تهران نامه
آیین‌های بهاری تهران
بسیاری از آیین‌ها و باورهای مردمی با گذر زمان تغییر کرده و برخی از آنها فراموش شده‌اند. برخی هم هنوز پابرجا مانده و به روال گذشته برگزار می‌شوند. با اینکه نوروز به پایان رسیده بد نیست برخی از آیین‌ها و سنت‌های گذشتگان را پیش از نوروز و در ایام عید مرور کنیم.
نوروز: تهرانی‌ها هم مانند دیگر هموطنان ایرانی نوروز را گرامی می‌داشتند. خانه‌تکانی، جشن چهارشنبه‌سوری، خرید نوروزی، سبز کردن سبزه، پختن سمنو، راه‌اندازی نمایش‌های حاجی‌فیروز، پختن شیرینی عید و پهن کردن سفره هفت‌سین از عادت‌های مردم تهران در نوروز بوده و هست.
چهارشنبه‌سوری تهرانی: هنوز چهارشنبه‌سوری در تهران جایگاه ویژه‌ای دارد. شور و شوق مردم این ابرشهر هنگام برپایی این جشن قابل توصیف نیست و در هیچ‌یک از شهرهای کشور نمی‌توان مانند آن را سراغ گرفت. در گذشته هم این آیین با روشن کردن آتش و پریدن از روی آن و بازی‌هایی مثل قاشق‌زنی برگزار می‌شد.
شب عَلِفه: در تهران قدیم، شب قبل از تحویل سال را شب علفه می‌گفتند. آنها قبل از تحویل سال بر سر مزار درگذشتگان خود می‌رفتند و برای شادی ارواح آنها فاتحه می‌خواندند و خیرات می‌دادند. در این شب غذاهایی مانند سبزی‌پلو با ماهی، کوکوسبزی و سیر تازه خورده می‌شود. همچنین مردم این شهر رسم داشتند که سفره هفت‌سین را در همین شب پهن کنند.
سیب مورود، میوه ویژه هفت‌سین: «مورود» نام روستایی در جاده چالوس است که مسیر آن از پل‌خواب می‌گذرد. سیب‌های این روستا بی‌همتا، خوشمزه و لذیذند. در گذشته مورودی‌ها سیب‌های خود را بعد از برداشت انبار می‌کردند و تا شب عید نمی‌فروختند. شب عید این سیب‌ها را بار چهارپایان می‌کردند و به بازار تهران می‌آوردند و می‌فروختند، چون مردم تهران اصرار داشتند سیب شب عیدشان باید محصول باغ‌های مورود باشد.
روشن کردن چراغ: مردم تهران قدیم رسم جالبی در شب سال تحویل داشتند. آنها همه چراغ‌های نفتی، اعم از فانوس و گردسوز و حتی منقل ها را روشن می‌کردند و در روشن ماندن آنها نیز دقت داشتند. این چراغ‌ها باید تا صبح روز دوم فروردین روشن می‌ماندند و به همین دلیل، مدام نفت‌گیری می‌شدند.
سیزده‌بدر: مردم استان تهران مانند سایر مردمان و اقوام ایرانی در سیزده‌بدر به‌صورت گروهی و یکپارچه کنار آب و نواحی سرسبز اطراف شهرهایشان می‌رفتند و تا نزدیک غروب آنجا می‌ماندند.
در همینه زمینه :
