شناسنامه
نامی که از روی پشت‌بام انتخاب شد
سال‌های آغازین دهه 30 سپهبد گیلانشاه، فرمانده نیروی هوایی ارتش پس از توافق با وثوق‌الدوله که مالک بخش اعظمی از اراضی شرق تهران بود، زمین‌های حوالی خیابان 30متری نیروی هوایی فعلی را اقساطی در اختیار کارکنان ارتش قرار داد. محدوده خانه‌سازی ارتشی‌ها اما تا میدان لوزی فعلی ادامه پیدا کرد و زمین‌های شرق خیابان 30 متری به مردم عادی فروخته شد. در همین زمان و درست در مرکز زمین‌های بایر این محدوده میدانی ساخته شده که نمادش آن روزها یک آبنمای کوچک بود. به جز خانه‌های کارکنان ارتش در حوالی خیابان 30 متری نیروی هوایی آن فلکه کوچک چند سالی در انتظار رسیدن آبادانی باقی ماند. تا اینکه کمی بعد خانه‌های ویلایی اطراف میدان ساخته شد.
ساکنان نخست این محله تازه تأسیس هم نام «مهر» را برای آن فلکه کوچک انتخاب کردند؛ نامی که کمتر کسی از اهالی این روزهای محله حافظیه با آن آشنایی دارد. چون در سال‌های جنگ تحمیلی و توسعه ساخت‌وسازها اسمی روی میدان خاطره‌انگیز محله‌شان قرار گرفت که حتی امروز هم با وجود تغییر شکل جزئی در ظاهر میدان تغییر نکرده است. در حقیقت پس از افزایش جمعیت محله در سال‌های آغاز جنگ تحمیلی و ساخت خانه‌های بلندمرتبه در اطراف میدان بود که نام میدان از مهر به لوزی تغییر کرد. همسایه‌ها میدانی که اکنون با توجه به خیابان‌کشی‌های اطرافش وسیع‌تر از گذشته شده بود را از روی پشت‌بام به شکل لوزی می‌دیدند. این موضوع آنقدر برایشان جالب بود که نام میدان هم از همان روزها توسط خود آنها از مهر به لوزی تغییر کرد. نامی که هنوز هم رسماً روی تابلو مرکز این میدان قدیمی دیده می‌شود.
