سوادآموزی با پاداش ۵ درصد افزایش حقوق
بخش جذاب کارخانه سیمان ری به اسناد و مدارکی مربوط می‌شود که وضعیت کارگران را نشان می‌دهد. در سال‌های آغازین فعالیت کارخانه، شهرری جمعیت زیادی نداشت و بیشتر کارگران از دهات اطراف و شهرهای دیگر راهی ری شده بودند.حسن فراهانی که روزگاری در این کارخانه کار می‌کرد و در خانه‌های کارگری کارخانه سیمان متولد شده است، می‌گوید: «حرم شاه عبدالعظیم(ع) مرکز تردد مردمان بی‌شماری از شهرهای مختلف کشور بود. وقتی کارخانه سیمان ساخته شد خبرها به جوان‌های بیکار رسید و خیلی‌ها که برای زیارت یا گردش به چشمه‌علی و باغ صفائیه آمده بودند، سراغ کارخانه را گرفتند و کم‌کم آنجا مشغول شدند. کارگران اوایل به‌صورت فصلی کار می‌کردند. نه قراردادی بود و نه قانون کار خاصی. برای همین مثلاً ۶ماه کار می‌کردند و ۶ماه دیگر به روستا برمی‌گشتند. در مقطعی حدود ۴ هزار کارگر در کارخانه مشغول به‌کار بودند.» فراهانی با بیان اینکه کارگرها اغلب مجرد و بی‌سواد بودند، می‌گوید: «زمانی که قانون سواد آموزی کارگران مطرح شد منوچهر سالور، مدیر کارخانه، تأکید به سوادآموزی کارگران داشت و مقرر کرد هر کارگری باسواد شود ۵ درصد افزایش حقوق خواهد داشت. نکته جالب اینکه برای فرزندان کارگران از مقطع دبستان تا دبیرستان مدرسه ساخت. داخل کارخانه هم برای خود کارگرها آموزشگاه سوادآموزی راه‌اندازی کرد و یک روحانی به اسم سیدحسین موسوی مدیر آموزشگاه شد. این در حالی بود که تا آن زمان اصلاً رسم نبود کارگران درس بخوانند یا سواد داشته باشند.» مهندس منوچهر سالور درکتاب«مهندس مسلمان» می‌نویسد: «کارخانه سیمان ری در سال‌های اول عمر خود بیش از ۷۵۰ نفر را در کارخانه اسکان داده بود که روزانه 3 وعده غذا، علاوه بر جای خواب دریافت می‌کردند.»
