مکث
خلیج همیشه فارس افسانه‌ای به رنگ نیل
سید محی‌الدین حسینی‌مقدم *
در اعماق حافظه این سرزمین، جایی میان افسانه و واقعیت، پهنه‌ای از آب و آفتاب آرمیده است که نامش برای ایرانیان نه فقط جغرافیا که اسطوره‌ای زنده و تپنده است. خلیج‌فارس این نفس آبی جنوب که هر موجش قصه‌ای است از غرور، هر نسیمش آوایی از هویت و هر طلوعش نوید جاودانگی ملت ایران. دهم اردیبهشت، روزی نیست که فقط بر تقویم‌ها بنشیند؛ این روز، زخم کهنه‌ای از استعمار را مرهم شد و بر دفتر سرنوشت ایران، مهر پیروزی و ایستادگی را با خطی از نور نگاشت. در این روز، مردان و زنان جنوب با دستانی که بوی دریا و صدف می‌داد با غیرتی که از تبار پارس‌ها به ارث داشتند، پرتغالیان را از گنجینه هرمز و ساحل‌های شرجی و پرآفتاب خلیج‌فارس بیرون راندند. این واقعه، نقطه‌ای از تاریخ و طلوع دوباره خورشید هویت بود؛ خورشیدی که هنوز بر آب‌های نیلگون خلیج، سایه می‌افکند و پرچم ایران را بر موج‌ها می‌رقصاند.
روایتی از ریشه‌ها و رازها
در جست‌وجوی نام‌ها به کهن‌ترین متون که سرک می‌کشی، رد پای «پارس» را بر لوح‌های گلی می‌یابی و در کتیبه‌های سنگی می‌خوانی. از استرابون و هرودوت تا مورخان اسلامی و جغرافی‌دانان مغرب‌زمین، همه با احترام و تحسین، این دریا را «فارس» نامیده‌اند؛ گویی هر واژه، تعظیمی است در برابر شکوه تمدنی که قرن‌ها بر این آب‌ها سایه افکنده.
خلیج‌فارس، قصه‌گوی خاموش هزاران سال دادوستد، دریانوردی و دلاوری است. اینجا هر لنجی‌که بادبانش را به نسیم می‌سپارد، حامل خاطرات مردمانی است که با باد و توفان جنگیده‌اند تا نامشان، سرزمین‌شان و غرورشان را به نسل‌های آینده بسپارند. نام خلیج‌فارس، نه بر نقشه‌ها که بر قلب‌ها نگاشته شده؛ نه‌تنها در اسناد کهن‌که در لالایی مادران بوشهری، در آواز صیادان هرمزگانی و در آداب
و آیین هر خانه ایرانی.
سرفصل وحدت ملی
دهم اردیبهشت، روزی است که نه فقط نام یک دریا که هویت یک ملت را به رخ جهان می‌کشد. این روز، زنگ بیدارباشی است برای نسل امروز و فردا؛ ندایی است که می‌گوید هویت، نه هدیه اجداد که امانتی است در دست ما و هر نسل باید با خون دل آن را به نسل بعد بسپارد.
در جهانی که چشم طمع بسیاری به این گوهر آبی دوخته شده، خلیج‌فارس مرزبان هویت ایرانی است. هر جزیره و هر موجش، سندی است بر حقانیت و حضور تاریخی ایران و هر تلاش برای تحریف نامش، تیری است بر پیکر حقیقت.
روز ملی خلیج‌فارس یادآور آن است که هیچ استعمار و هیچ جعل‌وتزویری نمی‌تواند ریشه‌های این درخت کهنسال را بخشکاند، مادامی که ایرانیان، آگاه، متحد و هشیار بمانند.
در آینه فرهنگ و اقتصاد
خلیج‌فارس، نه فقط مرز آب‌وخاک که مرز غروروامید است؛ شاهراهی که نبض انرژی جهان را در دست دارد و در دل خود، گنجینه‌هایی بی‌انتها از نفت، گاز، مروارید و مرجان پنهان کرده است. بوشهر، این پایتخت اقتصاد و انرژی، همچون نگینی آبی در میان صدف خلیج می‌درخشد؛ جایی که همت مردمانش، بادبان‌های تولید و پیشرفت را برافراشته و کشتی آرزوهای ایران را به‌سوی افق‌های روشن هدایت می‌کند. اما خلیج‌فارس، فقط معبر اقتصاد نیست؛ اینجا سرزمین افسانه‌ها، اسطوره‌ها و پیوند بی‌انتها میان انسان و طبیعت است. هر غروبش، طلایی‌ترین تابلوی نقاشی جهان است؛ هر طلوعش، وعده‌ای دوباره برای سربلندی و سرافرازی ایران.
مسئولیت ملی ما
امروز، در هیاهوی رسانه‌ها و غوغای تبلیغات، نام خلیج‌فارس بیش از همیشه نیازمند پاسداری است. تلاش برای جعل نام این دریا، تلاشی است برای کمرنگ‌کردن نقش ایران در معادلات منطقه‌ای و جهانی. اما نام خلیج‌فارس، همچون ریشه درختی هزارساله، نه با باد سیاست می‌افتد و نه با موج تحریف رنگ می‌بازد. روز ملی خلیج‌فارس، نقطه اتصال گذشته، حال و آینده است؛ روزی برای یادآوری این حقیقت که هر ایرانی، نگهبان این نام و روایتگر این قصه است. رسانه‌ها، معلمان، هنرمندان و سیاستگذاران، همگی باید پیام‌آور این حقیقت باشند که خلیج‌فارس، بخشی از شناسنامه ملی ماست؛ میراثی که باید با معرفت، آگاهی و عشق به نسل‌های آینده سپرده شود.
عهدی برای فردا
خلیج‌فارس، قصه‌ای است به بلندای تاریخ و به ژرفای دل. امروز، دهم اردیبهشت، سالروز یک پیروزی و روز تجدید پیمان با هویت ایرانی است. خلیج‌فارس، فانوس جاودانی است که راه آینده را روشن می‌کند؛ چراغی که تا قلب ایران می‌تابد و تا جهان، پیام ایستادگی و حقیقت را می‌برد.
* کارشناس‌ارشد مطالعات فرهنگی و رسانه
