
زیستگاه ماهیهای گوشطلایی

آبشار قزلگوش در دل دره وردیج یکی از جاذبههای طبیعی پایتخت است. این آبشار به دلیل محیط آرام و زیبایی بینظیر و منحصربهفرد، از مکانهای محبوب گردشگران است. اما اینکه چرا این آبشار میان اهالی روستای وردیج به قزلگوش معروف شد، حکایت جالبی دارد.
«اسماعیل حسنی» کوهنورد، در این باره میگوید: «نام «قزلگوش» در زبان آذری به معنای «گوشطلايي» است. دلیل نامگذاری این آبشار به این اسم، به افسانهای قدیمی و ویژگیهای جغرافیایی خاص روستای وردیج مربوط میشود. طبق این افسانه، در این منطقه ماهیانی عجیب با شکلهای خاص زندگی میکردند که گوشهایشان شبیه به گوش ماهیهای بزرگ و طلايي و زيستگاه یکی از این ماهیان در نزدیکی آبشار بود و در بین اهالی منطقه به «قزلگوش» معروف بود. همین موضوع بهانهای شد تا این آبشار میان اهالی به قزلگوش شهرت پیدا کند.»
به گفته حسنی، آبشار قزلگوش از ارتفاعی نزدیک به ۲۰متر از دل صخرهها به پایین میریزد. وجود درختان بلند و گیاهان مختلف، در اطراف این آبشار جاذبههای طبیعی را براي بازدیدکنندگان چند برابر میکند. بهترین زمان برای بازدید از آبشار قزلگوش، فصلهای بهار و تابستان است؛ زمانی که آبشار در پرآبترین وضعیت قرار دارد. آبشار قزلگوش با طبیعت بکر و تاریخی پراز افسانههای محلی، یکی از مقاصد زیبا و دلانگیز برای گردشگران طبیعتدوست است. این آبشار نه به خاطر زیباییهای طبیعیاش، بلکه به دلیل افسانهها و داستانهای شفاهی نقل شده، همچنان در دل اهالی منطقه و بازدیدکنندگان جایگاه ویژهای دارد. اگر علاقهمند سفر به روستای وردیج و تماشای آبشار زیبای قزلگوش هستید، به سمت میدان شهران حرکت کنید و سپس مسیر منتهی به روستای وردیج را دنبال کنید. بعد از رسیدن به روستا، مسیر پیادهروی حدودا یک ساعته از میان باغها و درختان انبوه شما را به آبشار میرساند.