ها 25 نفر است.

او تصریح می‌کند:‌ روستای ریمندان مشکلی از نظر فضای آموزشی در 2 نوبت ندارد، اما شورا و دهیار اصرار دارند مدرسه باید تک‌شیفت شود که واقعا نه در دشت‌یار که در بسیاری از نواحی استان این امکان را نداریم. 

کلاسی که در تصویر دیدید، 2 کلاس دیگری است که شورا به صورت کاملا غیراستاندارد برای تک‌شیفت کردن مدرسه، به آن اضافه کرده‌‌. با انتشار عکس قصد دارند حرف خود را عملی کنند.  فرهنگ البته به آماری در کل استان اشاره می‌کند و می‌گوید: میانگین فضای آموزشی برای هر دانش‌آموز کشور تقریبا 2/5 متر است، اما در استان سیستان و بلوچستان این میزان به زیر 3 متر می‌رسد. 

بنابراین اولویت ما تک‌شیفته کردن مدارس نیست، بلکه ساخت مدرسه برای مکان‌هایی است که مدرسه استاندارد ندارند. 590 کلاس خشت و گلی در استان وجود دارد و 30 تا 40 درصد مدارس در استان تخریبی هستند و در این شرایط نمی‌توانیم به تک‌شیفته شدن مدارس اولویت بدهیم.

 اولویت با برق

معاون آموزشی آموزش و پرورش دشت‌یار سیستان و بلوچستان هم در این باره به همشهری می‌گوید: مشکل اصلی مدرسه ریمدان فضای آموزشی نیست، بلکه نبود برق است.

شورای این روستا هم از ما درخواست کولر گازی کرده بودند که اعلام کردیم بلافاصله پس از گرفتن امتیاز برق و به شکل همزمان کولر گازی را تحویلشان خواهیم داد.  با وجود این، شورا بر سر موضوع کولر و تک‌شیفته کردن مدرسه با آموزش و پرورش راه نمی‌آید و می‌گوید ما کمبود فضا داریم. خودشان 2 کلاس یا بهتر بگویم 2 سایبان اضافه کرده‌اند و دورش را بلوک‌چینی کرده‌اند.

 محمد تاش می‌افزاید: موضوع برق و تامین اعتبار فقط به همین یک مدرسه مربوط نمی‌شود. 70 مدرسه بدون برق در دشت‌یار داریم که مکاتبه‌های لازم برای تامین برق آن‌ها را انجام داده، اما نتیجه‌ نگرفته‌ایم. سال گذشته فقط امتیاز برق‌رسانی به 13 مدرسه را گرفتیم و امیدوارم برای بقیه مدارس هم تامین اعتبار شود. 

اگر چه با صحبت‌های مطرح شده به نظر می‌رسد مساله کمبود فضای آموزشی در مدرسه ریمدان فقط یک شیطنت رسانه‌ای بوده است، اما نبود برق در مدارس دشت‌یار، موضوعی نیست که بتوان از کنارش بی‌تفاوت گذشت.

آب همیشه به عنوان یکی از کاستی‌های اصلی مدارس روستاهای سیستان و بلوچستان مطرح شده است که به نظر می‌رسد باید برق را هم به آنها اضافه کرد.

   10 هزار کلاس درس تخریبی

طبق اعلام مسئولان سیستان و بلوچستان، شمار مدارس خشتی و گلی استان 708 مورد است که از سال گذشته تخریب و بازسازی 390 کلاس درس خشتی و گلی در دستور کار قرار گرفت. همچنین در مجموع از کل 18 هزار و 954 کلاس درس استان، 10 هزار و 528 کلاس درس نیازمند تخریب، بازسازی و مقاوم‌سازی است. همچنین 543 کلاس درس کانکسی در سیستان و بلوچستان وجود دارد که باید برای آنها جایگزین ایجاد کرد.