• شنبه 27 اردیبهشت 1404
  • السَّبْت 19 ذی القعده 1446
  • 2025 May 17
پنج شنبه 25 اردیبهشت 1404
کد مطلب : 255258
لینک کوتاه : newspaper.hamshahrionline.ir/zmVWY
+
-

مشارکت 2سازمان در کنوانسیون تنوع زیستی

مشارکت 2سازمان در کنوانسیون تنوع زیستی

زهرا رفیعی ،روزنامه‌نگار

اعضای هیأت دولت در جلسه صبح چهارشنبه (24اردیبهشت) با اکثریت آرا بازگشت مرجعیت ملی کنوانسیون تنوع زیستی به سازمان حفاظت محیط‌زیست را تصویب کردند. حالا با انتقال مرجعیت در گزارش‌های ارسالی به این کنوانسیون چه تغییری ایجاد خواهد شد؟  در سال ۱۳۷۵ جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون تنوع زیستی ملحق و در آن زمان مرجعیت ملی آن به وزارت امور خارجه واگذار شد. در سال ۱۳۹۷ مرجعیت ملی کنوانسیون تنوع زیستی به وزارت جهادکشاورزی محول شد، اما با توجه به اهداف ۲۳گانه کنوانسیون تنوع زیستی، این اهداف عمدتا منطبق با وظایف ذاتی سازمان حفاظت محیط‌زیست است؛ از این‌رو استادان و متخصصان محیط‌زیست موضوع را پیگیری کردند تا مرجعیت آن به سازمان حفاظت محیط‌زیست واگذار شود.
مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست و کارشناس محیط‌زیست درباره اینکه آیا قرار است نهادهای تحقیقاتی ذیل وزارت جهادکشاورزی که تا پیش از این برای تهیه گزارش‌های درخواستی دبیرخانه کنوانسیون تنوع زیستی همکاری می‌کردند درون سازمان ادغام شوند یا نه؟ گفت: نهادهای تحقیقاتی ارزشمندی در این وزارتخانه برای حفاظت از تنوع زیستی مثل باغ گیاه‌شناسی، مؤسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی، مؤسسه تحقیقات آب و خاک و... فعالیت می‌کنند. با توجه به توان مطالعاتی این نهادها، رویکرد سازمان، تداوم همکاری با آنهاست. رسیدن به اهداف کنوانسیون تنوع زیستی فقط با مشارکت همه ذی‌نفعان مقدور است.
حمیدرضا میرزاده با بیان اینکه ۱۰مرجعیت تخصصی ذیل کنوانسیون وجود دارد که برخی از آنها اساسا مربوط به کشاورزی است و محققان آنها گزارش‌های مربوطه را تهیه خواهند کرد، افزود: افراد متخصص دانشگاهی خارج از 2دستگاه نیز این امکان را دارند که مرجعیت را بر عهده بگیرند. سیاست سازمان حفاظت محیط‌زیست، همکاری با همه دستگاه‌هاست. با توجه به ماهیت اصلی سازمان که حفاظت از تنوع زیستی است، نقش یک هماهنگ‌کننده را ایفا خواهد کرد.
او با اشاره به اینکه کنوانسیون تنوع زیستی یک «رهنمون» برای کشورهاست در مورد تأثیر تغییر مرجعیت گفت: کنوانسیون یک سند بالادستی بین‌المللی در حفاظت از تنوع زیستی است و صرفا کلیات را در اختیار کشورها می‌گذارد؛ جزئیات و برنامه عمل هر کشوری به تصمیمات داخلی کشورها بستگی دارد. وقتی سازمان مرجعیت را برعهده داشته باشد، رهنمون‌ها تا اجرا فاصله کوتاه‌تری خواهند داشت؛ چون مسئول اصلی حفاظت از تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط‌زیست است و تخصصی‌ترین دیدگاه‌ها در بخش دولتی در مورد نحوه حفاظت، از این سازمان به‌دست می‌آید.

این خبر را به اشتراک بگذارید