
این بیشه پر از استعداد است

مجید خدایی؛ کشتیگیر سابق تیم ملی آزاد
کشتی آزاد ایران شهریور امسال مسابقات قهرمانی جهان را در پیش دارد و بهنظر میرسد در این دوره شرایط متفاوتی را تجربه میکند. اگر تاریخ کشتی ایران را بررسی کنیم، میبینیم که بعد از هر دوره بازیهای المپیک، ایران بهترین نتایج را در جهانی بهدست آورده و بیشترین مدالهای جهانی را هم بعد از المپیکها گرفته است؛ دلیل این اتفاق چه بوده؟ روال بر این است که بعد از المپیکها بیشتر کشورها دست به جوانگرایی میزنند تا برای المپیک بعدی، نیروی تازهنفس و جدید داشته باشند. بعضی از قهرمانانی هم که یا سنشان بالا رفته یا اینکه آسیبدیده هستند، از تیمهای ملیشان یا ورزش قهرمانی خداحافظی میکنند. با این شرایط تیمهایی که در جهانی بعد از المپیک حاضر میشوند تیمهای کمتجربه و جوان هستند و شانس زیادی برای رفتن روی سکوهای قهرمانی ندارند اما برعکس همه تیم ملی کشتی ایران در همه سالهای بعد از المپیک با بهترین نفرات حاضر بوده و بهخاطر همین بیشترین مدالها را هم کسب کرده. اما خوشبختانه برای جهانی امسال تیم ایران هم جوان شده و مثل بیشتر تیمها نوسازی کرده است. این نوسازی به کشتی ایران این فرصت را میدهد تا برای المپیک بعدی چهرههای مطمئنی داشته باشد. یکی از چهرههای اصلی تیم ایران که حسن یزدانی است، بهدلیل آسیبدیدگی همراه تیم نیست. به هر حال سلامتی او مهمتر از کشتیگرفتن و مدال است.
تصورات در مورد کشتی این است که استقبال عمومی از این رشته کم شده. شاید بهخاطر ورود رشتههای جدید و ایجاد علاقهمندیهای دیگر بوده و بهنظر برسد که کشتی دیگر خواهان قبل را ندارد اما من خلاف این را فکر میکنم. درست است که در این چند سال روسیه بهخاطر چالشهایی که داشته، نتوانسته در مسابقات حاضر باشد و تیم ملی این کشور ضعیفتر از قبل شده باشد اما به همان اندازه کشورهای دیگر در کشتی رشد داشتهاند. نمونهاش ژاپن است که در همین المپیک پاریس کشتیگیران مرد و زن این کشور 8مدال گرفتند. آنها سرمایهگذاری خوبی در این رشته داشتهاند. مسئلهای که امروز کشتی با آن مواجه است، ورود دانش به این رشته است که کشورهای پیشرفته از آن به خوبی استفاده میکنند. قبلا بیشتر روسیه بود که از دانش روز مثل تغذیه و مکمل در کشتی سود میبرد و اگر ایران حریف آنها میشد بهخاطر فن و تمرینات زیاد بود. اما حالا آمریکا، ژاپن و... دانش جدیدی را وارد کشتی کردهاند و آمریکا همراه این دانش از تکنیکهای ایرانی هم استفاده میکند. به هر حال میتوانم بگویم کشتی هم قشنگتر از قبل شده و هم در سطح جهانی اقبال عمومی به این رشته زیادشده.
در ایران شاید گفته شود علاقهای که قبلا در کشتی بود، نیست اما این حرف را خیلی قبول ندارم. در این چند ساله باتوجه به ساخت 2برنامه کشتی و پخش مستقیمهایی که مسابقات داشته، علاقهمندی به این رشته اگر بیشتر از قبل نشده، کمتر هم نشده. اما آیا دانش روز به کشتی ایران هم تزریق شده؟ فدراسیون میگوید هزینه کرده و دستگاههایی خریده تا بتواند از این دانش روز استفاده کند و این اتفاق در بخشهایی از کشتی افتاده اما تا زمانی که استفاده از این دانش سیستماتیک نشود، نمیتوانیم ادعا کنیم که از این دانش سود میبریم. کشتیگیر که همیشه در اردوهای تیم ملی نیست و بیشترین زمان را در باشگاه میگذراند، این باشگاهها هستند که باید به علم روز مجهز شوند. مسئله بعدی این است که مربیان ما بتوانند از این دانش استفاده کنند؛ انستیتوی کشتی باید صاحب این دانش شود، آن را به مربیان منتقل کند و مربیان هم آن را در باشگاهها به کشتیگیران آموزش بدهند. اما آیا ما به اندازه کافی و مثل قدیم استعداد داریم؟ باید بگویم بله، این بیشه همیشه پر از استعداد است و موضوع مهم چطور پرورشدادن آنهاست.