راهکار برون‌رفت از تنش آبی
از آنجا که ایران یک کشور گرم و خشک است، از دیرباز بحران آب در آن وجود داشته. البته طی دهه‌ها اقدامات بسیاری صورت گرفته، اما همچنان کم‌آبی و حتی بی‌آبی در برخی از مناطق کشور نمایان است. مدیرکل مدیریت مصرف آب در شرکت آب و فاضلاب کشور درباره اینکه چه راهکاری برای برون‌رفت از تنش آب می‌توان اندیشید، می‌گوید: «طرح‌های مختلفی برای کشور درنظر گرفتیم که در 9بخش به صورت هرم آمده است. در این هرم طرح‌های اضطراری، اولویت‌دار و تدوین سند مدیریت تنش آبی به تفکیک آمده است.»
علی سیدزاده می‌افزاید: «همکاران ما شبانه‌روز تلاش می‌کنند تا آب به‌صورت مساوی در شهر توزیع شود. در برخی از مناطق فشار آب به‌شدت زیاد است و مدیریت فشار آب در دستور کار قرار دارد. همچنین جلوگیری از هدررفت آب در شبکه‌های توزیع جزو برنامه‌های ماست و در این بخش، یکی از اقدامات ما، اصلاح و بازسازی شبکه‌های فرسوده است.»
او تأکید می‌کند: «یکی از پروژه‌های دیگر که تعریف شده، احداث مخازن ذخیره آب است. وقتی مخازن ذخیره آب به اندازه کافی وجود داشته باشد، در زمان قطع آب مردم بدون آب آشامیدنی نمی‌مانند.»
حفر چاه را کنار بگذارید
روزنامه‌نگار حاضر در برنامه تلویزیون اینترنتی همشهری با عنوان «تنش آبی در 22استان» هم می‌گوید: «با توجه به صحبت‌های آقای سیدزاده، همچنان در بر پاشنه تلاش برای تامین آب بیشتر و آب بیشتر و آب بیشتر می‌چرخد؛ چالشی که دقیقا اصلی‌ترین معضل ماست که از ما آب مطالبه شود و ما آب را تامین کنیم.»
ستاره حجتی درباره حفر چاه توضیح می‌دهد: «حتما مطلع هستید مرکز خطرپذیری تحقیقات راه و شهرسازی یک نقشه جدید از فرونشست در منطقه ۱۸ تهران منتشر کرده که حفر چاه در ۵۵ هکتار دلیل اصلی فرونشست است. اساسا اگر شرکت آب و فاضلاب دور حفر چاه را خط بکشد به نتایج بهتری می‌رسد.» او به گزارش مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی که شهریور سال گذشته منتشر شده هم اشاره می‌کند و می‌گوید: «این گزارش نشان می‌دهد برداشت بیش از حد آب‌های زیرزمینی به قصد تامین آب آشامیدنی کیفیت آب شرب در اختیار مردم را تحت‌تأثیر قرار داده است. دقت کنید که از بنیادی‌ترین و اصیل‌ترین حق آدم‌ها صحبت می‌کنیم. آب شرب بهداشتی باید در دسترس همه باشد. راه‌حل شما این است که تابستان امسال به قدری چاه حفر کنید که از پاییز سال دیگر کاسه چه کنم، در دست بگیرید؟» این روزنامه‌نگار در ادامه با بیان اینکه حوزه آب به قدر کفایت سند بالادستی دارد، اظهار می‌کند: «دوباره به گزارش مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی ارجاع می‌دهم که می‌گوید بسیاری از این مقررات و اسناد بالادستی حتی با هم در تناقض هستند.»
بخش دیگری از صحبت‌های او درباره پرت آب است که توضیح می‌دهد: «یک آمار می‌گوید 31درصد پرت در آب شرب شبکه وجود دارد و آمار دیگر می‌گوید 15.5درصد هدررفت در شبکه آب شرب است. این عدد بالاست. آنقدر به تامین آب شرب توجه می‌شود که حاضریم آب آلوده را از عمق زمین بیرون بیاوریم، هزینه گزاف برای بازیافت آن دهیم و به اینجا برسیم. سال 1394قانون توسعه بهینه‌سازی آب شرب شهری تصویب شد. در یکی از بخش‌ها آمده بود که وزارت نیرو به‌مدت 3ماه از ابلاغ این قانون، موظف است برنامه زمانبندی برای جداسازی آب شرب از آب بهداشتی انجام دهد. بندهای دیگری هم وجود دارد. وزارت نیرو از 10سال پیش چه اقداماتی در این
زمینه انجام داده است؟»
متن قانون بهینه‌سازی را من نوشتم
در ادامه مدیرکل مدیریت مصرف آب در شرکت آب و فاضلاب کشور اضافه می‌کند: «متن این قانون را بنده نوشتم و بابت آن خون جگر خوردم، اما به‌دلیل نوشتن این طرح همیشه مورد انتقاد قرار گرفتم. درحالی‌که قوانین ما ضمانت اجرایی قوی ندارد. واقعیت این است که وزارت نیرو متولی تامین توزیع آب و تصفیه فاضلاب است و در خیلی از مواردی که فرمودید سازمان‌های زیادی دخیل هستند.»
علی سیدزاده به اصلاح حدودی الگوی مصرف آب اشاره می‌کند و می‌افزاید: «الگوی مصرف آب را مطالعه و آن را تقریبا منطبق با کم‌آبی کردیم. میانگین سرانه مصرف قبلی که به ازای هر نفر 150لیتر در شبانه‌روز بود، در سال گذشته به ازای هر نفر 130لیتر کاهش یافت.»
