جراحان امروزی
چند سالی است که عموصبا تعمیرگاه قدیمی نوستالژیکش را به 3 پسر تحصیلکرده‌اش سپرده تا آنها که از زیر و بم چفت و بست مدارهای الکتریکی سر درمی‌آورند، اسباب‌بازی‌های پر بند و بساط بچه‌های این دور و زمانه را تعمیر کنند. لوکوموتیو‌ها و ماشین‌های آهنی قدیمی را هم که سرپا ماندن و راه رفتن‌شان به ابزارهای ساده‌تری وابسته است، با خودش به خانه می‌برد تا آنها را در اتاق دنجی که حکم کارگاهش را دارد دوباره راه بیندازد. عموصبا مثل پسران امروزی‌اش تحصیلات آکادمیک ندارد، اما تجربه‌های پدر هنرمندش را به ارث برده است.
