گزارش
روبات‌ها وارد جامعه می‌شوند
در دهه‌های آینده روبات‌های انسان‌نما به بخشی طبیعی از محیط‌های شهری و خانگی تبدیل خواهند شد
ساسان شادمان منفرد-روزنامه‌نگار
دنیا به سمتی درحال حرکت است که روبات‌ها دیگر تنها در کارخانه‌ها یا آزمایشگاه‌ها نخواهند بود، بلکه در خانه‌ها به‌عنوان همراهان شخصی، در مدارس به‌عنوان دستیار معلم‌ها و در مراکز درمانی به‌عنوان مراقبان عاطفی در کنار ما خواهند بود. وقتی به دنیای آینده نگاه می‌کنیم روبات‌های انسان‌نما دیگر تخیل علمی نیستند. آنها به آرامی، اما بی‌وقفه جای خود را در زندگی ما باز می‌کنند. این موجودات فلزی یا سیلیکونی بیش از آنکه وسیله‌ای برای نمایش فناوری باشند پاسخی به نیازهای اجتماعی، اقتصادی و انسانی عـصـر مـدرن مـحـسـوب می‌شوند.
تاریخچه ساخت روبات‌های انسان‌نما
ایده ساخت روبات‌هایی که ظاهر و رفتار انسان را تقلید کنند بسیار قدیمی است و به قرون وسطی و حتی قبل‌تر بازمی‌گردد.
قرون وسطی: مخترعانی چون الجزری (مهندس مسلمان) نمونه‌های ابتدایی از «آدمک‌های مکانیکی» را ساخت که با آب یا چرخ‌دنده حرکت می‌کردند.
قرن هجدهم: ساعت‌سازان اروپایی آدمک‌هایی ساختند که می‌توانستند بنویسند، نقاشی کنند یا موسیقی بنوازند (با عنوان آتوما).
اوایل قرن بیستم: با پیشرفت الکترونیک مفهوم روبات شکل مدرن‌تری گرفت؛ واژه روبات نخستین‌بار در سال ۱۹۲۰ توسط کارل چاپک در یک نمایشنامه معرفی شد.
۱۹۷۰: دانشگاه واسه‌دا در ژاپن نخستین روبات انسان‌نمای واقعی را به نام WABOT-1معرفی کرد.
اوایل ۲۰۰۰: شرکت‌هایی مانند هوندا با ساخت روبات ASIMO، روبات‌های انسان‌نما را وارد مرحله‌ای عملیاتی‌تر کردند.
امروزه: با هوش مصنوعی، حسگرها و مهندسی پیشرفته، روبات‌های انسان‌نما می‌توانند راه بروند، حرف بزنند، احساسات نشان دهند و حتی کارهای پیچیده انجام دهند.
سرمایه‌گذاری روی آینده
فناوری روبات‌های انسان‌نما تنها به موضوع سخت‌افزار ختم نمی‌شود، بلکه این موجودات ترکیبی از هوش مصنوعی، مهندسی مکانیک پیشرفته، بینایی کامپیوتری و شناخت رفتار انسانی هستند. سرمایه‌گذاری روی روبات‌های انسان‌نما سرمایه‌گذاری روی آینده‌ای است که در آن تعامل میان انسان و ماشین انسانی‌تر و طبیعی‌تر خواهند بود. شاید در آینده‌ای نه چندان دور، دوستی، همکاری و حتی الهام از سوی روبات‌ها بخش جدایـی‌نـاپـذیـر زندگی ما باشد.
در همینه زمینه :
