محور توسعۀ پایدار البرز گردشگری است

فریماه فلاحی| دبیر همشهری البرز:

 تعبیر کارشناسان از توسعه پایدار، فرایندی است در استفاده از منابع، هدایت سرمایه‌گذاری‌ها و سمت‌گیری توسعه تکنولوژی و تغییری نهادی که با نیازهای حال و آینده سازگار باشد. این پایداری می‌تواند شامل پایداری در منابع طبیعی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی باشد. توسعۀ پایدار به جنبه‌های زیست‌محیطی، اجتماعی و اقتصادی بیشتر توجه می‌کند و محل تلاقی جامعه، اقتصاد و محیط‌زیست است. گردشگری صنعتی است که رشد آن نه فقط توسعۀ پایدار اقتصادی محسوب می‌شود، بلکه تاثیرات فرهنگی، اجتماعی و حتی زیست‌محیطی آن ممکن است چشمگیر باشد. 

گردشگری و به‌خصوص بومگردی حوزه‌هایی هستند که بیشتر کشورها به آن توجه دارند و برای رونق و رشد آنها تلاش می‌کنند. تنوع اقتصادی، افزایش درآمدها و ایجاد فرصت‌های شغلی از دستاوردهای این صنعت به شمار می‌آید. در عصری که دستیابی به رشد اقتصادی پایدار از شاخص‌های پیشرفت کشورهای در حال توسعه محسوب می‌شود، گردشگری از منابع درآمدزا می‌تواند رهیافتی برای توسعه اقتصادی باشد. کشور ما هنوز در این حوزه مبتدی و چون طفلی تازه پا گرفته است که تا رسیدن به میانگین جهانی فاصلۀ زیادی دارد. 

در برخی استان‌ها گردشگری رشد مطلوب‌تری داشته و توانسته است تا حدودی ایجاد اشتغال کند و درآمدزا باشد. در البرز و در شرایط فعلی هنوز راه زیادی در پیش است تا این ظرفیت بزرگ استان در جذب گردشگر به بار بنشیند. استان البرز 300 روستای کوچک و بزرگ دارد که بسیاری از آنها می‌توانند به قطب گردشگری تبدیل شوند. این روستاها جاذبه‌های طبیعی، تاریخی و فرهنگی متنوع و چشمگیری دارند، اما به دلیل ضعف زیرساخت‌های گردشگری نه فقط آن‌چنان گردشگرپذیر نیستند، بلکه به عنوان مقصدهای گذری و در فهرست برنامه‌های کوتاه‌مدت و یک‌روزه گردشگران قرار دارند. دلیل آن ارائه نشدن سرویس‌های خدماتی مناسب و گاه معمولی به مسافران است.

 در این روستاها نه اقامتگاهی برای اسکان مسافران وجود دارد و نه گاه مکانی برای استراحت‌های کوتاه گردشگران. در حالی که سرمایه‌گذاری در این بخش نه فقط برگشت‌پذیر است بلکه بازدهی قابل توجهی نیز خواهد داشت.
 در دنیایی که راه گریز انسان معاصر برای رهایی از گرفتاری‌های زندگی شهری، پناه بردن به طبیعت است، بومگردی یا گردشگری روستایی می‌تواند در این عرصه نقش‌آفرین باشد. در واقع بومگردی، پایدارترین نوع طبیعت‌گردی و سازگارترین نوع توریسم با محیط است.

 اقامتگاه‌های بومگردی فرصتی مناسب است تا ضمن گردش و بازدید از جاذبه‌های توریستی و آشنایی با فرهنگ و آداب و رسوم محلی هر منطقه، فارغ از زندگی روزمره و ماشینی، حس زیستن به سبک سنتی را تجربه کرد. بیشتر مردم شهر تجربۀ گذراندن یک روز یا بیشتر را در مکان‌ها و روستاهای طبیعی دارند و در بیشتر مواقع یکی از مواردی که مقصد سفر آنان را قطعی می‌کند، اقامت بی‌دغدغه است. کلبه‌های روستایی و اقامتگاه‌هایی به سبک و سیاق سنتی و قدیمی گاه بیشترین تاثیر را در انتخاب مقصد گردشگران دارد؛ بنابراین توجه به بومگردی یکی از راه‌های توسعه گردشگری است. 

 اخیرا مدیر کل میراث فرهنگی استان خبر داد که مراحل صدور جواز اولیه و بهره‌برداری طرح بومگردی با توجه به قابلیت روستاهای هدف دنبال می‌شود. مطالعات اولیۀ این طرح از سال 95 روی 21 روستای البرز در قالب نقاط طرح هدف بومگردی آغاز شد و سرمایه‌گذاران اصلی طرح، بخش خصوصی است و هدف آن اجرای برنامه‌های راهبردی با توجه به نیازهای اساسی گردشگران بیان می‌شود. معیار انتخاب روستاها برای اجرای طرح بومگردی استان ظرفیت‌های گردشگری این مناطق شامل جاذبه‌های طبیعی، تاریخی، فرهنگی، صنایع‌دستی و سوغات محلی روستاهاست که بهره‌گیری از آنها موجب جذب گردشگر و بهبود اقتصادی منطقه می‌شود زیرا علاوه بر گسترش صنعت توریسم، افزایش سطح اشتغال روستاییان را در پی دارد.