زبان مورگان

هواداران و کاربران شبکه‌های اجتماعی و حتی رسانه‌ها و خبرنگاران متوجه نیستند که پشت عنوان‌ها و پیراهن‌های فوتبالی، انسان‌هایی شکننده ایستاده‌اند. گاهی تمسخر و میم کردن یک بازیکن می‌تواند فوتبالش را تمام کند. نمونه‌اش رونالد آرائوخو، مدافع اروگوئه‌ای بارسلونا که به‌دلیل افسردگی مدتی از تیم مرخصی گرفته و به امور مذهبی مشغول شده بود و هنوز شرایط بازی پیدا نکرده است. یکی دیگر از این دست بازیکنان، مورگان راجرز است؛ اما او یک نمونه مبارز به‌حساب می‌آید. راجرز اجازه نداد که تمسخرها او را بترساند، او از میان آنها رشد کرد و حالا تشویق‌ها در ویلاپارک لحن بسیار متفاوتی دارند.
در پیروزی 2بر یک استون‌ویلا بر منچستریونایتد که دهمین برد پیاپی این تیم بود، هر دو گل تیم را این بازیکن زد و سالن هولت‌اند در ویلا پارک، به پاس قدردانی و تشکر از یکی دیگر از اجرا‌‌های فوق‌العاده و مؤثر مورگان راجرز، به پا خاست. تماشاگران یادشان رفته وقتی ویلا فصل را بدون برد در 5بازی اول لیگ خود آغاز کرد و در جام اتحادیه هم مقابل برنتفورد (پس از تساوی یک – یک و باخت 4بر 2در ضربات پنالتی) حذف شد، چه رفتاری با مورگان و دیگر بازیکنان کردند.
راجرز در بهترین فرم خود، یک بازیکن سرنوشت‌ساز، یک جوکر و یک بازیکن خط حمله است و این دقیقاً همان نقشی بود که او یک‌بار دیگر ایفا کرد، چرا که ویلا با ثبت دهمین برد متوالی در تمام رقابت‌ها، خود را در فاصله 3امتیازی آرسنال، صدرنشین لیگ برتر، نگه داشت. تغییر رویه خود راجرز هم باورنکردنی بوده است. شروع دشوار ویلا در این فصل با دوران پرآشوب این بازیکن ملی‌پوش انگلیسی همزمان شد؛ بازیکنی که عملکردش به‌شدت مورد انتقاد هوادارانی قرار گرفت که انتظار بسیار بیشتری از او داشتند. او در 7بازی اول خود در تمام رقابت‌ها، در شروعی بی‌ثمر تا فصل 26-2025حتی یک گل هم به ثمر نرساند، اگرچه گل و پاس‌گل همه‌‌چیز نیستند. راجرز در فصل 25-2024توانست 27تأثیرگذاری (14گل و 13‌پاس‌گل) داشته باشد و این نشان‌دهنده توانایی او در تأثیرگذاری و تعیین‌کنندگی بود.
ناامیدی هواداران از راجرز روز 25سپتامبر و در جریان بازی لیگ اروپا مقابل بولونیا به اوج خود رسید. دقیقه۸۹، راجرز پس از اینکه در میانه میدان توپ را دفع کرد، یک پاس به ایوان گساند در جناح راست داد و با رسیدن توپ به مقصد مورد نظر، فریادهای تشویق‌آمیز اما به حالت تمسخر در سراسر ویلا پارک طنین‌انداز شد. او مسابقه را در حالی به پایان رساند که از ۲۴پاس ممکن، فقط ۱۰پاس را به مقصد رسانده و نرخ ۴۱.۷درصد پاس صحیح را ثبت کرده بود؛ این پایین‌ترین نرخ موفقیت پاس او برای ویلا و دومین نرخ پایین در دوران حرفه‌ای باشگاهی او، با درنظر گرفتن بازی‌هایی است که در ترکیب اصلی حضور داشته. حتی سرمربی هم از او انتقاد کرد. اونای امری بعد از آن بازی گفت: «راجرز خوب بازی نکرد. او در یک‌سوم تهاجمی برای دادن پاس گل‌های آخر خیلی دقیق نبود، اما من می‌خواستم او را نگه دارم چون همیشه وظایفش را انجام می‌دهد و برای تیم تلاش می‌کند. راجرز باید تجربه خوب بازی نکردن و گاهی اوقات نارضایتی هواداران از او را داشته باشد. او باید این تجربیات را بپذیرد و از طریق آنها رشد کند.»
   حالا راجرز یکی از بازیکنان آماده حال‌حاضر فوتبال انگلیس است و در ۱۵بازی اخیر خود در تمام رقابت‌ها، ۱۱گل به ثمر رسانده است. 9مورد از این گل‌ها (۱۱بازی) در لیگ برتر بوده است و فقط ارلینگ هالند(۱۴) و برونو فرناندز(۱۰) آمار بهتری نسبت به او دارند.
   آنچه در مورد بسیاری از لحظات تعیین‌کننده راجرز بیش از همه قابل توجه بوده، کیفیت آنهاست. نخستین گل لیگ این فصل او، مقابل تاتنهام، یک ضربه زیبا از فاصله حدود ۲۵یاردی (حدود 23متر)بود، یک ضربه آزاد درخشان در مقابل لیدز و سپس یک گل دیدنی دیگر در مقابل وستهم هم ثبت شد. و هر دو گل او مقابل یونایتد، به‌خصوص گل اولش چشم‌نواز بودند.
   7گل راجرز در لیگ برتر این فصل از فقط۲.۸۶گل مورد انتظار به ثمر رسیده است؛ عملکرد فراتر از انتظار او در رابطه با xG (+۴.۱۴) بهترین عملکرد در لیگ برتر است که هم کیفیت ضربات آخر او و هم ماهیت بعید آنها را برجسته می‌کند. به هر حال، هیچ‌کس در این فصل بیشتر از او (۳) از خارج از محوطه جریمه گل نزده است.