مقصودبیک از سیل جان سالم به در برد

قنات مقصودبیک در خیابان مقصودبیک یا شهید دربندی فعلی قرار دارد. تا قبل از دهه50 این قنات را خیابانی خاکی و اطرافش را باغ‌های فراوانی احاطه کرده بود.
عباس صالحی از ساکنان قدیمی محله شمیران، در‌باره این قنات می‌گوید: «در آن زمان برای رفتن به قنات مقصودبيک باید وارد گودی می‌شدیم و بعد چند پله سنگی در ابتداي  خیابان مقصودبيک (شهید دربندی) به سمت قنات می‌رفتیم. آب قنات بسیار گوارا بود. به همین خاطر نیاز به اضافه‌کردن هیچ چیزی نداشت و در تمام فصول سال حتى تابستان دمای آن بسیار خنک بود. سرچشمه قنات از میان رودخانه می‌گذشت، برای همین اهالی  با کوزه‌های گلی سر رودخانه می‌آمدند و برای مصرف آشامیدنی خود آب برمی‌داشتند.»
صالحی با بيان اينكه بعدها و در پي افزایش جمعیت منطقه، یک قهوه‌خانه در کنار رودخانه باز شد که صاحب آن اسماعیل تجریشی نام داشت، مي‌گويد: «اسماعیل تجریشی تخت‌ها و صندلی‌هایي کنار آب گذاشته و به صفای این قهوه‌خانه
 به شدت افزوده بود. دیگ آبگوشت اسماعیل تجریشی همیشه به بار و چای او نیز همیشه سر سماور بود. دوطرف رودخانه خاکی بود و سمت غربی رودخانه، قهوه‌خانه نایبی‌ها قرار داشت. قهوه‌خانه چند تخت چوبی و درخت‌هاي افرا و توت و... داشت. اهالی تجریش روي تخت‌هاي چوبی زیر‌سایه درخت‌ها می نشستند و تا پاسی از شب به گفت‌وگو می‌پرداختند و جوی آبی نیز از سمت قنات، از کنار تخت‌ها می‌گذشت. بخشی از قنات مقصودبیک در سیل سال 66 تجریش از بین رفت. این سیل نه تنها رودخانه را نابود کرد  بلکه خانه‌های اطراف و همچنین بسیاری از مناطق تجریش را به نابودی کشاند. امروزه قنات مقصودبیک، در کاخ سعدآباد و کمی پایین‌تر از میدان تجریش جریان دارد که البته بخشی از آن به فاضلاب می‌ریزد.»