خواننده‌ها چگونه پرطرفدار می‌شوند؟
کارخانه خواننده‌سازی
شاهین آرین- خواننده پاپ- از مافیایی می‌گوید که پشت پرده دنیای موسیقی وجود دارد
شبنم سیدمجیدی
در سال‌های اخیر دیده‌اید که یک خواننده پاپ جوان فقط چند‌ماه در اوج می‌ماند، کنسرت‌های متعدد برگزار می‌کند، از هر گوشه و کناری صدای موسیقی و ترانه‌اش شنیده می‌شود، اما یکباره و از یک جایی به بعد کمتر او را می‌شنویم. در عوض به سرعت ترانه شخص دیگری به پلی‌لیست گوشی همراهمان افزوده می‌شود و صدایش دوباره همه جا شنیده می‌شود. شاید برای شما هم جای سؤال باشد که چرا هر خواننده‌ای دوره‌ای دارد شاهین آرین ، خواننده‌ای از نسلی قدیمی‌تر است. از اول دهه 80کار خود را آغاز کرده است. آخرین ترانه‌اش با نام «تو همونی» در سال 95منتشر شد که طرفداران زیادی داشت. بعد از آن فقط سالی چند کنسرت برگزار کرده است. او پاسخگوی سؤالات ما درباره عوامل تأثیرگذار بر اوج و فرود خوانندگان شده است.
چه شرایطی به جز استعداد برای مطرح شدن و محبوبیت خوانندگان پاپ وجود دارد؟
امروز تهیه کننده‌ها نفوذ زیادی در بازار موسیقی دارند. مهم‌ترین موضوع در مطرح شدن یک خواننده، داشتن شرایط پخش خوب است که پشت آن مافیای بسیار قدرتمند و هزینه‌های بالایی وجود دارد. تهیه‌کننده روی یک نفر که فکر می‌کند کمی استعداد دارد، با هزینه‌های کلان سرمایه‌گذاری می‌کند؛تبلیغات زیادی می‌کند، سایت‌های خبری را مجاب می‌کند که فقط روی آن خواننده مانور دهند و اینگونه می‌شود که صدای آن خواننده شنیده می‌شود. از طرف دیگر برخی تهیه کننده‌ها هم با سایتی مثل رادیو جوان که خارج از ایران فعالیت می‌کند زد و بند دارند. هر کاری بخواهد شنیده شود، باید اول از این سایت پخش شود؛ مثلا ساعت 8شب یک تک آهنگ از خواننده برای نخستین بار در این سایت شنیده می‌شود.
مگر بر نحوه پخش موسیقی نظارت نمی‌شود؟
این سایت برای اینکه کار خواننده را پخش کند حداقل 15میلیون تومان می‌گیرد و نظارتی هم نمی‌شود. وظیفه وزارت ارشاد است که بر این موضوع نظارت کند. طبق قانون، ترانه‌ای که مجوز دریافت کرده، اول باید از سایت داخلی پخش شود و بعد خارجی، اما برخی قانون را دور می‌زنند و می‌گویند این سایت خودش بدون اجازه ترانه را از کانال‌های ما برداشته است.
چرا مدت زمان در اوج ماندن خواننده‌های نسل جدید کوتاه است؟
شرکت تهیه موسیقی، مانند یک کارخانه ساخت خواننده است که خط تولیدی دارد. این کارخانه بودجه کلانش را برای ساخت محصولی صرف می‌کند که پتانسیلش را داشته باشد. خط تولیدی این کارخانه، امروز یک محصول بیرون می‌دهد و 2ماه دیگر که تاریخ انقضای این محصول رسید و مردم از شنیدن صدای تکراری‌اش خسته شدند، مدل جدید را با طراحی جدید بیرون می‌دهد. صاحب کارخانه فقط می‌خواهد چرخه اقتصادی خود را سرپا نگه دارد و برایش مهم نیست که خواننده در ادامه راه چه سرنوشتی پیدا می‌کند. خیلی از این خواننده‌ها حتی صدا و تکنیک اجرا روی صحنه را ندارند و فقط بلدند شو اجرا کنند. همین هم می‌شود که دوره‌شان کوتاه است.
در همینه زمینه :
