مرز دمکرات‌ها و جمهوری‌خواهان در سیاست‌ورزی

این روز‌ها که بحث انتخابات آمریکا داغ است، دوباره احزاب «جمهوری‌خواه» و «دمکرات» بیش از هر چیزی جلب توجه می‌کنند؛ دو حزب قدرتمند ایالات متحده که به لطف کاریکاتور مشهور توماس‌نست به نماد‌های الاغ و فیل مزین شدند!
دیدگاهی که بین عده‌ای از مردم وجود دارد حاکی از یک برداشت سطحی از این مسئله است؛ آنها تصور می‌کنند که تفاوت بزرگی میان تفکرات، اعتقادات و راه‌حل‌های این دو حزب وجود دارد اما بررسی مختصری از تاریخچه تشکیل آمریکا، نشان‌دهنده این است که متفاوت دانستن الاغ و فیل در اهداف اشتباهی بزرگ است.
انگلستان قرن ۱۶ کشوری تقریبا یکدست و بدون تنوع قومی و دینی بود (یعنی مردمی خالص) و فرصت برای زندگی بهتر در «سرزمین جدید» یعنی آمریکا، بخشی از این مردم را برای مهاجرت به آنجا ترغیب می‌کرد. اغلب کسانی که درآمد کمتری داشتند و به‌دنبال آزادی‌های دینی بیشتری بودند راهی سرزمین جدید می‌شدند.
اواخر قرن هجدهم بود که نوادگان مهاجران بریتانیایی تصمیم به استقلال گرفتند؛ بعد از مستقل‌شدن ایالت‌ها از بریتانیا، مسئله‌ اصلی این بود که بالاخره آنها قرار است یک کشور واحد تشکیل بدهند و یا مجموعه‌ای از ایالت‌های مستقل؟ پس از حدود ۱۴ سال بحث و کشمکش بین ایالت‌ها بالاخره طرفداران وحدت بین ایالت‌ها پیروز شدند.
براساس قانون اساسی جدید قرار بر این شد که نظامی به نام «فدرال» حاکم بر آمریکا شود؛ نظامی که در عین احترام به آزادی و استقلال نسبی ایالت‌ها، آنها را در مسائل کلان و خارجی مطیع امر حکومت مرکزی می‌کرد. سپس، دو جریان عمده در کشور به‌وجود آمد: فدرالیست‌ها که طرفدار قدرت بیشتر دولت مرکزی بودند و ضد‌فدرالیست‌ها که طرفدار استقلال بیشتر ایالت‌ها بودند. پس از مدتی احزاب فدرالیست از هم پاشیدند و ضدفدرالیست‌ها باقی ماندند. و به دو گروه تقسیم شدند: دمکرات‌ها، جمهوری‌خواه‌ها. این دو حزب به ظاهر متفاوت، در بیشترین حد ممکن از لحاظ ایدئولوژی، دین، فرهنگ، جهان‌بینی و... به همدیگر نزدیکند، زیرا حاصل چند مرحله خالص‌سازی‌ هستند.هر دو طرفدار سرمایه‌داری، جدایی دین از سیاست، استثمار و استعمار کشور‌ها، مقابله با کمونیسم، سرکوب اسلامگرا‌ها و... هستند. نه‌تنها اختلاف ایدئولوژیک و اعتقادی میان آنها وجود ندارد بلکه حتی اختلافشان در اداره کشور نیز جزئی است.
دعوای فیل و الاغ در داستان آمریکا یک دعوای داخلی است و کاری به خارج مرز‌ها ندارد. حداقل تا جایی که به ما مربوط می‌شود، برای دشمنی با ایران، دمکرات‌ها همانقدر حریص هستند که جمهوری‌خواهان.