این است کلید زندگی آرام و سرشار

لوسیوس آنائوس سنکا- فیلسوف رواقی| در روزگار ما، فلسفه و مکتب رواقی‌گری گستره زیادی یافته است. در واقع به نوعی، آموزه‌های این مکتب مناسب عصر مدرنی دانسته می‌شود که در آن حرص و فوریت و جاه‌طلبی و تمرکز بر ثروت و قدرت و شهرت، حرف اول را می‌زند. اینجاست که رواقی‌گر و رواقیون از دل تاریخ برمی‌خیزند تا دوباره گرد از آموزه‌های خود گرفته و ما را به یک زندگی متعادل و فضیلت‌محورانه و شاد رهنمون سازند. رواقی‌گرها بر 4اصل خرد عملی، اعتدال، عدالت و شجاعت برای رسیدن به یک زندگی ناب قائل‌‌اند.
سنکا، فیلسوف و مشاور و سیاستمدار رومی، ازجمله بزرگان این مکتب بوده است. سنکا معتقد بود که برخی از چیزها در کنترل ماست و برخی نه؛ پس باید روی چیزهایی که کنترل داریم تمرکز بیشتری داشته باشیم و چیزهایی که کنترل نشدنی هستند را رها کنیم. سنکا نکته‌هایی برای یک زندگی آرام و فضیلت‌محورانه و شاد را با ما به اشتراک می‌گذارد.
«برخی از چیزها تحت کنترل ما هستند و برخی نه. ارزش‌ها، قضاوت‌ها و رفتارهای ما، تحت کنترل ما هستند. بقیه چیزها خارج از کنترل ما هستند. پس ما باید چشم و توجه از دسته دوم کارها برگرفته و روی دسته اول تمرکز کنیم. این، کلید یک زندگی شاد است.
... از سوی دیگر شاید بپرسید چه چیزهایی برای یک زندگی شاد لازم است؟ من این 7فرمان که باید به‌خودمان مدام یادآوری کنیم را خاطرنشان می‌کنم؛ این فرمان‌ها می‌توانند ساختار فلسفی ما را برای یک زندگی شاد و به قاعده اصلاح کنند:
نگاهی برابر و یکسان به مرگ و همچنین یک کمدی خواهم داشت. 
من انسان ثروتمندی هستم اما به‌خودم می‌قبولانم وقتی که ثروت داشته باشم، درست به اندازه وقتی که آن را نداشته‌ام، تحقیرش خواهم کرد. بدین شکل وابسته به ثروت نخواهم بود.
از سوی دیگر همه سرزمین‌های موجود در جهان را به‌گونه‌ای خواهم نگریست که گویی متعلق به من هستند. همچنین سرزمین‌های متعلق به ‌خود را به‌گونه‌ای خواهم نگریست که گویی برای همه هستند.
من قطعا داشته‌هایی دارم اما به‌ خود تلقین می‌کنم و می‌آموزم که هرچه دارم، نه حریصانه احتکارش خواهم کرد و نه بی‌پروا حیف و میل خواهم کرد.
من کارهایم را به‌خاطر افکار همگان و افکار عمومی انجام نخواهم داد. پس به چه دلیل کارهایم را انجام خواهم داد؟ به‌دلیل وجدان خود. من به این دلیل حاضرم هر کاری بکنم.
با دوستانم موافق و هم‌سو خواهم بود. همچنین با دشمنانم ملایم و نرم‌خو خواهم بود(با دوستان مروت، با دشمنان مدارا). دشمنانم را قبل از اینکه بخواهند، عفو خواهم کرد.
روزی طبیعت و عقل به من دستور خواهند داد که نفس کشیدن و زندگی را ترک کنم. پس در آن هنگامه، از این زندگی دست خواهم شست؛ درحالی‌که همگان خواهند دانست که من عاشق وجدان خوب و کارهای خوب بودم.»