دومین دومی

اميرمحمد يعقوب‌پور- روزنامه‌نگار

داستان آنطوری که انتظار می‌رفت پیش نرفت. بعد از برتری تماشایی و روحیه‌بخش اینتر برابر بارسلونا، بسیاری انتظار داشتند نراتزوری با تمام قوا به مصاف پاری‌سن‌ژرمن برود و با فتح فینال لیگ قهرمانان اروپا، سرانجام مدال طلای این مسابقات بر گردن یک ایرانی بوسه بزند. این اتفاق اما رخ نداد و مهدی طارمی هم مثل علی دایی در حسرت بازی در مسابقه نهایی، به نشان نقره و یادگاری این تورنمنت بسنده کرد.

   حسرت مشابه، داستان متفاوت
قصه بازی نکردن دایی و طارمی در فینال لیگ قهرمانان اما تا حدود زیادی متفاوت بود. دایی در حالی با بایرن‌مونیخ به دیدار نهایی این تورنمنت در فصل 99-98راه پیدا کرد که در آن سال عمدتا مهاجم ذخیره و جانشین بایرن به شمار می‌آمد. در مسابقه پایانی هم اگر شرایط اقتضا می‌کرد، به‌احتمال بسیار زیاد دست‌کم برای دقایقی شاهد حضور دایی در زمین می‌بودیم، اما روند مسابقه جور دیگری پیش رفت. بایرن تا آخرین دقایق با یک گل از حریف پیش بود و نیازی به حضور مهاجم جدید حس نمی‌شد، اما چنان که می‌دانید، شیاطین سرخ دراماتیک‌ترین بازگشت تاریخ فوتبال را رقم زدند و با 2گل پیاپی در لحظات پایانی، جام را به منچستر بردند. اگر این گل‌ها زودتر به ثمر می‌رسید، حتما دایی هم به زمین می‌آمد و در واقع او اسیر یک بدشانسی کم‌نظیر شد. قصه طارمی اما به کلی متفاوت بود و این‌بار تیمی که بازیکن ایرانی داشت، از آن طرف بام افتاد. اینتر آنقدر بد باخت و چنان از ابتدا تا انتهای بازی اسیر دست پاری‌سن‌ژرمن بود که دیگر اضافه کردن مهاجم هم معنی نمی‌داد و وقوع یک تعویض اجباری نیز معادلات را علیه طارمی تشدید کرد. به جرأت می‌توان گفت اینتر از میانه‌های نیمه دوم فقط به فکر کمتر گل خوردن بود و آن بازی با آن شکل اگر تا ابد هم ادامه می‌یافت، مهدی بختی برای حضور در زمین به‌دست نمی‌آورد. یک فرق دیگر 2فینالیست ایرانی ناکام هم این است که دایی در 3‌تعویض بایرن‌مونیخ جا نشد، اما طارمی در 5‌تعویض اینتر نگنجید!

   پایان کم‌فروغ یک فصل
ارسال پاس‌گل منجر به صعود اینتر به فینال توسط مهدی طارمی، تأثیر زیادی در تغییر فضا به سود مهاجم ایرانی داشت و خیلی از انتقادهای قبلی از این بازیکن را پاک کرد. به هر حال در آن نبرد جانانه و جذاب با بارسا، طارمی خوب بازی کرده بود و پاس‌گلش هم حیاتی و سرنوشت‌ساز از کار در آمد. پس از آن بسیاری امید بستند که طارمی در فینال هم به‌عنوان یک مهاجم جانشین، دقایقی فرصت حضور در زمین را پیدا کند و با کمک به قهرمانی تیمش، تاریخ‌ساز شود، اما در نهایت این اتفاق رخ نداد. به این ترتیب سرانجام پرونده نخستین فصل حضور مهدی در اینتر هم به‌طور کامل بسته شد، درحالی‌که او در همه مسابقات، 43‌بار به زمین رفت، 3گل زد و 9‌پاس‌گل داد یا پنالتی گرفت. طارمی تنها توانست یک گل در جریان بازی برای تیمش بزند. در مورد کیفیت و کارایی مهاجم ایرانی حتما می‌شود خیلی بحث کرد، اما دست‌کم «آمار» چندان از او دفاع نمی‌کند و ممکن است ادامه حضور مهدی در اینتر را به خطر بیندازد. در نمایی بازتر، حالا شاید کل این تیم از اینکه بارسلونا را حذف کردند و به فینال رسیدند پشیمان شده باشند. حذف شدن در آن نیمه‌نهایی نزدیک و جذاب، شاید می‌توانست قابل تحمل‌تر و افتخارآمیزتر از شکست 5‌گله در فینال باشد!