روزنامه‌ورزی

اصغر ضرابی/ روزنامه‌نگار پیشکسوت
ویرایش و ویراستاری رکن اساسی در مطبوعات به‌ویژه مطبوعات فارسی است.

بی‌توجهی به اسلوب زبان فارسی، عجله در تهیه و تنظیم مطالب، ناآگاهی نسبی گویندگان و کسانی که نقل قول آنها در جراید می‌آید، از نحوه صحیح گفتن و نوشتن، مطالب روزنامه‌ها را نیازمند ویرایش  و تصحیح می‌کند؛ یعنی از صفر تا صد مطالب یک روزنامه باید از زیرذره‌بین رد شود. من به عنوان کسی که در کنار سایر فعالیت‌های ادبی، ویراستار روزنامه هم بوده‌ام، به نام تهیه‌کنندگان آن هم اشکال دارم.

روزنامه‌نگار. مگر ما روزنامه را می‌نگاریم؟ نه. ورزش اسم مصدر و ورزی حاصل‌مصدر است. ما روزنامه را می‌ورزیم پس روزنامه‌نگاران در واقع روزنامه‌ورزند.

از سوی دیگر همزمانی رواج و اوجگیری فعالیت روزنامه‌ها با تحولات شعر فارسی، همچنین انتشار مطبوعات ادبی و فرهنگی باعث آشنایی بیشتر اهالی رسانه‌های مکتوب با ادبا و شاعران در دهه‌های پیش شد. این آشنایی موجب شد که ویراستاری راه خود را در شعر روز ایران هم باز کند.

یادم هست زمانی که در امیرآباد با مرحوم سهراب سپهری همخانه بودم، شعر «به سراغ من اگر می‌آیید» را تازه سروده بود. از او پرسیدم: شیشه می‌شکند یا خرد می‌شود؟ گفت: چینی می‌شکند. همین پرسش و پاسخ آن قسمتی از شعر را از شیشه نازک تنهایی من به چینی نازک تنهایی من تغییر داد.

مباحثات من با شاملو هم که به محاکمه معروف است به همین شکل پدید آمد. گرچه باید تأکید کنم با وجود ایرادهایی که در آن مباحثه از شعر شاملو گرفته‌ام، همچنان ستاینده اویم و شعر شاملو را نماد و نماینده شعر نو ایران می‌دانم.