مردمان صبوری هستیم.
ایوب های زمانه خویش. به هر مشکلی که برمی خوریم
تفالی بر دیوان حضرت حافظ م یزنیم و گرچه همچون اسپند روی آتش مشکلات
بالا و پایین م یپریم اما به آوایی حزین م یخوانیم: «وفا کنیم و ملامت کش یم و
خوش باشیم/ که در طریقت ما کافریس ت رنجیدن ». بزرگان آوازمان نیز چون
سیاوش در گذر آتش برای مام وطن می سوزند و می س ازند اما دمشان آتشین
نم یشود، دمشان از دیروز و هنوز گرم است.
درد مردم دارند و برای دل آنها ب یهیچ
چشم طمعی می خواهند بخوانند. کف همین کوچه و خیابان. البته اگر مجوز ی
برایشان صادر شود.
پنج شنبه 11 مرداد 1397
کد مطلب :
25477
+
-
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به روزنامه همشهری می باشد . ذکر مطالب با درج منبع مجاز است .
Copyright 2021 . All Rights Reserved