فصلی برای رشد تئاتر البرز

الهام یوسفی|   خبرنگار، همشهری :

طبق روال هر سال، رویداد هنری تئاتر البرز با اهداف مشخص آغاز می‌‌شود. در این جشنواره نمایش‌هایی به فجر راه می‌یابند که نمایندگی استان را بر عهده گرفته‌اند و وظیفۀ آنها در ارائه اثر نمایشی چند برابر می‌شود اما هنر نمایش البرز که از نظر امکانات کمبودهایی دارد، شاید به ‌درستی نتواند از نمایندگان استان حمایت کند.

این روند را با توجه به جشنواره‌هایی که در چند سال اخیر پشت سر گذاشته‌ایم، می‌توان متوجه شد. برای مثال، سال گذشته، نمایش «دریازدگی» با کسب مقام‌های نخست در نمایشنامه‌نویسی، بازیگری نقش اول زن و درخشش در بخش‌های دیگر، به سی‌و‌ششمین جشنواره بین‌المللی فجر راه یافت و در آنجا هم درخشید اما این اثر در مسیر ارائه، به توجه و حمایت نیاز داشت که مورد بی‌مهری قرار گرفت؛ با این‌حال سربلند از رقابت میان آثار داخلی و خارجی بیرون آمد. این موضوع نشان می‌دهد با اینکه جشنواره به پویایی هنر نمایش شهر کمک می‌کند اما به تنهایی کافی نیست. 

هنر نمایش که با زبان غیرمستقیم، دغدغه‌ها و موضوعات انسانی، اجتماعی و فرهنگی را بازمی گوید نیاز به خانه‌ای محکم‌تر و امن‌تر دارد. در آستانه جشنواره تئاتر استانی البرز اگر سری به پلاتوهای تمرین و حتی سالن‌های نمایش بزنیم، متوجه می‌شویم اتاقکهایی که در اختیار هنرمندان برای تمرین رویداد مهم شهر قرار داده‌ شده است، بد قواره‌اند. کافی است فرصت یک اجرای عمومی با تمرین یک گروه نمایشی همزمان شود، آن وقت هرج و مرج در راهروها و پلاتوها روی می دهد. این اتفاق یعنی تمرکز، انرژی و کار هنرمند نادیده گرفته شده و جشنواره صرفاً یک رویداد دورهمی است.

تصور کنید همین هنرمندان قبل و بعد از جشنواره اثری را که با تلاش بسیار تولید کردهاند، نمی‌توانند جز به داور و تعدادی از اعضای گروه خود ارائه کنند چون تماشاگر به معنای عام وجود ندارد و بیشتر شبیه یک بازی و سرگرمی جلوه می‌کند تا رویداد مهم هنری فرهنگی. با این حال، مدیران و مسئولان تصور می‌کنند که چراغ نمایش شهر روشن است و چشم و گوششان را بر مهم‌ترین رکن اجرای صحنه یعنی «مخاطب» بسته‌اند. مدت‌هاست این دغدغه‌ها زمزمه هنرمندان البرز است.  جشنواره با همه جنبه های تلخ و شیرینی که دارد، به پایان می‌رسد در حالی که حاصل آن هیچ وقت برای هنرمندان قابل قبول نبوده است. از انتخاب برگزیدگان که امری طبیعی است تا اهدای جوایز که به جای اینکه‌ دردی از دل هنرمند بردارد، بیشتر دردی به درد‌هایش اضافه می‌کند.   امیدواریم هنر نمایش در استان البرز با درایت و حمایت مدیران و مسئولان امن شود و مخاطبان مشتاق خود را در هر فصل از سال پیدا کند.