در مورگان، ناممکنی وجود ندارد

مهتاب خسروشاهی

اگر روزی پولدار شـویــد، چـه کار می‌کنید؟ همه دارایی خود را صرف خوشگذرانی خود و خانواده‌تان می‌کنید و ارث هنگفتی هم برای ورثه باقی می‌گذارید یا اینکه بخشی از آن را صرف کمک به همنوع می‌کنید؟
گوردون هارتمن، مردی است که بخشی از ثروت خود را برای کمک به همنوع صرف کرده؛ هرچند یک‌شبه پولدار نشده و برای به‌دست آوردن ثروت خود خیلی تلاش کرده است. او پارکی 25جریبی (101171.41مترمربع) در سن‌آنتونیو، ایالت تگزاس ایالات متحده ساخته و به افراد کم یا ناتوان جسمی و روانی – به‌ویژه افراد درگیر با سندروم داون- اختصاص داده است. این پارک، «‌سرزمین عجایب مورگان» نام ‌دارد. او و همسرش در سال 2005میلادی شرکت خانه‌سازی‌شان را فروختند تا با پول آن بنیادی را بنا کنند تا بزرگسالان همیشه کوچک – افراد مبتلا به سندروم داون- بتوانند به آرزوهای خود دست یابند. طراحی سرزمین عجایب یا پارک مورگان از سال 2010میلادی آغاز شد و در سال 2017میلادی بازگشایی شد.‌ ایده ساخت این پارک از یک تعطیلات خانوادگی متولد شد؛ زمانی که دختر هارتمن به‌دلیل نیازهای ویژه‌اش نمی‌توانست با دیگران تعامل داشته و در استخر بازی، با بچه‌ها بازی کند. هارتمن می‌گوید:«هزینه نگهداری، مراقبت و آموزش به افراد با ویژگی‌های خاص، سرسام‌آور است. از سوی دیگر این قشر تاحد زیادی نادیده‌ گرفته شده، به حاشیه رانده شده و زندگی آنها در سکوت و رنج می‌گذرد. ماموریت ما این است که زندگی آنها را کمی آسان‌تر کنیم، از آنها دفاع کنیم و بگذاریم که از دنیا لذت ببرند». هنگام ورود به پارک مورگان نمی‌توانید از وسایل بازی‌ای مانند چرخ و فلک رنگی، چشم بردارید. با سوار شدن به این چرخ‌وفلک، با تصویر پانوراما از مناظر اطراف روبه‌رو می‌شوید و این درحالی است که ارتفاع یا حرکت دستگاه باعث ترس نمی‌شود. ارتفاع این چرخ و فلک حدود 5.5طبقه ساختمان است و بزرگسالان و کودکان می‌توانند با ویلچر خود سوار چرخ‌و فلک شوند. دریاچه‌ای در این پارک وجود دارد که بازدیدکنندگان می‌توانند با سوار شدن بر Wonderland Express، از آن بازدید کنند. برای استفاده از این وسیله، چندین واگن ریلی مجهز به رمپ‌های قابل دسترسی برای ویلچر نیز تعبیه شده است.  این قطار به‌گونه‌ای طراحی شده که حتی ویلچرهای برقی نیز می‌توانند وارد آن شوند. دهکده حسی، یکی از مهم‌ترین بخش‌های پارک مورگان است. این بخش براساس بازی خلاقانه و تخیل ساخته شده و در واقع فضایی مسقف است که براساس 5موضوع یا حس، تفکیک و طراحی شده است.
یادگیری عملی، تشویق برای بازی و تعامل، هدف اصلی این بخش است. هارتمن درباره طراحی این پارک و وسایل موجود در آن می‌گوید:«ما باید شکاف بین افراد فقیر و ثروتمند، افراد سالم و بیمار و افراد دارای نیازهای ویژه را از بین ببریم.
 این کار به‌عهده بخش خصوصی است تا شرایط زندگی بهتری را ایجاد کرده و نابرابری‌ها را از بین ببرد» برای اطمینان از کیفیت، عملکرد و سالم بودن هر برنامه اجرا شده در پارک مورگان، گروه همراه هارتمن با پزشکان و درمانگران مشورت می‌کنند. درواقع ایمنی بازدیدکنندگان یکی از مهم‌ترین مواردی است که در پارک مورگان به آن توجه می‌شود؛ برای مثال، زیپ‌لاین این پارک، بازدیدکنندگان را به اندازه 11طبقه ساختمان بالا می‌برد؛ حتی اگر روی ویلچر بوده یا دستگاه تنفسی داشته باشند. این درشرایطی است که استفاده از این دستگاه کاملا ایمن است. به‌گفته هارتمن، از 50ایالت و 121کشور به دیدن این پارک آمده‌اند؛ عددی که برای خود هارتمن تعجب‌آور است. او می‌گوید:«دلیل آن، امکانات موجود در پارک و انجام کارهایی است که در شرایط عادی امکان آن برای افراد کم یا ناتوان جسمی یا مغزی وجود ندارد.»