دماوند نگهبان پایتخت

این قاب، تنها تصویری از سنگ و سیمان و برف نیست بلکه آینه‌ای است از روزهایی که آسمان سخاوتمندانه ‌روی شهر لبخند می‌زند. تاریخ این تصویر که ‌عماد نعمت‌الهی‌ آن را ثبت کرده، ۱۵ بهمن ۱۳۹۱ را نشان می‌دهد؛ روزی در میانه‌ زمستان که گویی تهران با ساکنانش مهربان‌تر بود و هوای شهر، عطر برف و تازگی می‌داد.
در این منظره باشکوه‌ «دماوند» با آن دامنه‌ یکدست سپید و قله‌ سربلند، چنان بر فراز ساختمان‌های کوتاه و بلند پایتخت سایه افکنده که گویی پدری مقتدر، مراقب فرزندان خویش است. نور سرخ‌فام خورشید بر یال‌های کوه، ترکیبی از صلابت و لطافت را خلق کرده که چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌کند.
این تصویر به ما یادآوری می‌کند که تهران، فارغ از هیاهو و شلوغی‌های روزمره، چه همسایه‌ بی‌نظیری دارد. زیبایی ذاتی این شهر در پناه البرز مرکزی، حقیقتی انکارناپذیر است که گاهی پشت پرده‌ غبار پنهان می‌شود. تماشای این شکوه، حسرت گذشته نیست بلکه امیدی است برای آینده؛ برای تکرار روزهای روشنی که باز هم بتوانیم از پنجره‌هایمان، به این دیو سپید پای‌در‌بند سلام کنیم.